Hoi hoi dames, ik ben de laatste tijd erg down. Ik ben zwanger dus mss dat het daardoor komt want heb een niet zo soepel verlopende zwangerschap en dan heb ik ook nog mijn relatie die vol zit met meer downs dan ups. Nu is er opeens in mijn hoofd opgekomen wat als ik nu depressief ben want er is echt nix dat mij vrolijk maakt. Ik durf er niet zo met mijn man te praten want dan voelt het alsof ik inderdaad een zwakke vrouw en moeder ben. Of is het mss zelfmedelijden? Wat kan ik in deze situatie het beste doen voordat het erger word. xxx
Sterkte. Je kunt met je verloskundige hierover praten, maak een extra afspraak als het nog lang duurt voordat je de volgende hebt. Met de huisarts praten is ook een optie. En natuurlijk kun je er met je man over praten, je bent echt niet een zwakke vrouw of moeder. Je hebt een probleem, maar een probleem hebben maakt je niet zwak, het is juist sterk dat je je probleem wilt aanpakken.
Erover praten met de verloskundige of huisarts. Wij kunnen vanaf ons beeldscherm niet zien of jij depressief bent. Het kan ook door je hormonen komen en dan wordt er extra opgelet of je geen post natale depressie hebt. en die hoef je niet pas na je bevalling te krijgen, sommigen krijgen er al last van tijdens de zwangerschap. Aan de hand daarvan gaan ze je helpen, veel sterkte!
ik dacht er ook aan om het er met de vk te hebben en ik ga dat denk ik ook doen. Normaal zou ik gewoon denken dat het stressgedachtes zijn ofzo. Maar deze week schoot er door mijn hoofd van dat ik er net zo goed niet meer kan zijn want ik bezorg toch alleen iedereen stress en dat ik niemand tevreden kan maken. Toen begon er een belletje te rinkelen van hey dit gaat niet de goede kant op. Met mijn man praten is geen optie. Want die geeft mij de schuld van alles, van de ruzies in huis en familie, de irritaties, dat hij zo afstandelijk is. Ik weet dat het gesprek alleen in meer irritaties zal eindigen met een flinke huilbui en harde buiken en ben ook bang dat hij me dan een slechte moeder gaat noemen want dat heeft hij in het verleden weleens gedaan of dat ik alleen aandacht zoek.
Nou, ik wil niet onaardig zijn, maar het klinkt niet als een fijne warme relatie in goede en slechte tijden.....Mijn man zou mij echt geen slechte moeder hoeven te noemen, mij overal de schuld van hoeven geven, of een aandachttrekker.... Hij hoort jou te steunen! zeker nu.
Oh bah meis! Herkenbaar die depri gevoelens! Ik heb t ook heel vaak! Maar ook als ik niet zwanger ben! Wel ergens aan de bel trekken hoor, behoed je voor een PND!
Ben je bekent met psychische problemen? Wat de andere ook zeggen zoek prof hulp ha verloskundige blijf er niet mee rond lopen. Je hart luchten met iemand die onafhankelijk is kan ook opluchten. Je man mannen zijn soms horken. Ze komen van een andere planeet en snappen vaak niks van ons vrouwen. Niemand heeft het recht om je een slechte moeder te maken. Denk je zelf zo? Zoek in elk geval hulp. Een goede moeder vraagt hulp snapje
Ja, omdat je relatie niet goed zit heb je stress lijkt me. Je moet misschien ook in relatietherapie ofzo gaan met je man. Dit lijkt me geen gezonde relatie zo. Laat je niet onderdrukken door je man, zo van je bent een slechte moeder enz. Ga eens een goed gesprek aan met hem. Hij lijkt wel een negatief ingesteld persoon. Hij geeft je overal de schuld van, ruzies in de famile en dergelijke lees ik. Laat hem maar ook' s horen wat jij van hem vindt. Wie is hij om jou de les te leren. Hij moet misschien zelf ook wel in therapie voor zijn rare gedrag. Succes en sterkte meid!
Ik ben depressief ( geweest ) Bij mij stamt het af uit het verleden ik was dus al Ver voor mijn zwangerschappen depressief Maar is met de eerste menig malen erger ggeworden Ik heb er medicijnen voor.. En heb ook een aantal diagnosesn. Mijn advies trek aan de bel. Een pnd wil je niet!!! Praat met je vk / huisarts .. En kijk of je verdere stappen kunt ondernemen
Ik ben zelf ook depressief geweest in het verleden en weet hoe zwaar dat kan zijn, het is juist goed dat je erkent dat er iets aan de hand is en je er iets aan wilt gaan doen! Dat je man zo tegen je doet vind ik allesbehalve normaal! Hij hoort je te steunen en niet zo tegen je te doen! Misschien kunnen jullie eens in relatietherapie want volgens mij moet er toch genoeg uitgepraat worden en dan voel jij je wellicht ook een stuk beter.
De reactie van mijn man komt volgens hem voort uit mijn grote mond en omdat ik geen contact met zijn familie meer wil. Maar ja wrm wil je contact met zulke mensen wnnr ze recht in je gezicht zeggen dat we moeten scheiden, mij negeren en mijn man tegen mij opsteken. Maar ik denk dat de relatie stress en de stress die deze familieruzie veroorzaken hun tol bij mij eisen. Normaal kun ik ff mijn hart luchten bij mijn ouders maar ik merk dat ik ze alleen stress bezorg en ik ben ook bang dat ze me zullen pushen om een einde aan onze relatie te maken. Hij is niet altijd zo geweest, hij heeft een hele zachte kant alleen ik denk dat hij het allemaal weggekropt heeft omdat de stress hem ook teveel wordt en dat hij het maar op mij afreageert. Alleen ben ik nu zwanger en heb een hormoonboost van weet ik veel. Ik denk dat ik toch met de vk ga praten. ff met iemand van buitenaf.
Idem, ook hier een verleden en zelf heb ik niet tijdens de zwangerschap aan de bel getrokken wat leidde tot een pnd. Geef het aan bij je vk en laat je evt doorverwijzen, of misschien zijn gesprekken met je vk ook al wel afdoende om je hart te luchten. Door de zwangerschapshormonen en de situatie thuis wordt alles natuurlijk verergerd, maar ik lees uit je laatste post eigenlijk al dat je je te veel voelt, als je zelfs al niet bij je ouders aan wilt kloppen. Zoek hulp en laat het niet te ver komen, echt, dat wil je niet!!
Hier ook bekent met depressie's. Ik liep bij mijn laatste zwangerschap bij de POP-POLI voor mijn klachten en omdat ik toen nog depressief ben. Helaas gaat het nu weer wat slechter met mij ondanks medicatie Zou wel vroegtijdig aan de bel trekken!
Zoek AJB zsm professionele hulp. Dit is niet iets om licht over te denken en door het te onderkennen ben je al op de goede weg. Hulp zoeken is en teken van kracht, niet van zwakte. Heel veel sterkte en succes