Volgens mij begin ik in een depressie te raken. Ik heb nergens meer zin in en alles valt me tegen. Mn kleintje slaapt nog steeeds bijna niet. Ze kan zichzelf niet vermaken en ik moet haar heeeeeeeel de dag in mn armen houden. Dit is natuurlijk aangeleerd, maar dat komt door haar reflux.. Ik MOEST haar wel vasthouden omdat ze overeind gehouden moest worden. Nu kan ik echt niet meer. Ik ben stuk, moe, kapot!! Ik lig vandaag al heel de dag in bed, met haar naast me.. Niet eens meer de energie, kracht of zin om haar in haar eigen bedje te leggen.
pff meid, dit is helemaal niet leuk. Is er niemand in de familie die je misschien een beetje bij kan staan, zodat je toch nog een klein momentje voor jezelf hebt, al zou het maar 1 middagje zijn of een aantal uurtjes, iemand die dan even voor je kleintje zorgt buiten jezelf. Is er niets wat je met manlief zou kunnen regelen? Misschien kan hij 1 x een dagje verlof nemen en jou taak over nemen. Probeer er toch met iemand over te praten buiten ZP. Heb je trouwens medicatie voor de reflux? Heeft ze het echt zo erg? Weet wel dat er ook speciale bedjes zijn voor kindjes die dit heel erg hebben. Als je echt nergens meer zin in hebt, wil niet meteen zeggen dat je bijna een depressie krijgt, zelf heb ik regelmatig echt helemaal nergens zin in, dan heb ik niet eens zin om onze meid in bad te doen, meer omdat ik gewoon echt moe ben en het zwaar begint te worden ivm de tweede zwangerschap (heel andere reden natuurlijk) dan geeft het mij een heel fijn gevoel als manlief lekker een paar uurtjes met haar bezig is geweest of oma, kan ik toch even voor mezelf zijn. Mama zijn, zijn we toch echt 24 uur per dag em day 7 dagen in de week, dit is niet niets. Heel veel sterkte
Zoek hulp. Ga maandag naar de huisarts. Bel je oude verloskundige maar doe in ieder geval iets. Een depressie is goed te verhelpen maar hoe eerder je erbij bent hoe gemakkelijker het gaat. Denk niet dat het 'zwak' is om hulp nodig te hebben. Je bent juist sterk wanneer je hulp kunt aanvaarden! Gelukkig zit er een groot verschil tussen je even depri voelen en depressief zijn maar ga niet zitten wachten. Zoek hulp! Veel sterkte!
Knap van je dat je het zelf herkend. Inderdaad zoek hulp neem een goede vriendin in vertrouwen en bel je huisarts of inderdaad je verloskundige. Weet dat je niet de enige bent. Veel sterkte.
bedankt allemaal voor de reacties. Mijn ouders doen hun best om te helpen, maar kunnen hier beide niet heel de dag zijn. Een paar uurtjes oppassen gaat ook niet ivm volledige bv. Kolven durf ik nog niet ivm nare verhalen erover. Ze krijgt al medicatie, nexium... en ga naar een osteopaat.. niks lijkt te helpen,, ben echt radeeeeloos. Mijn man studeerd en werkt dus verlof zit er ook niet in, helaas.
Ga naar je HA. Paar maanden terug had ik dit ook. Ben met iemand van parnassia gaan praten. Na een paar consulten ging het veel beter. Belangrijk is dat je bijv. eens een avondje wat met vriendinnen gaat doen. Als je dochter slaapt probeer ook te slapen. Ik was oververmoeid. Heb ook een paar weken niet gewerkt om tot rust te komen. Ook heeft mijn vriend een groot deel van het huishouden over genomen. Hij werkt 40 uur p/w en deed dit na werk. Zo ging ik me langzaam aan beter voelen. Tuurlijk heb ik nog dagen er tussen zitten dat het niet lukt of ik niet wil. Maar dan laat ik het huishouden en dan ga ik iets voor me zelf doen of lekker met de kleine man spelen. Nu red ik het best goed en voel me weer veel vrolijker! Praat erover ook met je vriend/ man
misschien toch nadenken om een keer te kolven, vanwaar is je reden dat je dit niet doet, als het pers. is maakt niet uit, je hoeft het niet te beandwoorden, maar toch echt heel erg veel vrouwen die kolven (zeker als ze weer moeten gaan werken en door willen daan met de bv) misschien toch eens proberen, het zou je wat verlichting kunnen geven kwa gevoel dat ook iemand anders de kleine kan voeden. Hier ging het kolven prima. Staat je bedje al wat schuin omhoog? Kan ook helpen (maar dit zal vast wel al) probeer alleen maar mee te denken.
een avondje iets doen zit er niet in door de bv. Ook vind ik dat ze nu nog te veel pijn heeft en te onrustig is om haar bij iemand anders te laten.. het voelt voor mij alsof ik haar in de steek laat. Mijn man zit voltijd op school.. dus ong. 25 lesuren pw + 2 uur heen en 2 uur terug reizen.. vanuit daar meteen naar zijn werk. Kortom, van 7 uur in de ochtend tot ong. 10 uur in de avond van huis.
Ja dan word het moeilijk. Praat er wel over dat lucht zo op! Ook met je man. Thijs had ook reflux en kma. Ook een onrustge baby. ik vond het de eerste keren ook zo moeilijk om hem naar mijn schoonouders te brengen. En had ook het gevoel van hem in de steek laten! Maar meneer had het prima naar zijn zin. (maar ik gaf geen BV. KV kan je overal mee naar toe nemen.) Sterkte!
als je zo beperkt wordt in je herstel door je bv waarom bouw je dan niet af? Ik ben misschien makkelijk erin maar jouw gezondheid is ook belangrijk, ook voor de baby... dan zou ik liever over gaan op kv. Of gedeeltelijk bijv s nachts als je man het kan overnemen van je?
Meid je zeurt helemaal niet.. Er over praten is het beste medicijn je bent de hele nacht wakker geweest en gewoon doodop dus je mag je nu ff helemaal kl.. voelen. Misschien kun je toch even na gaan denken om een paar keer te kolven en even lekker zonder je kleine meid weg te gaan. Al is het alleen voor een boodschapje maar je hebt ook een beetje eigen tijd nodig. Je bent een hele goeie maar vooral lieve mama! Vind het heel knap dat je al die tijd al zo goed om gaat met je dochterje haar reflux. En dan te bedenken dat je het grootste gedeelte alleen doet omdat je partner veel van huis is. Ik had na de zwangerschap ook een flinke dip en toen het met mijn zoontje beter ging krabbelde ik ook weer langzaam op. Hoe gaat het nu met je kleintje? Liefs Luna
om de hoeveel uur drinkt je kindje? zou maarzo kunnen dat een paar urtjes, desnoods 2 de deur uit je al goed kunnen doen. of dat een vriend of vriendin lekker met die kleine 2 uurtjes gaan wandelen en jij in die tijd in bad en naar bed kan. en wat is er mogelijk in het weekend? ik kan me voorstellen dat het voelt alsof je je kindje in de steek laat als je een oppas hebt. realiseer je wel dat je kindje nog minder heeft aan een overspannen/depressieve moeder dan aan een moeder die af en toe een gedegen oppas regelt voor haar kind en daarmee voor zichzelf zorgt. onderneem actie. hoe zwaarder depressief je word, hoe moeilijker het is er weer uit te komen. succes!!
zelfde geldt overigens voor bv. super dat je dat al zo lang doet. maar misschien is overgaan op bv 1 kv per dag een idee? zo krijg je zelf wat meer ruimte en dat is voor jullie beide raadzaam. die kleintjes voelen alles feilloos aan. zo ook een moeder met depressieve gevoelens. de kans is groot dat je kindje daar op reageert en misschien wel opknapt van af en toe even een paar uurtjes met iemand anders.
Als jouw kleintje niet reageert op de medicijnen zou ik met de arts overleggen of er niet met andere medicijnen begonnen moet worden. Hier gebruiken we Zantac en dat had al snel effect. Overigens heeft mijn dochter tot 3 maanden veel gehuild en sliep altijd bij mij of mijn man op schoot. Wegleggen had geen zin, dan werd ze binnen vijf minuten wakker. Toen ze medicatie kreeg werkte dat al snel (na een paar dagen.. inwerktijd) en langzaam aan konden we haar wegleggen en nu slaapt ze goed alleen. Ik weet hoe zwaar het is, praat er met iemand over in jouw directe omgeving. Oh en mijn moeder is twee keer voor 3 dagen gekomen en blijven slapen. Dat was echt even lekker en een steun in de rug. Sterkte!
je bent heel erg moe, dat is 4 maanden diep.ik heb toen floradix gekocht en het hielp me. kruiden met veel ijzer en vitaminen.
Wat heftig voor je zeg! Het is wel slim om te gaan kolven en te oefenen met een flesje. Zo schep je meer ruimte voor jezelf. Neem eventueel contact op met een lactatiekundige of vrijwilligers van VBN voor meer informatie. Via een thuiszorgwinkel kan je een kolf huren om te ervaren hoe het is. Probeer te slapen als je dochtertje ook slaapt. Vraag je (schoon)ouders, zussen/vriendinnen of zij met je dochtertje willen wandelen. Dan kan jij ook even slapen. Zorg dat je man in het weekend de zorgtaken voor je dochtertje overneemt. Ik kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt om haar los te laten, omdat je 24/7 alleen voor haar zorgt. Ik vind het zwaar klinken dat je er alleen voor staat. Overleg met je man of er wat geschoven kan worden met uren etc. Gelukkig voor jullie is het bijna kerstvakantie . En ga lekker naar buiten, in de frisse lucht. Dat doet een mens goed, bewegen en buitenlucht. Als ik slechte nachten achter de rug heb (vooral in de eerste maanden) dan ging ik lekker naar buiten. Heel veel sterkte!
Hoe gaat het vandaag? hier mag je "zeuren" zoveel je wil. daar is nou zo'n forum heel handig voor. dus kom op, lucht je hart! wij zijn er voor je!
ik had toen sam een week of 8 was ook zoiets was doodmoe door de gebroken nachten en ook overdag kwam ik niet aan mijn rust toe, he huishouden was een drama, ging niet naar buiten toe enzo. op een ochtend werd ik wakker doodmoe, ik heb toen mijn ouders gebeld en gevraagd of sam een nachtje mocht logeren, en dat mocht want mijn ouders zagen ook dat ik helemaal kapot was. sam een nachtje logeren ik lekker bijslapen, de volgende dag werd ik helemaal uitgerust wakker! heerlijk. wel naar de huisarts gegaan want ik durfde ook niet meer naar de winkel omdat ik daar niet lekker was geworden en daardoor dus angst had. met hem er over gepraat wat te doen, ben naar een psycholoog gegaan en veel gepraat en echt dat helpt ook heel goed. nu is sam bijna 6 maanden en gaat het prima, ik ga allang weer naar buiten en zelf boodschappen doen enzo. ook het huishouden kan ik weer goed bijhouden en de zorg voor sam. natuurlijk heb je ook weleens een baaldag, maarja dat mag weleen keertje. als het maar niet meer elke dag is en er steeds langere periode tussen gaat zitten. meid praat erover en vraag om hulp, af en toe een nachtje doorslapen helpt ook goed.
super goed dat je als moeder met problemen naar je huisarts en psycholoog durft te stappen. zo zorg je echt voor jezelf en dus voor je kind. een andere optie zou bv ook kunnen zijn een therapeut. een hypno therapeut, haptotherapeut of een kindertherapeut. veel van die therapeuten zijn aangesloten bij een beroepsvereniging waardoor hun sessies vergoed worden. en je kunt vaak je kind mee nemen naar een sessie. zeker een kinderthereapeut, die werken vaak via de ouders aan kinderen met moeite met wat dan ook (ontspannend bv door reflux). een therapeut kan je met alles helpen. meer rust vinden, onderliggende spanningen opsporen, ontspanningsoefeningen, stoom afblazen, het werkelijke probleem achterhalen en oplossen, helderheid creeeren of structuur aanbrengen etc etc mocht je info willen over goeie therapeuten dan weet ik er wellicht een bij je in de buurt. moet je even pb-en.