discussie co-ouderschap

Wat ik dan niet begrijp is: wie moet dan al die gescheiden vrouwen onderhouden zodat zij na de scheiding de hele week bij hun kind kunnen zitten?
Vader? fijn als die zoveel verdient om 2 complete gezinnen incl huisvesting te onderhouden, maar de meeste mannen in Nederland kunnen dat niet en zouden dan ook geen eigen nieuw gezin kunnen opbouwen;
De regering?
Valt het uit de lucht?

 

Helemaal mee eens Ik heb het hier niet over de situatie van TS, maar moet een man dan fulltime gaan werken zodat zijn ex thuis kan blijven bij hun kind? En dan dus niet voor co-ouderschap kunnen gaan, juist omdat hij zoveel moet werken?

 

Blijkbaar is dat niet zo vreemd want als ik hier lees hoe weinig vaders hun kinderen zien kan dit idd zo opgelost worden.

 

Ts, weet niet of het al gezegd is maar als het bij de rechter komt, krijg je bij de rechter simpelweg te horen dat jij niet mag bepalen hoe vader zijn tijd indeelt en daarmee dus ook niet of hij jullie kind naar een opvang brengt, bij een familielid of vrienden brengt voor oppas etc. Net zo min als dat jij mag bepalen wanneer en naar welk pretpark, kinderboerderij, dierentuin of speeltuin hij met jullie kind gaat.
Ik snap dat je een ander beeld hebt als mensen die beide werken, maar denk persoonlijk dat dat het eerste is wat je los moet laten als je gaat scheiden. Je kunt op dat moment alleen nog eisen stellen aan de tijd die jullie kind bij jouw is, omdat je buiten een gezamenlijk kind je ieder een eigen leven hebt en dus je eigen keuzes maakt!

 

Hier kinderalimentatie, ik werk parttime en als je dan niet perse een hoog inkomen wil lukt het prima. In de dagen dat zoon bij papa is kun je dan werken. Gelukkig vind mijn ex ook dat een kind niet heel de week naar een oppas moet, zeker de 1e 4 jaar belangrijk.
Dit is niet altijd in iedere situatie mogelijk maar als je beide wil dat je kindje(s) niet telkens naar een oppas moet kun je met veel creativiteit een eind komen!

 

Waarom zo aanvallend?
Als je als ouders een bepaalde visie hebt, zoals wij die hebben, is het wel zo slim te bespreken wat je allebei zou willen (en belangrijker:wat jullie willen voor de kinderen) mocht je eventueel uit elkaar gaan. En of dat financieel ook haalbaar is zonder dan bij allerlei instanties aan te kloppen.
Wij hebben dat uitgebreid besproken... En dan zou het in ons geval mogelijk zijn onze visie voort te zetten.

Maar...zoals ts hierboven al aangaf, soms gaat een visie van een ouder veranderen na een scheiding (haar ex denkt nu anders) en probeer dan er samen maar eens uit te komen. Er kan heel makkelijk van alles geroepen worden en natuurlijk staat het belang van het kind voorop...maar wat als je al verschilt van mening over wat in het belang van het kind is?
Ik bedoel...dat is al de basis waar het fout gaat dan.

Ik vind het een moeilijke situatie en echt niet zo zwart wit als velen hier doen voorkomen.

 

Als gebleken beter is dat een kind onder de 6 jaar óf bij vader woont óf bij moeder (waarbij de andere ouder uiteraard ook recht heeft om het kind in de weekenden/vakanties bij zich te hebben), dan vind ik het raar dat 1 van de ouders die ft werkt en het kind maar een paar uur per dag kan zien en daardoor het kind door opa moet laten opvoeden, persé een co-ouderschap wil.

 

je moet het artikel wel goed lezen... Er staat ook ergens dat het per kind verschilt. Er zou per kind gekeken moeten worden wat goed/slecht is voor hem/haar. Mijn stiefzoontje is depressief omdat hij te weinig bij papa mag zijn. Er hebben al 3 dokters gezegd dat co-ouderschap voor hem beter zou zijn. Maar als ex niet instemd moet je er maar voor vechten? Is dat dan in het belang van het kind?

Ik lees het hier zoveel op het forum. Ofdat vader minder recht heeft op zijn kind omdat moeder iets niet wil. Het is niet alleen haar ideale plaatje dat gerealiseerd moet worden. Scheiden is lijden. En water bij de wijn doen. Ts haar ex heeft al wel genoeg water bij de wijn gedaan zo te lezen.

ohja en het argument van het eerste jaar was ik er ook altijd mee bezig om voor zoon te zorgen. Mijn partner vindt onze dochter ook nu pas interessant. Hij was gewoon bang om haar pijn te doen.. mannenlogica.

Ts zet je eroverheen en kijk eens een paar maanden of het werkt. Dat lijkt me het beste advies wat tig mensen al gegeven hebben.

 

Dat aankijken...dat wordt hier al meerdere malen genoemd.
Het gaat hier om een kind! Ik snap dat niet zo goed. Je gaat toch niet de hele wereld van een kind omgooien om het eens even aan te kijken? En als het niet werkt dan kijk je weer eens wat anders aan...?
En ik weet dat kinderen flexibeler zijn dan we denken, maar zeker jonge kinderen laat je niet veilig voelen door er een paar experimentjes mee te gaan doen.

Je zoek toch naar een structureel goede oplossing waarin beide partijen zich kunnen vinden?
En ja...tuurlijk moet er water bij de wijn worden gedaan, door beiden.

Ik merk dat velen hier reageren op basis van hun eigen ervaringen en zijn daardoor misschien ook wat bevooroordeeld.

Ik niet minder hoor...

Ik maak van dichtbij mee hoe een vader elke keer maar weer wil dat moeder zich aanpast aan zijn veranderende leefsituatie, mening, bui, emotie of wat dan ook, terwijl moeder een stabiele basis probeert te creeren.
Net zo als ts aangaf mbt haar ex lijkt deze vader niet veel na te denken over de consequenties op de lange termijn en al helemaal niet over de gevolgen voor de kinderen.
Het loopt allemaal wel los, lijkt hij te denken...
En dat snap ik niet zo goed...je kind is toch je dierbaarste 'bezit' daar ga je toch goed voor zitten en bedenkt een oplossing die duidelijk is en goed georganiseerd zodat voor alle partijen duidelijk is wat er gaat gebeuren, wanneer en door wie?

Maargoed, zoals ik al schreef ik ben, denk ik, ook bevooroordeeld.

Let mij niet om ts veel sterkte te wensen bij deze beslissing, ik zou er veel moeite mee hebben om mijn emoties de baas te kunnen en objectief een beslissing te maken. Ik hoop dat jij dat wel kunt!

 

Door het aan te kijken kun je wel zien of iets werkt of niet, door bij voorbaat een beslissing te nemen kan dat niet en leg je een kind als het ware een beslissing op! Wij hadden co-ouderschap en dat werkte niet voor zl (had wel een andere reden, aangezien ik fulltime werkte en hij naar de opvang ging bij mij, wat voor hem juist heel positief is geweest).
Bij een vriendje van hem is er co-ouderschap en dat werkt beter als de weekendregeling die er voorheen was, ook voor het jongere broertje.
Als de regeling van nu over een paar maanden of jaren niet werkt wordt er toch ook verwacht om hem aan te passen? Dat betekent ook dat je het aangekeken hebt, en de verandering van de omgangsregeling kan ook veel positieve gevolgen hebben, die nu niet zichtbaar zijn, en ook echt pas zichtbaar zijn als het een tijdje aangekeken is!

Ik vind de hele litanie over aangekeken persoonlijk een beetje overtrokken, ja je kind is het belangrijkste op de wereld, maar dat kind mag ook van zijn ouders verwachten dat er 'out of the box' gekeken wordt! Met alles wat je kind gaat doen en mee gaat maken, zul je moeten aankijken of het iets is en of het goed is voor je kind, dat doe je neem ik aan ook als je kiest om uit elkaar te gaan. Je kiest dan immers om te zorgen dat je kind niet meer in een slechte/niet goede situatie meer zit, waarin er geen wederzijdse liefde of respect is. Voordat je uit elkaar gaat en er daadwerkelijk de stap toe zet om uit elkaar te gaan, kijk je ook eerst aan of het 'nog' anders kan of je alles geprobeerd hebt! (Neem ik aan)

 

Zoals heel goed te lezen valt in mijn post, maak ik geen onderscheid tussen vader en moeder.

 

Ik ben het met je eens, want alles wat er gaat gebeuren kan niet goed uitpakken, en is het dus een kwestie van aankijken.
Maar als ik het goed begrijp is de ex van ts niet duidelijk over hetgeen hij precies wil, wat er precies gaat gebeuren en hoe hij de dingen een invulling geeft, het lijkt er op alsof hij er niet echt goed over heeft nagedacht. En dan vind ik het wel bezwaarlijk om het maar te gaan proberen, want als iets niet goed is uitgedacht kom je hoogstwaarschijnlijk problemen tegen die voorkomen hadden kunnen worden.
Dus voordat er een goed uitgewerkt plan op tafel ligt zou ik het niet zo maar aan gaan kijken , maar dat is mijn persoonlijke mening.

 

Ik maak eigenlijk alleen uit haar verhaal op dat vader van zijn werk nog geen uitsluitsel heeft, omdat ze eerst duidelijke afspraken willen zodat er rekening mee gehouden kan worden. Maar dat er wel een voorzet is naar hoe hij het wil indelen met werk en opvang. Krijg alleen het idee van Ts dat ze het er niet mee eens is hoe vader het in wil delen, als de voorzet gebruikt wordt! Ze geeft immers zelfs tot en met de tijden aan wanneer opa oppast en wanneer vader thuis is volgens de voorzet. Van vaders werkgever kan ik ook wel begrijpen dat die het pas concreet wil maken als de afspraken rond zijn, gebeurt vaak zat dat 1 van de ouders als alles geregeld is zich terug trekt en op het besluit terug komt, bedoel hier niet mee dat Ts dat doet, maar legio andere vaders en moeders wel (waaronder mijn ex, maar ook de ex van een kennis, dus zowel mannelijk als vrouwelijk)

Heb ook voorbij zien komen dat er geadviseerd werd om dan met dagen te gaan werken, wij hebben zo de co-ouderschap ingedeeld gehad:
Ma-di. Moeder
Wo. Vaste oppasdag oma (al van geboorte)
Do-vr. Vader
En om het weekend. Dit kan wel werken maar denk alleen als je vlak bij elkaar woont en op termijn bijv school ook vlakbij beide is.

 

Ik snap dat het moeilijk is om je kind de helft van de tijd te missen. Moet er niet aan denken!
Een vader bij ons in de straat heeft ook co-ouderschap met zijn ex. Zij hebben gewoon de week in 2-en gedeeld. Dus zaterdagmiddag tot woensdagochtend mij moeder en woensdagmiddag tot zaterdagmiddag bij vader. En als er bijzonderheden zijn dan wijken ze daarvan af. Gaat heel goed. En ja als ze dan hier zijn gaan ze naar creche of BSO, want er moet wel gewerkt worden.
Jij geeft aan dat je maar 2 halve dagen opvang nodig hebt als je 2 dagen gaat werken? Wat doe je dan met je kind die andere 2 halve dagen?
Als laatste ben ik wel nieuwsgierig wat voor wereldbaan je hebt/denkt te vinden waarmee je met 2 dagen in de week werken in je levensonderhoud kunt voorzien. Maar dat is puur interesse.

 

volgens mij gaat ook alleen het eerste stuk over jou.

verder ben ik het eens met evientje. Maar ts vindt alleen de reacties leuk die in haar straatje passen en wil over de rest niet nadenken.