Hee Jette, kwam toevallig op dit subject en lees je berichtjes over je moeder. Dat mijn oma wat mankeert op haar leeftijd (inderdaad hersentumor) is niet leuk maar kun je verwachten, jouw moeder is zeker nog te jong! Heel veel sterkte de komende dagen. Neeke
Hallo meiden, Wat verschrikkelijk voor je jette van je moeder. Ik weet helaas uit ervaring hoe moeilijk het is om je moeder te zien liggen in het ziekenhuis met de vraag of ze ooit weer thuis komt. Maar heb vertrouwen hoor, ze kunnen heel wat in het ziekenhuis. En je moet maar bedenken, het is in ieder geval niet achteruit gegaan! Dat is toch positief. Hopelijk kan ze na het weekend weer van de beademing en gaat alles weer de goede kant op. Je moeder zal vast en zeker vechten, ze wil heus jullie baby in de toekomst zien! Ik lees dat jullie bijna allemaal ongi zijn geworden, balen zeg. Maar op naar de nieuwe ronde.... nieuwe kansen! Anette, wat vervelend dat de uitslag nog niet bekend is al is het natuurlijk wel positief dat de arts het er goed uit vind zien. Succes vrijdag. Sjannie, wat bizar dat je dan op de dag van je mk uitgerekend zou zijn... Deze ronde weer kans en dan niet meer op zo'n rare dag uitgerekend! Marla, hoe gaat het bij jullie? Hoe gaat het met marlaman? Jij niet al teveel teleurgesteld vanwege je ongi? Was ook niet echt een ideale ronde... Hier gaat alles ok. Zijn weer aan de klus.. en in de nieuwe slaapkamer. Zijn gister verhuisd. Zo mooi en groot en zo lang naar toegeleefd. Ook ben ik afgelopen week gevraagd.... en we gaan trouwen in juni. Anders zou ik dan uitgerekend zijn in juni dus nu een andere leuke gebeurtenis... Na bijna 12 jaar mag het natuurlijk ook wel een keer Meiden, nog een fijne zondag. Liefs, Corien
He verdorie neeke wat vervelend van je oma, hoe gaat het nu met haar. Gefeliciteerd Corien met je huwelijksaanzoek, mooi maand juni, ik ben ook in juni getrouwd, dus dat zit vast wel goed. Ben vanmorgen weer naar het ziekenhuis geweest, heb weer veel uitleg gekregen, het zit dus als volg, ze heeft door de darmperforatie onstekingen gekregen, haar bloeddruk is te laag omdat haar lichaam de ontstekkingen aan het bestrijden is en kan dus niet zonder medicatie op gang gehouden worden. Nu hebben ze vannacht de medicatie iets terug gebracht en daar bleef de bloeddruk stabiel op, dus een hele kleine stap voorwaarts, ik ga zo nog even naar mijn vader die had gesproken met de arts die haar heeft geopereerd en die was ook positief, maar ik durf nog niet te blij te zijn, maar elke kleine stap voor uit is er 1 toch! jette
@ carolien, gefeliciteerd, iets leuks om naar uit te kijken. Nu nog dingen regelen en heb je je jurk al uitgezocht? @Jette, fijn dat je ons op de hoogte houdt. Alle kleine stappen voorwaarts vormen een grote stap. Denk aan en duim voor jullie Hier lijkt het dit weekend minder te gaan. Allebei heel moe en hoofdpijn. Het lijkt erop dat de stress een uitgang aan het vinden is. Zelfs een vakantie uitzoeken boeit ons nu niet en dat is echt niks voor ons.. Gelukkig is het vloeien opgehouden dus dat is positief, eindelijk, leek ook geen eind aan te komen al was het maar een week. Dus als jullie vrijdag nog een paar duimen over hebben, om 10.00 uur heb ik een afspraak Liefs Anette
hey jette goed te lezen dat je toch al wat meer weet ivm je moeder, en inderdaad, al is het maar 1 stap vooruit, dat telt, en het geeft iedereen terug wat nieuwe moed en energie, en hopelijk vooral je moeder! anette, ik duim alvast voor je! groetjes flyke
Hey lieve Jette, wat erg dat je moeder nog steeds zo slecht is, maar gelukkig is haar bloeddruk toch stabiel gebleven, terwijl de medicatie verlaagd is: dat houdt vast in dat haar lichaam heel hard zijn best doet om zich te herstellen! Ik hoop toch zo enorm dat ze inmiddels wat meer verbetering geboekt heeft en ze snel van de beademing af mag. Wat vreselijk voor jullie om in die onzekerheid te moeten zitten. Ik denk heel veel aan je! Maak je niet te druk om die heftige ongi: dat was de andere keren ook zo, en nu natuurlijk al helemaal door de stress. Nogmaals heel veel sterkte. Houd je ons op de hoogte? Chantal, jij bent dus ook ongi geworden: wat balen, zeg. Ik pink ook altijd een traantje weg als ik ongesteld ben geworden. Het is toch weer een tegenvaller. Gelukkig viel mijn verdrietige gevoel dit keer mee. Ik vermoed dat dat komt door alles wat er de afgelopen maand is gebeurd. Ik vind het wel opvallend: Flyke, Jette, jij en ikzelf zijn allemaal ongeveer tegelijk ongi geworden. Ik ben er ook over aan het wegdromen: misschien zijn we straks wel tegelijk zwanger: dat zou wel heel gezellig zijn. Ik heb veel meer afscheiding voorafgaand aan de eisprong dan vroeger: het is toch verandert sinds de miskraam (en vlak die pukkeltjes ook niet uit, die had ik eerst nooit!). Het is toch anders sinds de curettage. Hey Corien, van harte gefeliciteerd met je huwelijksaanzoek: Dus toch een feestje in juni? Ik ben blij om te horen dat jij dus alleen maar leuk nieuws te melden had. En net wat je zegt: in plaats van een verdrietige maand, wordt juni nu echt een maand om naar uit te kijken. Mijn bevallingsdatum is dus op 31 maart, en ik ben heel blij dat ik dat kasteelweekendje precies dan heb geboekt: in plaats van een vervelende dag, wordt het dus een leuke dag. (ik kijk er nu al naar uit). Ben je weg uit je kleine boerderijtje? Vind je dat niet jammer? Of ben je naar een grotere boerderij verhuisd? (hier in het zuiden zijn boerderijtjes jammergenoeg niet te betalen). Met mijn vriend gaat het wel o.k., alleen toen zijn moeder in eerste instantie iets ernstigs leek te hebben (maar was het gelukkig niet, zie onder), toen had hij het echt helemaal gehad. Gelukkig is hij inmiddels opgeknapt. Neeke, wat erg, zeg, voor je oma. Het is en blijft naatuurlijk je oma, en het blijft verdrietig, hoe oud ze ook is. Veel sterkte! Anette, ik vind het niet zo raar dat je nu een terugslag krijgt: ik had dat net na de eerste curettage: ik begreep van de gyn dat je dan extra verdrietig kunt zijn, omdat de hormonen weer een plekje moeten vinden. En natuurlijk dringt het dan pas echt tot je door, dat je voorlopig geen moeder wordt. Je gaat nu door een dal, maar je moet goed voor ogen houden dat het verdriet minder wordt. Je moet er helaas nu even doorheen. Ik duim ook voor jou voor aanstaande vrijdag! Mijn duimen draaien overuren. Ik moet wel zeggen dat het geluk de laatste tijd niet aan onze kont hangt: mijn schoonmoeder ligt nu in het het ziekenhuis vanwege een ontsteking van het evenwichtsorgaan. Gelukkig bleek het niets ernstigs te zijn, maar voordat we daar achter waren, waren we toch weer wat panieksituaties verder. Begin me wel ernstig af te vragen wanneer het allemaal ophoudt. (maar ik moet natuurlijk positief blijven! Dat is heel belangrijk, maar niet altijd even makkelijk). Liefs, Marla
Zo eerst weer even bijgelezen van het weekend. Zit de komende 2 middagen thuis achter de computer me te vervelen ivm de nieuwe keuken. Je wilt toch thuis zijn voor als ze vragen hebben etc en ik heb 2 lieve katten die doodsbang zijn van alle vreemde geluiden. Ze vragen steeds om aandacht als ik bij ze in de buurt ben. De ene ligt helemaal in de meest naar achterliggende doos op zolder en de andere onder ons bed. Heb altijd wel medelijden met ze, maar vanavond mogen ze weer naar beneden om de boel te komen inspecteren. Dit weekend dus zelf de keuken eruit gebroken en alles viel me nog wel mee. Nu is het even troep met leidingen/afvoeren maken, en de kamer staat vol met nieuwe apparaten, maar het valt me mee. Jette-> hoop dat het goed gaat met je moeder, en dat ze weer wat opknapt. Ben je steeds erbij in het ziekenhuis? is voor jou ook een zware periode, heel veel sterkte. Corien-> Gefeliciteerd met je voorgenomen huwelijk. Had je de aanzoek verwacht of was het toch een verassing? Ben ook benieuwd hoe je eruit zult zien in trouwjurk (hopenlijk met kleine bolling in je jurk) Neeke-> sterkte met je oma, ook al is ze wat ouder, blijft niet leuk! Neia-> Hoop dat je een leuk weekend hebt gehad Marla-> Het zit jou ook niet mee de laatste tijd, nu weer je schoonmoeder, gelukkig viel het nog wel mee, maar inderdaad is het wel weer even schrikken. Hoop dat het wijntje je goed heeft gedaan, ik heb gisteren ook een glaasje wijn gehad en wel uit een plastic bekertje! scheelt weer in de afwas (in de wastafel van de badkamer!) Die traantjes: laat maar af en toe stromen hoor, ik denk dat we dat allemaal wel hebben op bepaalde momenten en dat is ook heel normaal. en het lucht toch weer op, beter als het inhouden! Groetjes Minka
Hallo meiden, bedankt voor jullie lieve, opbeurende en steunende woorden, ik heb er echt heel veel aan, sorry ik reageer niet op alle topics, ik kan me er nog niet helemaal goed op concentreren! Update van mijn moeder: Heb vanmorgen eerst gebeld was stabiel gebleven niet veel veranderd, toen ik vanmorgen in het ziekenhuis kwam was er een nieuwe zuster, heb nogmaals gevraagd om me alles uit te leggen, het kwam er op neer dat haar hartslag nu eindelijk heel rustig was (super dus), haar bloeddruk was te hoog, dat was een goed teken omdat ze medicatie krijgt om de bloeddruk omhoog te helpen, dit slaat dus aan, terplekke heeft ze de medicatie naar beneden gehaald, en ze bleef weer stabiel! Was dus goed tevreden, wel vertelde ze dat het nog een lange weg was maar ze had de eerste stappen gezet! Ik heb net nog even weer gebeld, weer positief nieuws, ze was gelijk gebleven qua bloeddruk, zag er dus heel goed uit, de man aan de telefoon vertelde dat als ze zo zou blijven ze er aan dachten om haar misschien, let wel misschien morgen haar wakker zouden laten worden, ik wist niet wat ik hoorde, wil het liefst helemaal uit mijn dak gaan maar ik durf het nog niet te geloven, wil niet te positef zijn maar het ziet er goed uit! Ik hoop echt dat het zo door mag gaan! het is een opluchting meiden dat willen jullie niet weten! jette
Gelukkig jette, echt goed nieuws. Hopelijk gaat het steeds weer beter met haar en mag ze morgen wakker worden. Ga maar lekker uit je dak dan! Minka, ik hoop inderdaad voor je dat je nog aan het klussen toekomt aan je banner te zien! Maar ik weet uit ervaring als je druk in het huis aan het klussen bent er niet altijd evenveel energie meer in je lijf zit... leuk dat jullie nieuwe keuken krijgen! Modern of nostalgisch? Marla, wij zijn niet echt verhuisd hoor... in ieder geval niet naar een ander huis. We zijn van de ene kant van de boerderij (oude gedeelte) naar het nieuwe gedeelte gegaan waar we dus een nieuwe, grote slaapkamer hebben. Wat zal dat schrikken zijn geweest met je schoonmoeder zeg. Kan me voorstellen dat er van alles door je hoofd gaat. Gelukkig valt het mee. Mag ze alweer snel naar huis? Em Annette, heb nog geen jurk uitgezocht. Moet dat zover van tevoren? zal me eens gaan verdiepen..... Liefs, Corien
Hoi Jette Lijkt me goed nieuws, kan me heel goed voorstellen dat je uit je dak wilt gaan. Zo´n opluchting om nu eindelijk eens iets goeds te horen. Duim extra voor jullie. Je denkt toch ook wel goed aan jezelf he, qua werke enzo? En Corien, jurk zover van tevoren uitzoeken hoeft niet natuurlijk maar als ik vanuit mezelf denk zou ik gisteren al in de winkel zijn geweest Marla, mijn verdriet komt denk ik omdat ik mezelf ivm de eventuele mola suf aan het denken ben. Er is nog geen uitslag maar mijn positieve denken gaat ook elke dag achteruit. Nog 3 nachtjes slapen en dan hoop ik dat ik het weet. Liefs Anette
Hallo Jette, Klinkt goed! Hopelijk blijft het zo snel vooruit gaan. Wij horen donderdag pas meer over de levensverwachting van mijn oma. Het is niet acuut levensbedreigend maar als die tumor zo agressief is kan het opeens snel gaan. Ben in elk geval heel blij dat ik haar gisteren nog gezien heb. Verder zo extreem moe dat ik zo maar weer eens op de bank ga liggen pitten... Liefs Neeke
Hoi Jette, Ik heb de ziekte van crohn en daardoor hebben ze mijn dikke darm verwijderd. In december 2005 kreeg ik na een, volgens de artsen, routine operatie een darmperforatie in mijn dunne darm. Het is inderdaad heel erg gevaarlijk, het is buikvliesontstekking en je lichaam heeft alle kracht nodig om te herstellen, ik heb 5 weken in het ziekenhuis gelegen en mocht pas van IC af toen ze zaggen dat mijn lichaam het weer helemaal zelf kon. Ik werd niet in slaap gehouden (dat doen ze in nederland niet zo snel) en ik heb door mijn zoontje en mijn man de moed niet opgegeven maar de pijn was echt verschrikkelijk. Gelukkig is het wel goed gekomen maar het heeft nog 6 maanden geduurd voor de wond was dicht gegroeid. Ik wil je ook heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd, ik steek een grote kaars voor je moeder, je vader en voor jou op. knuffel conny
Hallo conny, bedankt voor je uitleg, vindt het fijn dat je de moeite hebt genomen om dit te vertellen, gaat het nu goed met je? Ik ben vamorgen natuurlijk weer naar het ziekenhuis geweest, deze keer samen met mijn vader, rare gewaarwording hij stond zo verloren aan het bed van mijn moeder, kon zich niet goed uiten en al helemaal niet met haar praten, terwijl ik rustig een half uur tegen haar aan klest, maar ja we zijn niet allemaal gelijk natuurlijk he! Maar goed even een update : ze hadden de medicatie alweer terug kunnen brengen, al met al naar 1 dat houdt in dat we in 2 dagen van 6 naar 1 zijn gegaan en ze blijft nog steeds stabiel (ik dank god op mijn blote knieen, ben niet gelovig maar echt, kan me niet uitdrukken hoe blij ik hiermee ben)! Ze zijn bezig om haar wakker te maken, maar dat kun uren duren maar ook dagen, al was het wel zo dat toen ik vanmorgen tegen haar zei dat we weg zouden gaan ze probeerde haar rechteroog open te doen, wat niet geheel lukte. Heb vanavond nog een keer gebeld en ze waren erg tevreden, ze was nog steeds stabiel, en ze deed ook vaker haar ogen open! Echt meiden het voelt weer een stuk beter, maar merk aan mezelf dat ik mezelf echt weg gecijferd heb de laatste dagen, heb overal last van al mijn spieren in mijn nek doen zeer en mijn rug heeft diverse pijnlijke plekken, ben ook doodop, maar ik vecht door, ik moet voor mijn vader maar vooral voor mijn moeder! Ik hoop dat ze morgen wakker wordt, hoop het echt! jette
Jette wat ben ik blij om het goede nieuws te horen, aan jou verhaal te horen is jou moeder een echte vechter. Als ze haar oog al open probeerd te doen is dat een heel goed teken. Met mij gaat het nu heel goed, ben lang bezig geweest met herstellen na de operatie maar dat heeft zijn tijd nodig gehad (je wilt altijd sneller dan je kan). Ik ben nu pril zwanger, nog niet helemaal zeker of het goed zit, maar dat geeft aan hoe goed het met mijn gezondheid gaat Als je iets wilt weten over darmen of de perforatie dan vraag het maar gewoon, ik heb door mijn eigen ervaring en de werkgroep voor crohn (helaas) veel ervaring en help daar graag andere mensen mee. Ik zal morgen heel hard duimen voor jou en je moeder. knuffel conny
He Jette, Gelukkig goed nieuws! Fijn te horen. Hoop voor jullie dat ze snel helemaal bij mag komen. Maar inderdaad als ze haar ogen al opent, duurt het vast niet zo lang meer. Gelukkig is je moeder zo'n vechter! En jezelf niet vergeten he?! Je moeder en ook je vader hebben meer aan een stertke gezonde dochter nu... Maar dat is makkelijk gezegd natuurlijk. Die spanning moet ergens heen.... ga ff lekker paardrijen, ik weet hoe ontspannend (geestelijk) dit kan zijn. Liefs, Corien
He Jette, Gelukkig goed nieuws! Fijn te horen. Hoop voor jullie dat ze snel helemaal bij mag komen. Maar inderdaad als ze haar ogen al opent, duurt het vast niet zo lang meer. Gelukkig is je moeder zo'n vechter! En jezelf niet vergeten he?! Je moeder en ook je vader hebben meer aan een stertke gezonde dochter nu... Maar dat is makkelijk gezegd natuurlijk. Die spanning moet ergens heen.... ga ff lekker paardrijen, ik weet hoe ontspannend dit kan zijn. Liefs, Corien
Bedankt conny dat ik bij je terecht kan omtrent vragen voor darmperforaties! Het is fijn bij iemand terecht te kunnen die jammer genoeg, het zelf heeft meegemaakt! Hoe was je herstel na de perforatie, ik bedoel hoe snel ben je normaal gesproken dan weer op de been? hey corien, je zult het niet geloven maar dit is voor het eerst in mijn leven dat ik geen ontspanning vindt in het rijden, dat is me nog nooit gebeurd, ik bedoel heb wel vaker een stressperiode gehad en zoals je zegt kon ik me altijd ontspannen met het rijden, maar ik rij nu omdat het moet, ik weet dat de paarden er uit moeten en getraind moeten worden maar het gaat niet zoals het normaal gaat! Het gaat toch beter met haar maar we zijn er nog niet, was er vandaag in de hoop dat ze wakker zou zijn, maar dit was niet het geval, ze zweefde tussen wakker en nog een beetje slaap, heel vervelend om te zien, ze lag vastgebonden met de handen, haar benen bewogen erg onrustig, en ze opende haar ogen heel vaak en ze probeerde haar hoofd omhoog te doen, ze had erg veel last van de slang in haar keel, ze probeerde er steeds op te kauwen, en te slikken, erg vervelend voor haar! Wel heel fijn vond ik toen ze me zag en me hoorde er tranen in haar ogen kwamen, ik ben er van overtuigd dat ze me herkende! Ik heb een uur bij haar aan haar bed staan praten dat ze zich zo rustig mogelijk moest houden en het over zich heen moest laten komen! Ik heb net nog even gebeld en de zuster vertelde dat ze nog wat te veel vocht in de longen had om van de beademing af te kunnen ze verwachten dit morgen en dan maken ze haar ook wakker, ze krijgt nu een ander slaapmiddel waarbij ze direct wakker is als ze stoppen met toedienen! Wel een goed gevoel, maar ook een heel naar gevoel je moeder zo zien te vechten en het moeilijk zien hebben, was er best ondersteboven van! Jette
Jette, waarschijnlijk weet ze ook echt dat jullie bij haar zijn geweest. Kon je merken dat ze er rustiger van werd? Probeer alles heel goed aan haar uit te leggen (wat je vast al doet). Veel sterkte de komende spannende dagen voor jullie en ik duim nog steeds. liefs Anette
annette, ja als ik mijn hand op haar voorhoofd legde en met haar sprak was ze even rustig, maar direct daarna begon de onrust weer! Ik heb haar telkens uitgelegd waarom ze er lag, dat er een slang in haar keel zat voor de beademing, dat de medicatie terug gebracht is! En vooral dat ze niet te onrustig moest zijn en het over haar heen moest laten komen, en moest ontspannen! Ik kan me voorstellen dat het voor haar ook erg lastig is omdat de verplegers duits spreken daar moet ze zich normaal al op concentreren, nu begrijpt ze er natuurlijk helemaal niets van! Ik hoop maar dat het morgen iets beter gaat! Jette