hey ladies, even een vraagje aan jullie, weet nie goed hoe te beginnen, als ik heel druk ben geweest, bijv laatst getrouwd, weer naar t zhuis voor controle voor harde buiken en teveel drukte..dan kan ik snel angstig worden of in paniek raken na zoiets. ik heb dit wel eerder in de zwangerscha gehad en dit is toen weer weggegaan maar nu er weer iets is geweest heb ik het weer...soms denk oh..oh jeej spoor ik wel..wel met de vk over gehad en die zegt dat het volkomen normaal is dat je soms een beetje kortsluiting hebt. soms denk ik dingen als..oh jeej straks word ik gestoord en wil ik mn kind iets doen ofzo, dat gevoek heb ik niet maar die angst..of straks wordt ik gek en wil ik mijzelf iets aandoen. dat gevoel heb ik ook niet maar dan denk ik wel..stel dat..? ik kan op dit moment echt vrij moeilijk ontspannen..komt dit iemand bekend vcoor?? ik hoop op een snelle reactie, liefs
hai...... ik heb ook wel is dat ik helemaal in paniek raak van de week had ik het ook. ik denk dat het gewoon je hormonen zijn en het enige advies wat ik je kan geven is afleiding zoeken. ik heb het vooral 's avonds als ik naar bed ga, ik lees dan een boek tot ik mijn ogen niet meer open kan houden! maar het is idd om gek van te worden! suc6 en ik hoop dat je het naast je neer kan leggen! o en gefeliciteerd!
oh bedankt voor je reacytie ik heb het ook vooral in de avond..meid wat een opluchting om te lezen...ik ga tv kijken..internetten...kansloos dus..
Heb het ook wel zoiets. Omdat ik al lang heel veel pijn heb door de BI ben ik steeds vaker bang dat ik dat straks niet los kan zien van ons kindje, terwijl ik er super blij mee ben. Zal er wel bij horen dus?
ik heb bij mn eerste ook ernstige BI gehad, in een rolstoel, krukken etc...wat ik toen dacht, a. de bevalling gaat makkelijker en zodra de kleine eruit is gaan de hormonen weg en kanp ik weer op! misschien een beetje krt door de bocht..ik weet zeker dat je erg blij zult zijn als je kleine is geboren!
Ik heb soms wel de angst van gaat het me allemaal wel lukken? Ben best wel een opvliegend persoontje, en nu ben ik wel erg geduldig met mijn katten en hondje en paardje....zou hun nooit wat doen...maar heb zoiets van owww stel je voor dat het huilt en blijft huilen, kan ik dan kalm genoeg blijven of zou ik het dan net te hard neerleggen, wat als ik dat doe en er gaat wat mis? Dan maak ik mezelf af. Dus maak me daar wel zorgen over, terwijl ik mijn rauw mauwende katten, drammende paard en blaffende hond nooit kwaad zou doen. Gek he? Komt denk ook deels door alle verhalen die je hoort dat moeders op een gegeven moment wanhopig worden door constant gehuil....want de meeste gekke dingen gebeuren in wanhoop he.