@ loran, je lijkt mijn verhaal wel te typen, alleen ik lig echt Bij mij was er een trechtertje ontstaan (gyn noemde het beginnende fundeling), omdat ukkepuk met de dikke kont op mijn baarmoedermond zit. Ook heb ik allemaal zon rugpijn en buikpijn (oefenrugweeen, jeeeh) Hals was volgens wkz 2,8 daarom wilde ze niet opnemen. Mijn eigen ziekenhuis dus wel (en die maten 4). Eerst paar dagen ter observatie, maar het moet dan wel rustig worden.
Wupsie, hoe gaat het nu bij jou? Loran, rustig aan hè... Hier gaat t redelijk, doe weer teveel overdags, dus ga even een paar dagen niets plannen en weer veel rusten. Merk dat mijn rug het steeds zwaarder krijgt en ook m'n ribben doen ongelovelijk veel pijn. In bed met een kruik is dus gewoon ff het lekkerste en het beste!! Xxx
Hier wel ok. Nog steeds in het ziekenhuis. Morgen gaan ze bekijken of ze me misschien naar huis laten gaan. Eigenlijk willen ze alleen morgen al kijken in plaats van einde van de week, omdat ik dinsdag jarig ben mag alleen niet staan, lopen, zitten. Alleen liggen... Ook liever geen bezoek ontvangen. Echt totale rust. Maarja alles beter dan hier. Ik mis mijn huis, mijn vent naast me snachts en de diertjes!!! Morgen weer inwendig onderzoek om te kijken of het stabiel is gebleven
Laten we het hopen Wupsie. Ga morgen voor je duimen. Hier nu ook de gehele tijd op bed, alleen eruit om te plassen, en om te eten met mijn vriend en dochter. Verder doe ik niets meer in huis. Morgen komt mijn schoonmoeder weer. Gaat voor mij strijken, was opvouwen etc.
Hoi Meiden zal hier ook even mijn verhaal doen. Vorige week zondag had ik precies de 34 weken gehaald...helemaal blij. Alleen s'middags werd ik niet lekker. Dacht dat ik gewoon veel last had van brandend maagzuur, maar toen het door wat te eten niet zakte....en ook na mijn borreltje Antagel niet minder werd maar juist erger...vond mannetje dat ik toch maar de verpleegkundige moest waarschuwen. Zij heeft toen mijn bloeddruk gemeten en die was veel te hoog (160/95 terwijl ik niet boven de 120/75 heb gezeten in m'n zwangerschap). Ze ging overleggen met de ass gyn en ik kreeg een tabletje losec voor m'n maag. na een half uur zou ze weer m'n bloeddruk meten en kijken of de 'maagpijn' minder zou worden. Na een half uur lag ik nog steeds te kronkelen in m'n bed van de pijn...de losec deed niets. Ook was m'n bloeddruk gestegen (170/100). Na overleg met de ass gyn werd er bloed afgenomen en werd ik aan het CTG gelegd. CTG was goed, wel waren er veel harde buiken op te zien die ik zelf niet zo voelde. De ass gyn kwam nog even bij mij kijken of ik geen ontsluiting had gekregen van die harde buiken...dit was niet het geval. Ook keek ze even met de echo hoe het met de knullen ging, maar die hadden het nog prima naar hun zin. Ze vertelde dat m'n bloedwaardes er op wezen dat ik zwangerschapsvergiftiging aan het ontwikkelen was. Ze zou met de gyn zelf overleggen wat ze zouden gaan doen, maar ik moest er wel op reken dat de kleintjes op korte termijn gehaald zouden worden. Rond 22.15 kwam ze terug met de gyn zelf en vertelde ze dat ze de kleintjes zouden gaan halen...ik vroeg nog doodleuk of dat vanacht al was....ja dus...waarschijnlijk zelfs nog dezelfde dag. Toen ging het snel, er werd een infuus geprikt, catheter ingebracht en om 22.30 werd ik richting de OK gereden. Gelukkig was manlief nog steeds bij me in het ziekenhuis (hij mocht van de verpleegkundige niet naar huis toen ik niet lekker werd) dus hij kon mee naar de OK. OOk waren op dat moment m'n trombo's nog hoog genoeg om via een ruggeprik de verdoving te krijgen...ik kon dus gewoon wakker blijven. Op de Ok kreeg ik eerst nog magnesium toegediend...wat een verademing...eindelijk zakte de vreselijk pijn in m'n maagstreek weg. Vervolgens kreeg ik de ruggeprik. Om 23.19 uur zijn dan eerst Bas en 30 seconde later Wim geboren. Bas had gelijk een goede start en huilde al toen hij boven m'n hoofd werd gehouden. Wim had wat meer moeite en moest echt even op gang gebracht worden. Bas woog 1280 gram en Wim 1930 gram. Ze werden samen in de couveuze nog even naast me gezet zodat ik ze kon bewonderen en daarna begeleid door m'n mannetje naar de Neo-IC gebracht. Nadat ik weer netjes dicht gemaakt was en nog even was bijgekomen op de uitslaapkamer werd ook ik naar de Neo-IC gereden om beide mannetjes nog even te bewonderen. Bas ademde al gelijk helemaal zelf..hij had zelfs geen zuurstof nodig, maar Wim had nog wat ondersteuning nodig bij het ademhalen omdat hij een natte long had...hij lag dan ook aan de C-pap. Nadat ik de kereltjes had bewonderd werd ik naar de high care gebracht....ik was toch echt flink ziek...en bleek het Hellp syndroom te hebben. Gelukkig konden ze bij mij snel de knullen halen. Ik heb nog 2 dagen op de High Care gelegen en daarna mocht ik samen met Bas en Wim overgeplaatst worden naar een ziekenhuis dichter in de buurt (en waar ik zelf ook werk). Afgelopen vrijdag mocht ik met ontslag. Bas & Wim liggen nog wel in het ziekenhuis op de neonatologie afdeling. Wim doet het prima, inmiddels ligt hij niet meer aan de monitor en heeft alleen nog maar een sonde. Hij drinkt wel al uit een flesje...maar red het nog niet om alles zelf te drinken..dus krijgt de rest via de sonde. Bas heeft wat meer moeite...hij verteerd de voeding slecht en heeft regelmatig maagretenties. Momenteel krijgt hij alleen voeding via het infuus... Verder is hij eergisteren avond wat ziekjes geworden en krijgt nu antibiotica. Hij lijkt nu langzaam een beetje op te knappen van de antibiotica...hoop dat dit door gaat zetten. Ik begin inmiddels langzaam een beetje op te knappen... Heb nog wel last van m'n wond en voel me nog wat slapjes...maar merk dat het elke dag wat beter gaat. Ik kolf de borstvoeding voor de jongens..en dat komt goed op gang...zo goed zelfs dat ik van de verloskundig al minder vaak moest gaan kolven. Moest eerst 7 a 8 keer kolven en nu nog maar 5 a 6 keer omdat ik al meer dan 200 cc per keer kolf en ze anders bang is dat ik last krijg van overstimulatie van m'n borsten. Ben wel blij dat ik d.m.v. kolfen m'n knullen zelf kan voeden. Dinsdag ga ik samen met de lactatiekundig proberen om Wim aan de borst te leggen...hij heeft al een paar keer mogen snuffelen, maar vind het nog niet zo interessant. Ik hoop dat het gaat lukken, maar anders blijf ik ze gewoon de afgekolfde melk geven...vind het kolven erg meevallen. Zo nu zijn jullie een beetje op de hoogte...zal ook nog ff foto's van de boy's plaatsen. Dit is Wim
@ bobo Wat een mooie kerels Ze zijn sterk en mogen vast snel naar huis, mijn zoontje was met 33 weken geboren 1800 gram, 2 weken later na huis! wupsie hoe ist?
Boba, wat een 2 mooie knullen. En wat goed hoe het nu met ze gaat! Ze mogen vast en zeker heel snel naar huis.
Boba, wat een schatjes! wel erg spannend hoe dat allemaal zo snel moest gebeuren! maar gelukkig doen ze het goed en ik hoop voor je dat ze snel lekker mee naar huis kunnen en samen in een bedje kunnen liggen! Knuff
ahhhh wat een schatje. Ik las op je site dat ze het met alle 2 goed gaat. Gefeliciteerd met je 2 wondertjes
Heej meis, las in het andere topic dat je gaat scheiden.. Wat erg, hoe komt dat zo? Wel stressvol, zwanger en uit elkaar
wupsie, ja klopt. hadden al erg lang slechte relatie, en hebben nu knoop doorgehakt.. niet echt fijn nu ik zwanger ben, maar liever nu dan als straks de kleine er is..!
Hoi hoi, Hoe gaat het met iedereen?? Hier is echt de verveling die parten speelt. Kan amper meer op zijn, dan heb ik weer meer harde buiken, dan wanneer ik lig.. pff..\ gelukkig nog maar een paar weekjes
Hier afwisselend. De ene dag gaat het beter dan de andere dag. maar nog steeds teveel harde buiken. Ben benieuwd of ze volgende week een extra echo doen.. kan niet goed zijn voor de baby lijkt me
Hey meiden, ik krijg vandaag een groei echo om te kijken of het allemaal goed zit van binnen. Vk wilt de echo ivm alle stress en harde buiken laten maken. Zal vanmiddag even laten weten hoe het was.