Hoi! ook ik ben zwanger geworden met Clomid. Ik wist dat ik PCOS had en had helemaal geen ei-sprong. Dus toen wij besloten een kindje te willen, ben ik naar het ziekenhuis gegaan. Ik heb 50 mg geslikt zonder resultaat, met 100 mg wisselend resultaat: de ene maand 2 eitjes met 14 dagen, de andere keer om dag 20 pas 1 eitje. Ik was ziek van de Clomid en vond het echt rotspul. Elke keer dacht ik: Nu is het genoeg. Maar als ik dan een mooi eitje zag op de echo dacht ik: 1 maandje... dat red ik nog wel. Toen ik besloot na 6 maanden over te gaan op Pregyl injecties ivm de bijwerkingen van de Clomid, bleek ik zwanger te zijn!! Inmiddels ben ik 14 weken Houdt dus moed Het is zwaar maar dat vergeet je zodra je positief test!
Bij mijn vrouw is er een paar maanden geleden ook PCOS vastgesteld geweest. Zij is recentelijk gestart met Clomid 50 en haar regels zijn doorgekomen. Ze heeft op dag 2 en op dag 21 na haar regels bloed moeten laten nemen. Dokter wist ons te zeggen dat er bij het eerste bloedonderzoek al ovulatie te zien was. Maar nu is mijn vraag, als er ovulatie zichtbaar is, wilt het dan zeggen dat er meteen een goed eitje beschikbaar is?
Nee helaas. Goede eitjes kan geen gyn je aan helpen.. Zij fasciliteren de eisprong en als die er is ben je natuurlijk al halverwege. Mij is altijd verteld dat met clomid mijn kansen gelijk worden getrokken aan iedere andere vrouw (zonder problemen) Ook met clomid zul je dus moeten afwachten op dat ene goede eitje dat aan alle eisen voldoet. Maar die komt vast. Houd moed!
nou dames.. wel pcos dame of geen... toch een update van mij omdat ik mede door dit forum bij dr e terecht ben gekomen..en ik jullie ervaringen lees over clomid. mijn vriend vond het alleen wel erg ver rijden naar hoofddorp nadat er geen asherman was.. en wilde terug naar het E ziekenhuis in rdam want het was toch net zo goed... mocht je zin hebben het te lezen, lees en huiver... Het gesprek is begonnen met een simpele vraag hoe het ging / gaat. Ik heb toen een lichte frustratie uitgesproken en aangegeven dat ik deze uiting van frustratie en het verleden daarna direct wilde vergeten en verder wilde gaan met de toekomst. Ik heb mijn onvrede geuit over de gang van zaken, eerst 8 weken wachten tot menstruatie, daarna werden het er 12 en vandaag kon het zelfs ineens nog wel langer duren. Ineens was alles normaal en zou het komen door mijn stress (dat heb ik zeker niet meer, afgezien hiervan, maar met mij vele andere vrouwen die normaal zwanger raken ook met stress). Waar Dr E mij helpt met medicatie, stuurt het E ziekenhuis je maanden het riet in. Ik ben vol lof over Dr. E afgestoken in het E. ziekenhuis en over het feit dat ik het gevoel heb dat dit werkt, de clomid. Dr. S. gaat mij dit niet voorschrijven omdat zijns inziens dit alleen werkt bij mensen met PCOS. Mensen zonder PCOS hebben hier geen baat bij. Tevens heeft hij met een eerder bloedafname in maart / april geconstateerd dat ik een eisprong heb gehad, dus is clomid geen goed medicijn omdat je dan overstimulatie stimuleert en daar zijn ze ten strengste tegen omdat dit levensbedreigend voor de vrouw is. Al met al GEEN clomid voor mij en uw behandelplan is anders dan de zijne en hij gelooft niet dat dit voor mij helpt. Dit is medisch niet voor mijn persoon. Daar gaat Dr. E zijn theorie. De lieve assistentes van Dr. E. hebben aangegeven dat het in het S ziekenhuis gebruikelijk is om nog een aantal maanden door te gaan met Clomid, dat dit gebruikelijk is en bij geen zwangerschap de dosis verhoogd wordt. Haaks op wat ik vandaag hoorde. Op de vraag of Dr. S. duphaston of provera zou voorschrijven, net als Dr. E, was hij ook duidelijk. Ook dat helpt niet bij mij, dat zou de hormoonhuishouding helemaal van slag brengen (alsof dat het niet al is). Dus ook dat is niet voor mijn persoon. Iets dat Dr E. mij wel gegeven heeft en waarvan ik inderdaad iets meer bloed had dan normaal van een veeg en een inlegkruisje naar een veeg en twee inlegkruisjes. Hier weerlegt hij ook Dr. E zijn behandelplan. Ik werd al iets meer geprikkeld en gefrustreerd, waarna ik mee ging met Dr. S. zijn verhaal en hem vroeg wat we dan nu konden doen als hij toch alles afkeurt en uw conclusie dus niet deelt (van geen eisprong). Zijn antwoord was duidelijk, we doen eerst een KOLA (PCOS) onderzoek en als daar niets uitkomt, en hij acht die kans heel erg groot, dan wist hij het ook niet meer. Mijn vriend en ik hebben beiden de vraag gesteld hoe DAN verder. Hij antwoordt weer dat hij dat niet weet en zegt tevens dat het lijkt alsof hij een college / lezing aan het geven is, want wij SNAPPEN HET MAAR NIET. Hoe krijgt hij ons het uitgelegd dat hij het niet meer weet, mocht daar niets uitkomen. Op de vraag of we dan naar huis gestuurd worden, dus uitbehandeld zijn, antwoordt hij ja die kans zit er in ja. Ik weet het ook niet waarnaar ik dan moet gaan kijken. Een klap in ons gezicht. Op de vraag van mijn vriend of IVF een optie kon zijn in een verder stadium als er maar niets meer gebeurt, antwoordt hij nee. Nee, omdat ik ooit zwanger ben geweest (ondanks dat mijn lijf niet meer dezelfde is). We moeten dan maar naar huis gaan want zelf thuis proberen en IVF zou het zelfde resultaat hebben. Toen ik hem weer vroeg ja maar wat als ik niet menstrueer, daarop antwoordt hij weer geërgerd, dan weet ik het niet. Omdat ik het vermoeden heb dat Dr. E zijn aanpak werkt, heb ik een echo geëist om te kijken of mijn baarmoederslijmvlies reageert op de eventuele eisprong. En mijn vermoeden werd bevestigd: 8mm dik. Dit is de afgelopen maanden niet dikker geweest dan 2,5 mm. Ik vroeg Dr. S. of hij dit niet wel heel toevallig vond.. precies de maand nadat dr E mij clomid gegeven heeft... Hij antwoordde daarop door te zeggen dat het toeval is. Hij gelooft er niet in en dit had ook zonder clomid nu gegroeid kunnen zijn. Bovendien had ook door stress ineens mijn menstruatie nog zoveel langer weg kunnen blijven. Dan zet je je als arts wel erg gemakkelijk van het probleem af. Maandenlang word ik daar van het kastje naar de muur gestuurd, onderneem ik zelf actie om naar Dr. E. te komen, hij kijkt naar me en mijn baarmoederslijmvlies herstelt zich door de clomid. Ik noem dit geen toeval. Ik noem dit een vakman, een fijne man, een man met emotie, een man met begrip en een man waarbij ik mijn volledige vertrouwen durf neer te leggen, een man die ik geloof en die het eerste resultaat in lange tijd boekt. En het E ziekenhuis... met dr. S. ??? Het is dus nog steeds wachten, maar goede hoop dat ik ga menstrueren maar wat een proces...
Misschien idee andere ziekenhuis? Ik ben ook in Rotterdam geweest bij e ziekenhuis ik dacht daar in goede handen te zijn.. Maar ze wilde mij eerst jaar zonder clomid en eerst naar een of ander PCOS club te sturen.. Omdat veel vrouwen uit hun zelf ongesteld konden worden.. Dit stond mij niet aan aangezien ik al 3 jaar onveilig vrijde en niet zwanger was geworden.. Toen ben ik in capelle aan IJssel naar ziekenhuis gegaan dit beviel mij uitstekend... Nu ben ik verhuist naar Noord-Holland... Misschien idee over te stappen van ziekenhuis ik jou situatie?
Er is niets gemeten dat is t rare. M'n progesteron na eisprong op dag 6 was 25,5 volgens mij te laag. Dr e werkt niet op dondedaag en vrijdag dus zal toch moeten wachten. Tegen mij zei dr e ga nog maar twee maanden slikken ben je niet zwanger dan koppen bij elkaar. Dus ja geen monitoring etc. Maar ja zal wel goed zijn wat hij zegt. In het eras ziekenhuis in rdam werden we weggestuurd Mer we kunnen niets doen dus ben hier al blij mee. Zit nu op een luteale fase al van 9 dagen hoop morgen dag 10. Ook dat is al langer dan het geweest is maar ja. Ik weet t niet meid. Vertrouw maar op dr e..
Ik hoop zo voor je dat je gauw zwanger raakt. Ik vind het zo spannend ook. Dit us mn eerste ronde clomid