Spannend Lana!!! Ik moet ook veel plassen dus wie weet, wanneer is je NOD. Lacey hopelijk houdt de buikpijn niet aan. Sterkte
Mijn NOD? Ik ben inmiddels al 6 wkn zwanger 😂 Maar kom af en toe hier nog kijken hoe het met jullie gaat.
Haha sorry ik kan het niet zo goed meer bijhouden 😂 en op vakantie geweest.. maar nogmaals gefeliciteerd hoe voel je jezelf?
Fijn dat je buikpijn weg is lacey 😊 ja dat wachten he.. zo irritant dat je niet weet waar je aan toe bent.. ik had vanmorgen een aantal keer roze adscheiding bij het afvegen ik had nog een cb test liggen dus dacht zal hem maar is gebruiken maar er stond natuurlijk niet zwanger op..
@ lacey ik weet niet wanneer mijn ovulatie was we hebben niks gebruikt deze maand ondat we in het buitenland waren maar moet vrijdag ongesteld worden @help85 wat stom van mij zeg.. schaamschaam.. lief dat je nog zo meeleeft met ons!
Ik moet morgen zh bellen. Test was vanmorgen negatief en nog steeds niet ongesteld.. Vragen om een echo dus
Dag allemaal, De eerste keer dat ik in dit topic wat plaats. Ik zit in mijn 2e ronde Clomid vanwege PCOS en daarnaast lopen er nog onderzoeken naar de oorzaak van mijn te korte luteale fase. Op dinsdag heb ik mijn eisprong gehad en merk dat ik nu weer onrustig begin te worden. Ik weet dat de kans zeer groot is dat ik opnieuw te vroeg ongesteld word, daar probeer ik mezelf geestelijk op voor te bereiden (zowel de teleurstelling van opnieuw niet zwanger zijn als de teleurstelling dat mijn eigen lichaam een innesteling geen kans geeft door een te korte luteale fase), maar ik vind het ontzettend moeilijk. Vanaf dag 5 na mijn eisprong ben ik continu bang om op de wc te ontdekken dat ik weer veel te snel ongesteld ben geworden. Ik probeer die angstgedachten niet toe te laten maar het gaat me ontzettend slecht af Ik begin het hele proces inmiddels best een beetje vermoeiend te vinden. De angst om te vroeg ongesteld te worden is inmiddels groter dan de angst om überhaupt weer ongesteld te worden en dus niet zwanger te zijn Zijn er dames die dit herkennen? Groeten, Joyce
Rian, wat rot dat het allemaal zolang moet duren. Heb je geen pijn in je buik of eierstokken? Mocht het zo zijn dat ze op de echo iets zien wat op een dominante follikel lijkt vraag dan of ze je oestradiol waarde willen laten nakijken. Als die te laag is voor een dominante follikel weet je dat het een cyste is namelijk en dat je eitje van vorige maand niet gesprongen is. Ik hoop dat je meer duidelijkheid krijgt, want de onzekerheid is is erger dan wat dan ook. Je wilt gewoon dat je lichaam werkt....hoe dan ook. Sterkte!
Hallo Allemaal, Ik zou graag met jullie in het forum mee praten. Wij zijn al 2 jaar bezig, en zijn begonnen met onze 3e IUI behandeling (vandaag eerste echo gehad). De wachtweken zijn inderdaad verschrikkelijk, en soms weet je niet meer met wie je er over hebben moet.. Regelmatig forums meegelezen, maar nooit gereageerd. gr. MC
Welkom MC & Djeuce, heel herkenbaar en daarom vind ik het hier zo fijn. Een vriendin leeft wel met je mee maar is toch anders. Ik moet ook telkens naar de wc en vaker dan eigenlijk nodig is, hoort er allemaal bij denk. Alleen ik wordt dus blijkbaar helemaal niet ongesteld, dus ik denk alleen maar werd ik het maar dan weet ik dat het niet raak is. Ik heb wo ochtend echo. Gevraagd of het vaker voorkwam, dat was idd het geval en ovitrelle hoeft niet persé tot een eisprong te leiden. Ze gaan idd naar cyste kijken, daar begon ik zelf al over. Ik voel af en toe m'n buik, maar constant pijn nee totaal niet. Misschien is het nog te vroeg daarvoor, al zijn we wo 4 weken verder. Het is nu alleen maar onzekerheid en zo voel ik me ook.
@Rian86, ik kan me voorstellen dat andersom (niet ongesteld worden maar ook niet zwanger blijken te zijn) net zo moeilijk is. Ik vind het wachten steeds moeilijker worden. Ik wou dat ik gewoon een paar dagen slapend door kan brengen en dan wakker worden als het weekend is zodat ik weet waar ik aan toe ben. Het is wel fijn om via dit forum met mensen in contact te komen die in hetzelfde schuitje zitten! Dat praat toch anders, jullie weten hoe het voelt.
Ja herkenbaar.. Al ben ik er lang niet elke dag mee bezig maar het verdriet overvalt me dan.. Vandaag op het werk of als je in bed ligt. Gelukkig is aug een maand met veel afleidingen, feestjes maar ook moeilijke dingen zoals kinderverjaardagen en babyshower.. Iets wat je zo graag zelf wilt meemaken.. Ik heb lang getwijfeld of ik op een forum wilde meeschrijven, maar ben zo blij dat ik het gedaan heb. Dankje help, ik ben zelf ook benieuwd
Ik merk dat ik vooral veel moeite heb met kennissen en vrienden om mij heen die blij komen vertellen dat ze zwanger zijn. Ik vind jaloezie een vreselijke eigenschap, maar ben momenteel vreselijk jaloers op bekenden die zwanger zijn en kan er niets aan doen. Ik wil dat moment ook zo graag meemaken! Dit weekend weer een kennis die enthousiast aankondigde zwanger te zijn. Dat doet gewoon echt even flink pijn en ik vind het moeilijk oprecht blij te zijn voor die kennis, al gun ik het haar wel ontzettend. Desondanks probeer ik positief te blijven. Er is zoveel mogelijk tegenwoordig, het gaat mij (en jullie allemaal) vast ook een keer lukken. En wat een bijzonder moment gaat dat zijn, het moment dat we een positieve test in ons handen hebben. Daar houd ik me maar aan vast terwijl ik bekenden in mijn omgeving breed glimlachend feliciteer met hun zwangerschap
@Rian Ik was zelf voordat ik met de behandelingen begon 10 dagen over tijd. Op dag 7 kreeg ik een echo waar ze niet goed op konden zien wat er nu eigenlijk aan de hand was.. Baarmoederslijmvlies had een rare vorm, moest bloedprikken om te kijken of ik al een eisprong had gehad of niet. Werd in de middag terug gebeld met de uitslag... Bloedwaarden waren zo dat het een zwangerschap kon zijn, maar ook een verlate eisprong Uiteindelijk werd ik 3 dagen later ongesteld. Hoop natuurlijk voor jou dat ze er achter komen dat je alsnog zwanger bent, heel veel succes. Bij mij in de vrienden/familie kring weten veel mensen het wel dat wij bezig zijn.. Vooral omdat ik in het begin moeilijk met mijn emoties overweg kon (jalozie, boosheid etc.) Mensen begrepen het niet, totdat we het vertelde. Als er nu een aankondiging komt voor een zwangerschap, worden we eerst mee uit eten genomen, of aangekeken met een zielige blik.. Ook niet echt iets waar je op zit te wachten. Het is inderdaad prettig om mee te schrijven op een forum waar meerdere mensen je begrijpen (idd niet het zelfde als het aan je vriendin vertellen) Ben blij dat ik me heb aangemeld.