Doubleren

Ik ben in groep 2 blijven zitten. Omdat ik meningitis had gehad en daardoor een waterhoofd toen ik een baby was was mijn moteriek niet wat het moest zijn. Nooit last van gehad. Ik ben achteraf juist blij want als ik toen zag welke mensen er een klas boven mij zaten (zowel op de basisschool als op de middelbare) had ik het echt niet leuk gevonden om bij hun in de klas te zitten. Vooral op de middelbare had ik echt niet bij de mensen een klas hoger in de klas willen zitten

 

Hier was school gelukkig op 1 lijn. Ze had een hele toffe meester toen (kende ons ook al een jaar en vrij goed), begon het gesprek met: nou, zullen we het kort houden vandaag, dus ik hou M nog een jaartje bij mij, met een grote knipoog natuurlijk. Ik weet zeker dat hij niet elk gesprek zo begint.

 

Ja cool! Ik houd van dat soort leerkrachten.

Bij onze dochter was t 50/50. Er ging een kindje van 7 januari wel door. En ik, als kleuterjuf, vond dat ze groep drie wel aankon, maar daarna... ik ben bang dat ze het tempo niet aankan en dat ze eind groep vier wanneer het tempo omhoog gaat moeite gaat krijgen. Dus wanneer ik naar de langere termijn kijk, denk ik dat t niet slim is. En het feit dat ik haar motoriek nog niet top vind...

De juf was helemaal verbaasd en vertelde dat ze nog nooit zo’n gesprek heeft gehad. Dat ouders het andersom wilden...

ze zit nu in groep 3 en het gaat top! Ze heeft uitdagende werkjes en past beter in deze klas. Ik ben er elke dag nog blij om.

 

Fijn zeg dat het zo goed uitgepakt heeft!

Hier werd dat ook gezegd: ik wilde dat alle gesprekken met ouders zo makkelijk waren, bij sommigen moet je lullen als brugman.

 

Hier staat wel meer in

https://www.heutinkvoorthuis.nl/nl/zittenblijven-de-zin-en-onzin-van-een-jaartje-overdoen/news/41/

 

Of zittenblijven nuttig is dat verschilt echt per kind. In het algemeen kan men wel de ervaring hebben dat het op de lange termijn weinig uitmaakt, maar het kan voor een bepaald kindje op dat moment wel heel goed en belangrijk zijn. Zo iets kun je nooit voor iedereen bepalen.

 

Mijn vriendinnen waren ook allemaal 1-2 jaar ouder. Mijn ouders waren wat dat betreft wel relaxt en heb ik ook heel veel geluk gehad hoor, want ik mocht een heleboel meer dan mijn leeftijdsgenoten. Dus in dat opzicht sta ik er als jongere weer anders in. Ik vond het dan weer vervelender om de oudste te zijn in de klas..

 

Dat zegt toch ook niemand? In grote lijnen zal het alleen vast zo zijn.
Wat mij betreft was het voor mijn zoon een weggegooid jaar en 6 jaar aan frustraties erna ( maar dat had de school ook anders aan moeten pakken).

 

Ik heb juist het tegenovergestelde. Ik denk dat het mij misschien meer had geholpen. Maar dat is achteraf he. Wat als, had ik dan niet blijven zitten en beter mijn best gedaan? In de vakken waar ik goed in was hoefde ik vrij weinig voor te doen, andere vakken (vooral exact) had ik sowieso weinig van gebakken.
Mijn juf uit de kleuterklas heeft ook wel eens laten vallen dat ik mee zou kunnen naar groep 3, maar mijn ouders hebben mij langer laten kleuteren.
Bij mijn dochter begint nu precies hetzelfde en ik wil wel vertrouwen op haar juf.

 

Wij wilden onze dochter groep 5 nog een keer laten doen vanwege dyslexie. Dit hebben we besproken met school en de orthopedagoog. Hier hadden we groen licht voor gekregen.
Een week voor de zomervakantie kochten we een huis en gingen we naar een ander dorp. Gelijk daar in gesprek gegaan en uitgelegd hoe en wat. Daar waren ze er erg op tegen omdat dyslexie nooit overgaat en hun het geen reden vonden om ze te laten zitten.
Nu zijn we zo blij dat ze toch naar groep 6 gegaan is want haar dyslexie traject bij de orthopedagoog zit er bijna op en in dit "rare" afgelopen jaar (met vooral online metings met de orthopedagoog en ze is ook nog gewisseld van orthopedagoog door de verhuizing) is ze al een heel eind voorbij haar einddoel gekomen!
Zo super trots op haar.
Onze dochter is een vroege leerling oktober en zit in groep 3. Naar mijn idee de moeilijkste groep van de basisschool en ook haar verdenken we op dyslexie maar ook rekenen vind ze lastig. Nu gaan we in mei bespreken wat te doen overgaan of misschien nog een jaar groep 3.

 

Dat was bij ons niet echt een probleem. Hij had gelijk nieuwe vriendjes en zijn beste vriendje uit zijn klas in groep 2, dat is nu nog zijn beste vriend

 

Ik ben niet blijven zitten, omdat ik cognitief sterk genoeg was. Maar ik weet dat mijn ouders er eigenlijk jarenlang spijt van hebben gehad. Ik was altijd de jongste in de klas. En dan ook echt jong, qua gedrag en werkhouding. Daardoor ging ik vaak maar net met de hakken over de sloot over. Terwijl ik echt de capaciteiten wel had, maar het kwam er gewoon nog niet voldoende uit.
Overigens niet alleen mijn ouders keken er zo naar. Ik heb er als kind niet bewust last van gehad. Maar terugkijkend denk ik ook dat het voor mij beter was geweest om een keer ergens een jaartje langer te blijven.

Dat heeft bij mij wel zwaar meegewogen bij de beslissing om onze jongste verlengd te laten kleuteren. Hij heeft maar een half jaar (kerstvakantie tot zomer) in groep 1 gezeten. Daarna dus in groep 2 en kon daar prima meekomen. Bovengemiddeld zelfs. Hij was al woordjes aan het lezen, goede woordenschat, getalbegrip e.d. was goed. Maar nog zo jong en vooral zo speels. Ik heb moeten lullen als Brugman, want de juf was meer van de cijfertjes. Maar ik kreeg gelukkig bijval van andere leerkrachten en ook directie en IB. (zoon zit op mijn eigen school, dus niet dat het 'gedoe' is geweest en dat ik speciaal daarvoor naar directie en IB ben geweest. Maar in de koffiekamer hebben we het natuurlijk ook gewoon over onze kinderen. En die van mij kennen ze dan ook echt.)

Nou ja, uiteindelijk dus gekozen voor verlengd groep 2. Cognitief absoluut niet nodig. Maar we om gewoon goed te rijpen. En hoewel mijn man ook wat twijfelde, hebben we dat 2e jaar in groep 2 geregeld naar elkaar uitgesproken: wat fijn dat hij nog lekker mag kleuteren. Want ondanks dat pientere koppie, was het gewoon nog echt een kleuter. Alleen de laatste weken groep 2 waren minder. Maar hé, we hadden toen nog lekker even een lockdown met thuisonderwijs En toen was ik helemaal blij dat we hiervoor gekozen hadden. Want op school miste hij niks qua lessen.

Inmiddels zit hij in groep 3. Daar is hij één van de sterkere leerlingen. Dat was hij anders misschien ook wel geweest. Maar je merkt nu dat hij het gewoon echt goed aankan om ook redelijk zelfstandig te werken. (Was met de volgende lockdown ook wel weer fijn natuurlijk!)

 

Mijn kinderen zijn van 2-12 en van 2-1

Onze school hanteert eigenlijk dat alle leerlingen van na 1-10 extra kleuteren. In het verleden lieten ze ze wel door gaan maar hebben daar te veel nare ervaringen mee op gedaan waardoor ze nu echt alleen uitzonderingen door sturen.

Mijn dochter van 2-12 zit in een klas van 20 leerlingen waarvan bijna de helft herfst kinderen zijn. Voor haar heeft het heel goed uitgepakt. Het is een hele leuke saamhorige klas. Een intelligente klas ook. En echt een voor allen, allen voor 1.

Mijn zoon van 2-1 had eigenlijk wel door gemoeten. Had niets te zoeken bij de kleuters vond het veel te druk en wilde enkel leren. Inmiddels zit hij in groep 4 en maakt alleen maar pluswerk. Is klaar met AVI gaat voor rekenen naar groep 5 waar hij ook alweer bovenaan presteert.

Maar daar heb je ook gelijk het euvel. Had hij door gegaan was hij die klas ook ontgroeid en bovendien had hij dan bij zijn zus in de klas gezeten. Zij functioneert nu aan de bovenkant van haar klas en dat is superfijn. Ze weet dat haar broertje het zo goed doet maar daar altijd maar mee geconfronteerd worden is niet tof. Nu is het alleen met rekenen.

Mijn zoon heeft ASS en is hoogbegaafd. Lang kleuteren heeft hem niet goed gedaan maar toch denk ik dat het sociaal emotioneel wel goed is dat hij extra gekleuterd heeft. Zeker nu school er zo bovenop zit bij hem.

Maar ik ben wel heel blij dat onze andere kids gewoon van april, juni en augustus zijn

 

Wilde ik net zeggen. Onze jongste is van eind augustus en die was echt nog lang niet klaar om naar groep 3 te gaan. Ze liep echt op alle gebieden achter tov de andere leerlingen. Dat kind was doodongelukkig geworden in groep 3 en had het nooit gered. De doorslag was toch wel dat de Juf zei: als jullie willen dat ze door gaat naar groep 3 dan doen we dat maar we willen haar natuurlijk niet gaan pesten, dit was voor ons als ouders doorslaggevend.
Ze zit nu in groep 4 en ze doet het zo enorm goed en groeit van het zelfvertrouwen. Dan maar een jaartje langer op school. Waar de een er met gemak doorheen rolt heeft de ander net dat extra steuntje in de rug nodig.

 

Dus hij/zij zit nu in groep 3?
Mijn zoon heeft groep 3 ook 2x gedaan. Zelfde scores als die van jou. Beste keuze ooit geweest. Hij heeft de 2e x groep 3 heel relaxed kunnen doen. Voor zijn zelfvertrouwen was dat zo goed. Qua vriendjes vond hij in t begin best lastig, maar dat ging al snel heel goed in z'n nieuwe klas.
Wel gelijk gestart met extra begeleiding voor z'n spelling. Bleek later dyslexie te zijn, die diagnose had hij toen al in groep 4, omdat hij 2x 3 had gedaan.

 

Niet alleen per kind, maar ook per jaar. Voor mijn oudste was het goed om groep twee over te slaan omdat hij de drukte van de kleuterklas niet aan kon. En omdat het belangrijk was om vroeg tijd te besteden aan taal. Terwijl ik er nu ook achter zou staan om hem extra tijd te geven in groep drie.

 

@puzzelstukje @tuc thanks dames!

Van welke maand is hij/zij? Bij mn oudste zitten wat zittenblijvers zelfs één meisje die dit jaar in groep 4 is begonnen maar toch terug gezet is naar groep 3.. zover ik weet gaat de hele klas heel leuk met elkaar om. Vriendjes zijn leuk maar niet heilig..

 

onde dochter bleef dus in groep 2 terwijl haar hele groep doorging. Ook werd haar klas opgeheven en moest ze dus naar een andere klas, andere juf en kinderen. Ik heb daar slecht van geslapen, maar uiteindelijk is dit allemaal goedgekomen!

ik denk wel dat het belangrijk is dat je het gesprek met school aangaat. Wat gaan zij bieden? Waar liggen de valkuilen of leerpunten? Hoe kunnen zij hulp bieden? Wat vinden zij groep drie of groep 4 doen?

 

Ah ok, ja de situatie van mijn zoon is duidelijk anders. En bij onze school is de overgang van groep 2 naar groep 3 niet zo groot als bij andere scholen.