Dat is ern goede inderdaad ben alleen bang dat ik dan weer de gebeten hond ben maar tis dan maar zo beter dan teleurgestelde kinderen
Laat haar het de kinderen zelf uitleggen! Serieus, mijn moeder (niet eens schoonmoeder dus) laat ik het zelf uitleggen. Die bedenkt zich nu wel twee keer voor ze zomaar ineens niet komt. En kinderen vragen door, dus met een simpel ‘sorry’ komt ze er niet.
Ik zou geen contact zoeken Wil ze de kleinkinderen zien kan ze altijd langskomen etc maar mag het initiatief vanuit haar kant komen Maar ze uitnodigen voor bv kijkdag nee dat zou ik niet meer doen Ik zou wel proberen hierin op 1 lijn te komen met je man Jullie zijn volwassen maar ook kinderen hebben dit snel genoeg door....
Ja ik vind dit ook heel lastig, maar zolang de kinderen het nog leuk vinden dat ze komt, komt ze en dan ik mijzelf er maar over heen.
Persoonlijk zou ik er klaar mee zijn. Ik heb dat nu ook met mijn zwager. Mijn man heeft een hartinfarct gehad en hij heeft niet eens de moeite gedaan om langs te komen. Ook niet eens na de geboorte van onze zoon. Ik ga alleen nog maar naar de verjaardag van de kinderen, want die kunnen er niets aan doen. Maar verder ga ik hun niet meer op zoeken. Ook bij zijn eigen moeder is hij al 6 jaar niet meer geweest.
Dat is zo ik heb het echt geprobeerd 10 jaar alles geslikt en nu ze mijn kinderen ermee pakken is het klaar
Heb je dat ook al eens tegen haar gezegd? Mijn schoonmoeder (ouders) zijn echt van de ergste soort, maar man kan niet definitief de knoop doorhakken en dat respecteer ik. Ik heb wel uiteindelijk eens tegen schoonmoeder gezegd hoe ik erover denk en sindsdien zit ze bij mij in de negeerstand. Dat werkt beter dan je constant opvreten. Ik was het kwijt en ik probeer me niet langer op te vreten. Ze verandert toch niet, de situatie is nu eenmaal zo
Nee werd hier ook niets, maar had je verwacht dan dat ze zou veranderen? Het gaat er meer om dat jij het kwijt bent en het daarna wat meer los kunt laten..
1 gouden tip, ga noooooit een heel weekend weg met het voltallige gezin. Ik kan beleefdheidsomgang best prima een verjaardag doen, maar om een heel weekend mijn mond te moeten houden omdat Iedereen op eieren moet lopen omwille van 1 persoon.... Noooooooooit weer. Nooit.
Nee had niet verwacht dat ze veranderen had wel gehoopt op een normaal gesprek en dat ik normaal mocht uitpraten.
Wat zou de toegevoegde waarde zijn van contact verbreken? Wat winnen jullie er voor jezelf mee? En is dat voor jullie een betere optie dan het contact beperken tot verjaardagen&feestdagen?
Het beste wat je voor jezelf kunt doen is denk ik al je verwachtingen en hoop laten varen. Accepteren dat het zo is en niet beter gaat worden. Zou zelf aan je man overlaten wat hij wil doen en voor jezelf je eigen grenzen bewaren. Gaat het voor jou te ver, dan neem jij afstand.
Hier ben ik het mee eens! Zou zelf niet het contact verbreken. Wat doe jij eigenlijk wanneer oma weer eens niet komt opdagen? Verzin jij dan een smoes? Vertel je dat ze het vergeten is? Of laat je haar het zelf uitleggen?
Kinderen nemen voornamelijk gedachten en meningen van hun ouders over in dit soort situaties. Als jullie uitstralen dat je helemaal geen precieze 'gelijkheid' hoeft te verwachten mbt tijd of kado's, zullen jullie kinderen die verwachtingen ook niet ontwikkelen. Verder zou ik eigen verwachtingen eens onder de loep nemen.. Ik heb eerlijk gezegd nooit verwacht dat onze ouders naar iets van school komen, of onze kinderen meenemen op dagjes weg. Of dat ze hun tijd, aandacht en geld op de weegschaal moeten leggen tussen alle kinderen en kleinkinderen. Vind dit soort dingen zwaar overdreven, en de reacties bij nakomende "teleurstellingen" helemaal.