Tineke, Ga anders naar de WC en huil even lekker uit! Gooi desnoods wat proppen WC pappier tegen de muur en reageer je verdriet eens even flink af. Laat maar lekker komen, die tranen. Dat is het beste. Liefs, marla
thanx. Ik heb behoefte om even alleen te zijn. Kan geen vrij nemen ben al zo vaak ziek geweest. Ik heb tegen me baas gezegd ik was vandaag ook te laat. Dat ik in een gigantisch dipje zit. En me collega weet het ook. Ik kan alleen het hier of het wil het dier niet teveel kwijt. De meeste hebben nu wel het is nu al zolang geleden het is nu klaar. Na not dus. Dank jullie voor jullie steun, knuffels etc en ook lol. dat helpt echt. Liefs, Tineke
Hoi Tineke, Hoe gaat het nu? Gaat het al iets beter met je? Nou, het is nog helemaal niet lang geleden bij jou, maar anderen kunnen zich vaak niet voorstellen hoe wij ons voelen. Het heeft echt meer impact dan ook ik mij van te voren had voorgesteld. Niet uit het raam springen, hoor, dan word je zeker niet meer zwanger Voor ons gaat de zon ook weer snel schijnen, houd dat voor ogen. Liefs, Marla
dank je Marla, Het gaat nu wat beter. Ik hebsoms het gevoel hoe verder in het proces van verwerking hoe hefiger de down momenten. Hebben andere dat ook? Liefs, Tineke
Tineke, blij te lezen dat het wat beter gaat,die dipjes zijn normaal,het is nog zo recent.De dipjes zijn bij mij iedere keer anders maar echt altijd dieper of slechter niet,het vervelendste vind ik dat ze zoo onvoorspelbaar zijn. Maar zoals Marla zei,onze tijd komt er,levende bewijs is Amber sterkte flyke
Hoi Tineke, dipjes blijven en ik ik ben echt superblij dat 1 van mijn beste vriendinnetjes ook werk waar ik werk, dus als het teveel wordt duiken we samen de wc in en staan we samen te janken. Flyke heeft gelijk als ze zegt dat het onvoorspelbare het meest verrot is . Mijn 2e curretage was op 26 oktober en ik moet zeggen, het wordt echt wel minder met de dipjes. MAar in tijden van stress op het werk of andere dingen dan kan het ineens opkomen . Wat ik wel geleerd heb (was ik ook geen ster in) is het laten gaan. Vooral niet opkroppen. Het is JOU verdriet en omdat het van jou is, is het dus GOED ! Laat niemand je anders vertellen hoor. Tuuuuurlijk zijn er vast door een ander dingen te verzinnen die erger zijn en mensen hebben altijd de neiging om een gesprek daarover af te sluiten met iets opbeurends (zoals: je weet nu in ieder geval dat je zwanger kunt worden), maar lekker belangrijk :x . Dit is nu jou verdriet en dat mag gewoon. Het is ook gewoon goed K.T wat er is gebeurd en het is totaal geen schande als je daar nog eens hard over wil janken . Sterkte meis!
Hee Tineke, joh, ik lees nu pas deze berichten... Wat kl*te he, als je op je werk zo overmand wordt door je verdriet. Je wist je blijkbaar even geen raad en ik ben blij te horen dat het al iets beter gaat. Tineke, het is pas zo kort geleden... ik herken zoveel. Ik liep bvb alleen door de stad, langs de prenatal, en wilde keihard janken. Liep ik daar mijn tranen in te houden. Hoe eenzaam kun je je voelen. Je merkt dat de omgeving gewoon doorgaat, terwijl je eigen wereld even stil heeft gestaan. Gun jezelf de tijd en sta niet erg verbaasd als anderen niet even hard 'stil staan'. Vraag om de steun en zorg die je nodig hebt, aan mensen die je dat kunnen geven. Ik probeerde me niet te druk te maken om mijn hoogzwangere collega die geen woord tegen mij heeft gezegd, maar zocht wel steun bij een collega die met me meeleefde. Als mensen vroegen hoe het ging, was ik eerlijk. Ik zei gerust: 'af en aan... soms goed, maar ben af en toe nog erg verdrietig'. Want dat was zo. Ik wens je veel sterkte en duim voor jou en alle meiden die kampen met dit verdriet. Houd moed. knuffel Amber
Dank jullie wel allemaal. Het gaat echt stukken beter Trouwens heel erkenbaar. zo van je bent vlug zwanger geworden en dat op jouw leeftijd. volgende keer beter. het zal wel niet goed geweest zijn. wees blij beter nu dan later in de zwangerschap. Ja aan dit soort opmerkingen zit je dan echt op te wachten. Of de pijn en terleurstelling daardoor minder wordt. Liefs, 10eke
Hi Tineke, kom op meid probeer vol te houden, en positief te blijven, hoe moeilijk ook, ik weet er alles van! Ja die opmerkingen helpen echt..... NIET........ van snel zwanger geworden, etc. Ik kreeg een heel lief mailtje toen het bij mij fout ging van een collega van mijn man, hij schreef. "woorden schieten tekort bij dit verlies"! Dat sloeg de spijker op zijn kop, ik zat niet te wachten op "je weet nu dat je zwanger kunt worden" of "het zal wel niet goed zijn geweest" dat weet ik zelf ook wel! Heel veel sterkte! liefs Jette
ja het echt beter. Maar mensen kunnen echt raar reageren. sommigen vermijden jezelf? Heb ik iets besmettlijks in eens. Wie er kent dat? Liefs, 10eke
Dat herken ik dus ook. Sommige mensen vinden dat ik zo snel ben zwanger geraakt, en gaan ervan uit dat dat dus weer zo is. Ze bagatelliseren zo je onzekerheid. Zo van: " ach, jij bent toch weer zo zwanger ". Waarschijnlijk zeggen ze dat om me moed in te praten, maar gaan zo voorbij aan je twijfels en verdriet. Nou heb ik geen moeite meer met dat soort opmerkingen, maar vooral net na de miskraam stoorde ik me eraan. Ik kon me ook ergeren aan opmerkingen als "wees blij dat het nu misgegaan is. Het zou pas erg zijn als je een gehandicapt kind zou hebben gehad". Net alsof ik dat zelf niet wist. Maar ja, anderen hebben wel steun aan dit soort opmerkingen, heb ik begrepen. Dat verschilt kennelijk van persoon tot persoon; Ik ben de laatste tijd wel blij dat de natuur de beslissing voor mij heeft genomen, en dat ik niet zelf de keuze heb hoeven te maken. (bijv. stel dat je een slechte uitslag van de vlokkentest zou hebben gehad). Wat betreft je laatste vraag: gelukkig heb ik niet de ervaring dat mensen me uit de weggaan. Mensen reageren juist best wel begripvol en schrikken toch wel als ik het hun vertel. (ik vertel het niet aan iedereen, maar wel aan degenen waarvan ik weet dat ze er goed mee om kunnen gaan). Het lijkt me heel vervelend voor jou om dat op te merken. Groetjes, Marla
ja zedurfen er niet naar te vragen. Zelfs het weekend bij mij schoonzus werd het voor mijn gevoel dood gezwegen. ze had op ze minst wat kunnen zeggen. Zal wel misschien lief bedoeld zijn. om mij te ontzien maar zelf vind ik het cru. Liefs, 10eke
Sommige mensen vinden het moeilijk om met dat soort dingen om te gaan en zeggen dan maar niets omdat ze niet weten of jij het op prijs stelt. Misschien kun je het doorbreken door er zelf over te beginnen? Dat zeg ik nou wel zo makkelijk, maar kan me voorstellen dat je daar ook niet zo veel zin in hebt. Liefs, Marla
He is moeilijk zij heeft de baby verloren met 7 mnd zwangerschap. Maar andere schoonzus durfde me eigenlijk niet aan te kijken (zij vindt trouwens dat we tekort zsamen zijn voor een baby) Zij werd snel per ongeluk zwanger dus waar gaat het over. Ik zie ertegenop dat ik met hun sinterklaas gaat vieren. Ik kruip nog liever onder een steen. Ik heb eigenlijk ook zelf geen zin erover te beginnen. Hebben me ook nooit gebeld of wat dan ook. Liefs, Tineke
Ik kan me voorstellen dat je geen zin hebt om er over te beginnen als ze helemaal niets van zich hebben laten horen. Wel erg voor je ene schoonzus, zeg, dat ze haar baby in de 7e maand heeft verloren! Wat betreft die andere schoonzus: jullie hebben de leeftijd, en als je dan zeker van elkaar bent, dan ga je er toch voor! Volgens mij zien we allemaal wel tegen Sinterklaas op. Ikzelf en hoorde het in ieder geval ook van Bandietje. groetjes, Marla