zucht....ik ken mezelf soms niet meer, moet huilen om het minste geringste, heb best een irritant humeur, ben kortaf, snel moe van mensen als ze niet doen wat ze moeten doen en bij miscommunicatie kan ik heerlijk overdreven gaan doen, zoals ''vroeger'' voordat ik snapte dat het anders kon en dat drama-queen gene zin heeft......bleeeeeegh, ken mijn eigen lijf gewoon zo niet meer Alles wat van buiten naar binnen komt is een invasie, echt letterlijk, het eten dat ik eet, want ik lust bijna niets, veel dingen vallen slecht en ik zit meteen propvol! Geuren, don't get me started! a die mensen die veeeeels te veel parfum op doen, echt om te kotsen, bijna alles stinkt...zucht en het ligt aan mij hoor, parfum, eten, chemische middelen, noem het maar op, het komt veels te hard naar binnen. Indrukken, alles wat zielig is verdraag ik ook niet, oh helpie, what is happening?! zo, even een klaagzang hoor.......
oh klaag maar lekker hoort erbij ik ruik nu alles zo sterk en kan om dingen huilen waar ik anders niet om huil heerlijk die hormonen
haha het is net alsof je het over mij hebt joh Manlief en ik hebben voor het eerst ruzie gehad en we zijn al heel wat jaartjes bij elkaar. Ik kan echt niks hebben, ook naar zoonlief heb ik heel weinig geduld, erg sneu, want mama heeft normaal engelengeduld. Ik ga zelfs over de emmer als ik merk dat ik weer eens een broek niet dichtkrijg. En die parfumluchtjes ale: walgelijk zijn ze nu. Maar zweetlucht is nog erger, vandaag in de supermarkt ging ik bijna over mijn nek van iemand die voorbij liep bah bah. Ach ja, het is voor een goed doel ennuh manlief laat me maar gaan. Hij heeft het allemaal al een keer eerder meegemaakt en weet hoe ik ben als de hormonen door me lijf gieren.
Hahah mijn vriend zegt gisteren. Nee niet doen en ik kon wel janken. Ging nergens over zo raar. Ben nu vreselijk aan het niezen pffffff ruik niet zo heel veel
Juist als ik ongesteld moet worden ga ik zowat over mijn nek van die mensen die te veel parfum spuiten e.d. wat is een lijf toch een wonderlijk iets wat bij de een een zwangerschap verklapt, verklapt bij de ander een menstruatie die er is of er aan zit te komen, hopelijk is het deze ronde raak en anders gaan we dokteren! Voor de zwangeren: Van harte gefeliciteerd!
voel me vandaag iets beter, heb besloten het mediteren weer op te pakken , zeker nu ik weer met de cursus gestart ben en ik merk toch dat het me helpt wat rustiger te blijven. maar goed, ga binnenkort vast wel weer eens keer om niets over de rooie haha heel herkenbaar dus sinada, had vorige week ook zo'n moment, ging nergens over en ik maar huilen.... buikvlinder, dat je maar snel zwanger mag zijn!
oh zo herkenbaar ik heb eergisteren twee deurtjes uit een kastje geschopt want ging gewoon helemaal over de rooie om niks natuurlijk ech ken mezelf niet hoor ben ook supergeduldig van mezelf maar ben nu zo gauw geirriteerd oh en dan is mijn dochtertje weer hele verhalen aan het vertellen wat ze allemaal op school heeft gedaan en dan ga ik me weer irriteren en moet ik me echt inhouden of begint mijn man over zijn werk en ...........grrrrr geen interesse ik ben misselijk en lig op de bank laat me met rust zucht echt mega irritant
Echt leuk deze verhalen ik heb het ook vorige week om helemaal niets echt zo boos geworden kon wel iemand slaan maar gelukkig net niet gedaan en huilen echt om de kleinste dingen maar vind het er ook wel bij horen al is het soms lastig