Ik zit een beetje te twijfelen en ben benieuwd wat jullie zouden doen. Ga er dus even een poll tegenaan gooien . Ik heb een job met een vast contract, ik doe het werk graag en heb heel fijne collega's. Het is ook vrij goed betaald. Als nadeel is er de afstand. (35 km enkel) maar vooral de werkdruk. Ik ben vaak 's avonds en in het weekend gewoon op. Er schiet zo weinig energie over voor mijn gezin en huishouden,.... Nu heb ik een interessante vacature doorgekregen: lijkt een toffe job, het is evengoed of beter betaald, het is zo'n 5 km (ruim gegokt) rijden, ik ken al iemand die er werkt en die is heel enthousiast over het bedrijf en de sfeer. Maar het is eerst een half jaar tot een jaar via interim en dan pas een vast contract. Beetje riskant op financieel gebied dus. Verder ben ik wel erg bang aangelegd . Dus ik twijfel nu al: stel dat... Zou ik wel durven maar vooral zou ik het wel kunnen!?! Wat als ik niet voldoe en buiten vlieg? Enzovoorts... Wat zouden jullie doen in mijn situatie: solliciteren of het zo laten? En waarom? Natuurlijk weet ik wel dat als ik solliciteer ik nog lang niet aangenomen ben .
Sowieso solliciteren! Daarna kun je altijd nog kiezen, maar ik denk dat ik de uitdaging wel aan zou gaan
Ik zou ook solliciteren. Als je uitgenodigd wordt voor een gesprek kun je ook een beetje polsen of ze nu echt uiteindelijk iemand zoeken voor onbepaalde tijd. Het heeft natuurlijk altijd een risico als je van baan wisselt, maar als het werk je aanspreekt, waarom zou je dan geen kansje wagen?
praten kan altijd denk dat het ook ligt aan de hele situatie eromheen prive, hoe het dan geregeld is, wat de risico's zijn en hoe het opgevangen kan worden mocht je zonder baan komen te zitten, zou dat zeker meenemen in de afweging of je de baan ook uiteindelijk echt accepteert of niet (mochten ze je inderdaad willen hebben ) maaar zou ook zeker wel solliciteren
Ook als je dus echt een angsthaas bent die erg onzeker is? Heb ooit een job opgegeven na 1 week omdat ik echt dacht dat ik het niet zou kunnen. Maar dat is al wel een aantal jaren geleden. Maar daar ben ik nog steeds een beetje bang voor .
Meid, ik zou het doen! Zeker ook omdat het lekker dichtbij is, lekker op de fiets erheen, meer tijd voor je meiden want je bent eerder thuis. Tegenwoordig krijg je bijna nergens meer een vast contract (helaas) Wel zou ik vragen hoe groot de kans is dat je langer kan blijven, wanneer je een vast contract krijgt etc. En hoe groot is de kans dat als je toch weg moet, je zelf een andere baan kunt vinden daarna? Als da
Het zou er voor mij aan liggen ofdat we het financieel kunnen redden mocht ik ineens zonder baan zitten. Ik vind een vast contract in deze tijd erg belangrijk.
Maar ook een vast contract zegt tegenwoordig helaas niets.. ik werkte 10 jaar bij een bedrijf en ben ook zonder pardon op straat gezet ivm reorganisatie.. Aan TS: Ik zou zeker solliciteren! mocht je worden aangenomen, moet je gewoon voor jezelf alles voor en nadelen op een rij zetten en dan je beslissing nemen Succes in ieder geval
Doen! Eerst maar eens kijken of je op sollicitatie mag komen..beslissingen kunnen daarna genomen worden.