Ik maakte me al zorgen, maar het wordt alleen maar erger. Ik begin bijna te denken dat er iets met zijn heupjes is! Ons zoontje (10 maanden) wil niet zitten. In de stoel vind hij niet erg en bungelt hij lekker met zijn beentjes. Maar op de grond, op schoot, op gras... gewoon niet! Hij maakt zich zo stijf als een plank en begint te krijsen. Tot nu toe gaan we telkens met hem samen douchen (partner wast hem dan en ander houdt hem vast), maar dit wordt toch wel een beetje een gedoe nu en we willen hem ook alleen kunnen douchen. Maar hij wil niet zitten. Vanavond geprobeerd hem in bad te doen, maar wat een drama. Hij wil gewoon niet en schreeuwt de longen uit zijn lijf. Dit lijkt mij niet normaal, maar wat is jullie idee hierover?
Hallo!!! Als je echt zorgen maakt zou ik met het cb bellen daar kunnen ze jou het beste helpen. Mijn zoontje zit ook niet graag. Hij wil of staan (kan hij natuurlijk zelf niet hihi) of liggen en tijgeren. Als ik wil dat hij gaat zitten maar hij wil niet is het ook huilen en zich helemaal stijf maken als een plank. Misschien is het een fase en misschien niet maar ik zou het cb, of je huisarts bellen!!!
dank je voor je reactie! ik zat ook al te denken dat ik morgen het cb ga bellen Maar wilde hier even van tevoren vragen of dit iets is dat herkenbaar is of juist helemaal niet. Maak me inderdaad wel echt zorgen nu, ook omdat het erger en heftiger wordt ipv minder. Dit is al een maand of 3 aan de gang namelijk en dacht eerst dat het een fase was. Maar die fase duurt me nu een beetje te lang en vind het dus zorgwekkend worden
Kan hij zelf gaan zitten? Kruipen? Staan? Als hij niet zelf gaat zitten zou ik hem ook niet forceren om dat wel te doen, hij wil blijkbaar liever iets anders "oefenen", ook best toch? Dan maar even moeilijk douchen, komt vanzelf wel.
Kan hij wel los zitten en wil hij het niet, of heeft hij ook nog nooit los gezeten? In dat geval misschien idd handig om via de HA of het cb een fysio te regelen zodat die er eens naar kan kijken...
Hij kan niet zelf gaan zitten, kruipen of optrekken. Hij kan tijgeren en dat is het. Hij wil heel de dag lopen. Hier ga ik wel vaak in mee, maar heel de dag lang is funest voor mijn rug natuurlijk. Het lijkt me overigens ook niet goed als hij de hele dag op zijn buik ligt.
Hij KAN wel zitten. Heeeeeeel soms laat hij het toe (voor max 2 minuten) en dan zit hij ook echt wel stevig en valt niet zomaar om. Hij kan het dus wel, maar ik ben ondertussen gaan denken dat het (naast dat hij het niet leuk vindt, want dat is duidelijk) dat hij misschien ook wel pijn heeft en het daardoor niet wil
Een kind van 10mnd dat nog niet kan kruipen, optrekken of staan zou ik zeker niet helpen met lopen. Helemaal niet. Je slaat daarmee heel wat motorische stappen over, en daarom is het niet goed voor zijn heupen en spieren. En waarom is buikliggen niet goed? Dat is de basishouding voor een baby, en een fysio zal je juist vertellen om hem de hele dag op de buik te leggen. Zitten is alleen nodig om even te eten, voor de rest zal hij vanuit buikligging gaan kruipen, zich optrekken, gaan zitten, gaan staan enz... Als zijn lichaam er klaar voor is.
Misschien is het sowieso wel verstandig om even contact op te nemen met een fysio? Hij/zij kan je tips geven om je kindje op de juiste manier te stimuleren in zijn ontwikkeling. En laat maar lekker bleren, krijsen en brullen als hij wil lopen, dat motiveert alleen maar om het zelf te proberen. Ik zou daar echt niet (teveel) in meegaan hij moet het zelf ontdekken.
Hem eens laten onderzoeken op de heupjes of pijn kan natuurlijk geen kwaad. Verder sluit ik me aan bij Adi: laat hem verder zvm zelf bepalen wat hij zelf wil en kan doen.
Inderdaad, wat Adi al zegt, een kindje wat nog niet kruipt, zelf gaat zitten ofzo, niet mee gaan lopen! Hij moet vanuit buikligging - waar de spieren juist sterk van worden en ze vanuit leren ontwikkelen - zelf leren optrekken, zitten en dan pas lopen. Zijn lichaam is nog niet klaar om nu te lopen aan de hand, eerst leren optrekken enzo en dat moet hij echt vanuit buikligging leren.
bedankt voor de reacties. Ik ben het er natuurlijk ook wel mee eens dat mijn zoontje zich in de juiste volgorde moet ontwikkelen en dat ik met lopen een aantal belangrijke stappen oversla. Maar hem laten huilen en krijsen gaat hem bij mij toch niet worden. Mijn zoontje gaat juist vanuit frustratie opgeven en totaal over zijn toeren ipv doorgaan en blijven proberen. en al een aantal weken is max 15 minuten op de buik liggen goed en dan is het weer huilen en volop frustratie. Vandaar dat ik probeer hem te stimuleren in andere houdingen. Ik vind het op het moment gewoon erg moeilijk, omdat hij al máánden gefrustreerd is en ik raak nu ook een beetje aan het eind van mijn latijn.
Dan zou ik tips en adviezen vragen bij een kinder-fysio. Het kan zijn dat zijn frustratie een andere oorzaak heeft en dat hij ergens last van heeft. Als hij zich nog niet optrekt en zelf langs de meubels loopt (in een goede houding, met goede buiging vd knieen en de juiste stand vd voeten), dan kan hij simpelweg nog niet stappen. Dan hangt hij meer aan jouw handen, en dat is niet goed voor zijn motoriek. Ik snap dat je het zelf ook niet meer weet, en ik zou persoonlijk een afspraak maken met een kinder-fysio. Cb kan wat meekijken, maar mijn ervaring is dat zij alleen naar de basis kijken. Een fysio kan je echt vooruit helpen.
thanx! Trouwens hij loopt echt wel zelf, ik zorg alleen dat hij niet omvalt. Hij is natuurlijk niet stabiel in zijn lopen omdat hij op zijn tenen loopt, maar de loopbeweging heeft hij wel onder de knie. Ik ga toch het cb bellen vandaag. het zit me niet helemaal lekker en misschien zeggen zij ook wel dat het goed is om naar een kinderfysio te gaan
Loopbeweging doen de meeste baby's wel als je ze optilt - maar ook dan is het nog slecht voor de heupjes als de spieren nog niet goed sterk zijn om er ook druk op te zetten door ze neer te zetten. Hier wilde een van de meiden ook niet zitten en ze heeft heel wat afgekrijsd - ze deed het uiteindelijk pas toen ze ook zelf van kruipstand naar zitten kon. Maw, ze wilde gewoon de controle houden. Als ik haar neerzette, bleef ze krijsend zitten tot ik haar neerlegde; ze wist niet hoe ze weer uit de zitstand moest en dat frustreerde haar. Het heeft misschien dus meer zin om je zoontje (onder begeleiding van een kinderfysio) te leren hoe hij uit zit weer kan gaan liggen. Hard en veel laten huilen is inderdaad niet leuk en niet echt nodig, maar het is wel zo dat ze uiteindelijk verder komen en leren doordát ze gefrustreerd zijn en iets willen kunnen. Als hij altijd maar opgetild wordt en omhoog gehouden zodat hij kan stappen, dan zal hij de stappen om zelf zo ver te komen ook niet snel gaan zetten. Goed dat je naar het CB gaat - laat je ook echt niet afpoeieren; een kinderfysio inschakelen is altijd nuttig . En evt. zijn heupjes even na laten kijken? Kan best dat hij gewoon pijn heeft oid!
Mijn zoontje heeft ook pas leren zitten nadat hij kon kruipen. En daarna ging het ineens ook razendsnel met optrekken, staan en lopen. Heb me er eigenlijk nooit echt zorgen om gemaakt. Dat gefrustreerde herken ik wel, mijn mannetje raakte ook altijd vreselijk gefrustreerd als hij iets wilde wat nog niet lukte. Dat is inderdaad niet leuk om te zien, maar zoals Miepie ook al zei, blijkbaar hebben ze die frustratie ook nodig om nieuwe dingen te leren. Maar goed, elk kindje en elke moeder is anders. En zoals bij alles geldt: luister naar je eigen gevoel. Dat moedergevoel zit er niet zo heel vaak naast, dus als jij je zorgen maakt, kan het geen kwaad om een keer een expert mee te laten kijken. Baadt het niet, dan schaadt het niet, toch?
Tja mijn meisje van 6 maanden wilt nu ook niet zitten of liggen, Zodra ik haar neerlegt gaat ze op haar knietjes zitten en trek zich op tot staan en gaat langslopen en ze laat haar zelf ook al af en toe los en sta dan echt los :s. Ik stimuleer haar niet en zitten kan ze al uit haar zelf vanaf dat ze 5 maanden is,dus is ze moe gaat ze vanzelf wel weer zitten of liggen hoor. Ik laat haar gewoon haar gang gaan,want hassr ontwikkeling kan ik niet remmen. Als jeje zorgen maakt idd even aankloppen bij ha of cb,wat hun zien en denken erover.
Ik wilde nog even laten weten dat het consultatiebureau gezegd heeft dat hij helemaal nog niet hoeft te kunnen zitten en dat het waarschijnlijk een uiting is van onvrede. Ze zei dat als hij echt last zou hebben van zijn beentjes, hij dat ook zou moeten hebben in andere houdingen en dat is volgens mij niet het geval. Volgende maand hebben we een afspraak bij het cb en dan wordt het nogmaals besproken. Mocht ik nog steeds het vermoeden hebben dat hij pijn heeft, dan kunnen we naar de HA gaan ermee. Maar zitten hoort bij een kindje van 11-12 maanden, dus hoeft nu echt nog niet.