kijkt iemand hier naar ? ik vindt t tog wel zo frapant..dat die babys kunnen weten wat er met hun ouders emotioneel is gebeurt voor hun zwangschap dus as dat kindje er nog helemaal niet is zelfs geen vruchtje en de ouders t rnooit over hebben gehad en t gevoel ver weg heben gestopt...ik kan dat mr niet begrijpen..hoe kunne die kindjes dat nou weten ...zal t tte maken hebben met t feit waar ben je met je emoties as t kindje in de baarmoeder zit ?...ik vindt t zo raar..en denk er vaak over..ik denk ook aaan heel wat dingen die er vroeger zijn gebeurt heb dit dat invloed op t ongeboren kindje ? t zal tog niet..
Hoi, ik ben nogal sceptisch over de babyfluisteraar. Hij zegt dat de kindjes weten wat de ouders meegemaakt hebben enzo en daar last van hebben en dan eigenlijk tegen hun ouders willen zeggen... enz. Ik denk dat die kindjes dat niet weten, maar wel aanvoelen dat er iets niet OK is met je: kids letten veel op je non-verbale gedrag en reageren daarop. Ze weten niet waar ze op reageren, maar ze reageren dus wel op negatieve signalen die ze bij jou aanvoelen. Er is bijv ooit een test met baby's gedaan: naar wat voor foto's ze het liefste kijken: tussen voorwerpen en gezichten wonnen de gezichten, en van de gezichten keken ze weer liever naar lachende gezichten dan boos, blij of angstig. Dat je kindje daar dus op reageert is duidelijk, het hele verhaal van de babyfluisteraar denk ik: OK, die man weet zelf wat er gebeurd is en schrijft dat toe aan de kinderen: en dat geloof ik dus echt pertinent niet! Is het slecht als je kindje negatieve signalen van jou opvangt? Nee, niet per definitie... je kind moet namelijk ook leren dat het leven meer is dan alleen leuk, gezellig, vrolijk, enz. Het wordt pas een probleem als dingen nooit uitgesproken worden, (wel verdrietig zijn, maar je kind daar helemaal buiten laten... Mijn opa is een tijdje geleden overleden en toen heb ik de stiefkids dat gewoon verteld, dat ik daar verdrietig van was (want ze merkten wel dat er wat was), maar dat dat niet erg was, dat zij gewoon konden spelen, maar dat ik het wel heel fijn zou vinden als ze gewoon rustig gingen spelen. Op dat moment weten ze wat er van hen verwacht wordt en kunnen ze je een beetje troosten en verder liefde geven door zo'n dag goed te luisteren en rustig te zijn. En, wat dan ook belangrijk is: als er ook maar goede momenten zijn. Als het altijd alleen maar kommer en kwel en ellende is en jij bent alleen maar boos, verdrietig of angstig, dat is niet goed voor je kind. Als jij gewoon stabiel bent en af en toe een dip, is er niets aan de hand. Zo ook tijdens je zwangerschap: ik werk zelf in de hulpverlening en ben ervan overtuigd dat dingen tijdens je zwangerschap grote invloed kunnen hebben op je kind. De psychologie doet daar ook steeds meer onderzoek met bevestigende resultaten naar. Dan gaat het echter wel om dingen als: je bent de hele zwangerschap angstig, boos of verdrietig geweest, hebt hele traumatische dingen meegemaakt, (stel: je man komt te overlijden tijdens jouw zwangerschap, reken maar dat je kindje daardoor beinvloed wordt). Ook hier gaat het niet om af en toe eens verdrietig zijn en aan het verleden terugdenken. Voor jezelf geldt wel: als het verleden je nog parten speelt en je merkt dat je maar steeds in hetzelfde circeltje blijft draaien en maar steeds dezelfde emoties blijft hebben over bepaalde situaties: ga dan eens een paar gesprekken hebben met een psycholoog of maatschappelijk werker: die kunnen je tips meegeven waarmee je in een paar gesprekken van je probleem af bent,
Rozemarijke, ik ben het eens met wat je schrijft hoor, maar aan het einde zeg je: 'Voor jezelf geldt wel: als het verleden je nog parten speelt en je merkt dat je maar steeds in hetzelfde circeltje blijft draaien en maar steeds dezelfde emoties blijft hebben over bepaalde situaties: ga dan eens een paar gesprekken hebben met een psycholoog of maatschappelijk werker: die kunnen je tips meegeven waarmee je in een paar gesprekken van je probleem af bent, Smile' Dan heb je het wel over lichte problemen. Bv een sterfgeval tijdens of net voor je zwangerschap is niet een probleem die je in een paar gesprekken kunt 'verhelpen'. Sowieso zijn veel problemen gecompliceerder en vragen meer tijd en aandacht. Het is nooit weg om met een pro te gaan praten, maar weet dat in dergelijke therapie heel veel tijd en energie gaat zitten.
Ik ken iemand persoon die heeft meegedaan met het programma (kindje zit bij mij in de groep) maar het is allemaal erg in scene gezet. ouders moesten ja knikken terwijl het eigenlijk nee was.. en het kind at één klein stukje broccoli en hun meteen jaaa zie je wel.. terwijk het daarna weer gewoon iets at.. ik ben ook wel een beetje behoudend geworden.. als blijven sommige dingen natuurlijk ook wel erg frappant.. ik geloof zekerdat er meer is dan wij beseffen.. maar ik geloof niet alles meet wat ik zie op tv..
ik weet het verhaal erachter... voor de bevruchting kiest een ziel zijn ouders uit... de ziel kijkt naar het verleden van de ouders, hoe ze zijn als persoon en kiest dan om gereincarneerd te worden bij die ouders... dus de ziel kent het verleden van de ouders. Als de baby geboren is of in de baarmoeder zit, kent het het verleden van de ouders... als ze een jaar of 2 zijn, beginnen ze het te vergeten... dat is de reden dat ze je verleden kennen... althans zo begreep ik het... nonsense? misschien, who knows.
@Vlinder: helemaal met je eens. Als iemand in je naaste omgeving overlijdt, duurt het vaak wel een jaar voordat je uberhaupt aan verwerken kunt beginnen... terwijl veel mensen na 3 maanden al wel vinden dat je je leven maar weer gewoon op moet pakken en op moet houden met treuren... Maar, als ik mensen zie die na een aantal jaren nog steeds hun leven niet opgepakt krijgen, dan denk ik wel: OK, ga eens praten met een therapeut, want dan is er iets diepers waardoor het je niet lukt die dingen los te laten en verder te gaan... @Rainbow: met alle respect, maar wat een nonsens... Als je dat doortrekt, zou je dus zelf schuld hebben aan het feit dat je ouders jou mishandelen: dat had je kunnen weten en voor een ander ouderpaar kunnen kiezen. Of meer van dat soort dingen... En als je dan het verhaal van Jackisis leest, sjonge: ik geloofde dan nog wel enigszins dat die Ogilvie zelf dingen wist, maar ook dat is maar ten dele waar dus.... Wat een oplichter!
jammer as t niet zo is dat mensen zulke dingen in sene zetten...want ik geloof best dat er meer is en dat mensne gaven hebben om te kunnen telepateren en etc..maar dat er dan op dexe manier misbruik van wordt gemaakt vindt ik wel heel erg...draait aleen mr weer op pen en beroemdheid..bah
Ik geloof hier dus absoluut niet in. (gaven, telepateren etc) Naar mijn mening geloven mensen hierin omdat ze graag wíllen dat dit kan, en hier spelen andere mensen weer érg graag op in. Tevens is het zo dat alle 'helderzienden' (en dergelijke) waar ik ooit iets van heb gehoord/gezien allemaal oplichters bleken te zijn dus dit zegt mij wel genoeg. Maarja, misschien ben ik ook wel te nuchter voor dit alles.
ik geloof hier wel in, en ook als is het nep mijn doet het wel goed. net als andere programma van hem (weet zo de naam niet) dat een kindje bij een mk toch bij je blijft doet mijn goed. en of het nou echt is of nep ik ben er blij mee en geloof er ook echt in. Mensen zoals char die vind ik dan weer mindergeloof waardig maar sommige mensen weten dingen van jou die jezelf zelfs bijna bent vergeten of al jaren niet aan gedacht hebt en dus niemand hebt vertelt maar hun dus wel weten. is het een gokje of hebben ze echt een 6e zintuig? helaas zinn er genoeg oplichters die er alleen maar geld mee willen verdienen die het voor de mensen die het echt kunnen minder geloofwaardig maken. ik geloof zeker dat er meer is naar de dood en dta er genoeg geesten/zielen ronddwaalen die ons helpen beschermen en begelijden zonder dat we het zelf door hebben.
Je beschrijft inderdaad wat ik ermee wilde zeggen. Het doet mensen goed, en daarom wil men het graag geloven. Hier is niets mis mee hoor, ben er zelfs blij om dat mensen hierdoor verlies etc beter kunnen verwerken. Helaas ben ik er veel te nuchter voor.
Zolang er mensen zijn die hieraan wat hebben, prima. Zolang niemand schade oploopt. Voor mezelf? In de VS hebben we hier een goed Engels woord voor: BS! (bull shit)... maar dat vind ik. Oja, ik geloof trouwens best dat er meer is tussen hemel en aarde maar nee... dit niet. Iedereen die hierin wel gelooft: fijn, ik hoop dat je er iets aan hebt. Geloven is iets heel persoonlijks. Elle
LoveWinnie: ik ben het helemaal met je eens! Ik geloof ook zeker wel in dat programma! En natuurlijk worden enkele kleinigheidjes in scene gezet, het blijft een programma he. Maar ik kan niet geloven dat het allemaal nep is. Char geloof ik ook niet zo.. Naar mijn weten wordt er niet gesproken over de dood... Niet als je communiceert met hetgene wat hun doen!