Het klinkt eigenlijk best wel grappig, maar het is een serieus probleem voor mij aan het worden. Ons kindje is 4 weken oud en mijn ouders (moeder en stiefvader) zijn super trots op hun kleinkind. Lief natuurlijk, maar mijn stiefvader steekt zijn enthousiasme dan ook niet onder stoelen of banken. Daarbij komt dat meneer zelf 2 kinderen heeft gehad (vanuit een vorig huwelijk) dus kom hem niet vertellen hoe hij het aan moet pakken, want dan wordt hij laaiend. :x Nu is hij natuurlijk regelmatig met mijn moeder mee of zijn we daar met Juliën. Ik wil nu alleen nog na zijn fles gaan en dan wil ik best zijn flesje daar geven maar na zijn flesje ligt hij meestal heerlijk te slapen. Wat doet opa...Hij gaat net zolang in de kinderwagen hangen en aan zijn wangetjes zitten tot Juliën wakker is en dan vervolgens tot zijn volgende fles van 3.5 uur later ONTROOSTBAAR is. Opa heeft totaal niet in de gaten dat het aan hem ligt en zal dan wel eens even trots laten zien hoe goed hij met baby's om kan gaan en hem weer stil kan krijgen...Dit duurt dan 5 minuten en JulIën wordt steeds meer overstuur. Opa heeft namelijk ook een erg harde stem.... Het vervelende aan alles is dat hij het goed bedoelt. We hadden eigenlijk afgesproken dat Juliën er over 2 weken een avondje heen zou gaan maar nu heb ik daar helemaal geen goed gevoel bij. Wat moet ik hier nu mee. Als ik het gewoon tegen hem ze, hoe subtiel ook, voelt hij zich oneerbiedig gezegd "op zijn pik getrapt" en is er vaak geen land meer mee te bezeilen (man met gebruiksaanwijzing). Als ik er niks van zeg zit ik daar steeds op het puntje van mijn stoel. Dames, het lijkt een erg lullig probleem maar toch hoop ik dat jullie me hiermee kunnen helpen. Zijn er mensen die deze ervaring ook hebben met ouders, schoonouders of broers en zussen? Ik zit er echt mee want ik gun het vooral mijn moeder zo om haar kleinzoon vaak te zien en te knuffelen. Maar op deze manier wil ik hem eigenlijk zo min mogelijk meenemen. Liefs Luna
o ja mijn kindje is nog geen 4 weken vandaar mijn zorg.... Gisteren heeft Juliën bijvoorbeeld de hele olympische spelen de revue zien passeren bij opa op schoot. Kano, zeilboot, tennis, pingpong... Met de nodige armzwaaibewegingen en omtuimelingen.... Arm kind. Zo, hopelijk heb ik het beeld zo goed kunnen schetsen...
Goh wat vervelend voor je kleintje! Euhm even denken,... Hoe denkt je moeder er over? Misschien kun je het er eens met haar over hebben en kan zij de boodschap bij hem overbrengen?
@Lucia, dit was ook het eerste wat er in mij opkwam. Alleen mijn ouders hebben de laatste tijd erg veel ruzie met elkaar en ik ben bang dat ze daardoor (ik weet dat hij ook boos wordt op mijn moeder) ruzie krijgen. Ik vind het dan zielig voor mijn moeder want mijn stiefvader denkt dat hij in haar ogen al nooit iets goed kan doen.... Ingewikkeld verhaal. Ik heb nu twee mogelijkheden. Wel tegen hem zeggen met het risico dat we ruzie in de tent hebben, wat mijn moeder dan ook weer treft. Of niets zeggen en maar telkens op mijn lip bijten als ik met hem daar ben...
Hoe moeilijk het ook is, toch zeggen. Ik weet helaas uit ervaring ( met de 1e) dat het anders toch tussen jullie in blijft staan. Want je gaat hem dan uit de weg etc en op gegeven moment barst de bom en is het nog veel erger.. Dus meid trek de stoute schoenen aan, begin heel positief dat je het zo fijn vind dat hij zo lief is voor Julien en dat hij natuurlijk veel ervaring heeft...Maar dat Julien een beetje een gebruiksaanwijzing heeft ( probleem niet bij hem leggen maar bij je kindje ook al is dit niet zo) en dat je dus liever ziet dat hij niet in de kinderwagen hangt etc omdat Julien anders zo huilt.. Dan kun je als hij niet luistert toch 2 dingen doen, Op het moment dat hij het doet Julien gewoon weghalen, net zo lang tot hij hetbegrijpt, gewoon naar huis gaan hoe lullig ook. Of jullie gaan weg en laten de huilende julien bij hem zodat hij 3,5 lang merkt hoe vervelend het is Meid sterk zijn hoor, hoe vervelend het ook is dat er huwelijksproblemen zijn bij hun, dat is niet JOU schuld als jij iets zegt, dus ook niet jou probleem maken, want dan kan hij alles zeggen en maken omdat jij bang bent en je schuldig voelt. xxx
Tja, zou het toch zeggen. Welzijn van mijn kleintje zou wat mij betreft belangrijker zikjn dan de vraag of er ruzie van komt. Duidelijk zijn, grenzen stellen, (dus: als je hem niet gewoon rustig laat liggen, gaan wij weer naar huis toe). Niet verwijtend, je kunt idd wat hierboven gezegd wordt idd aangeven dat het bij Julien nou eenmaal zo werkt.... Of je moeder er gelazer mee krijgt, lijkt mij -hoe vervelend ook voor haar- echt haar probleem en verantwoordelijkheid. Als zij het zat is, moet zij er wat mee en doet ze dat niet, dan is dat blijkbaar haar keuze!
@Anastasia, bedankt. Ja dat zegt mijn man ook. Zal uiteindelijk ook het enige zijn wat helpt want de frustratie bouwt zich alleen maar op inderdaad. Wel moeilijk hoor. Met Juliën naar huis gaan is wel een optie. Hem daar laten niet want dan kan ik de boel helemaal niet meer in de gaten houden. Weet je wat het probleem is. Ik moet het hem in 1 zin duidelijk kunnen maken want als ik er een heel verhaal van ga maken loopt opa weg. Hij is namelijk heel snel boos en teleurgesteld. Bedankt voor je antwoord. xxx
Tja, jammer voor opa dan, maar lijkt me erg onvolwassen gedrag. Als er uberhaupt niet met hem te praten valt, zou dat dus wat mij betreft ook betekenen: lekker weer naar huis...
@Rozemarijke, dat klopt ook misschien moet ik me niet zoveel aantrekken van wat er tussen mijn ouders op dat moment gebeurt. Een ruzie meer of minder maakt nu volgens mij ook niet meer uit bij hun. Ik probeer inderdaad nog teveel rekening te houden met hun gevoelens. Normaal gesproken cijfer ik mezelf dan maar weg en houd ik mijn mond als ik het niet met hem eens ben. Ik denk dan vaak "ach, straks ben ik weer thuis en heb ik er geen last meer van". Maar nu gaat het om mijn kind en dat maakt me ook zo boos.
Dat lijkt me ook ja... Maarja, ik zou de consquenties van zijn gedrag echt bij hem leggen en het niet zelf op lopen kroppen, zeker niet als je zoontje er zo veel last van heeft kennelijk. Hij moet niet net doen alsof je hem dan ineens van kindermishandeling beschuldigt en je hem de vreselijkste man op aarde vindt, kom op zeg!
Dat klopt ook. Komt trouwens wel bij dat ik gisteren net een paard kreeg van mijn ouders. Op dat moment voelde ik me dus nog ongemakkelijker om er iets van te zeggen. De volgende keer gaan mijn man en ik er wel over praten met hem.
Heel herkenbaar. Mn vader stond net zo lang bij de maxi cosi tot hij wakker werd, kwam echt niet door hem zei hij dan, tuurlijk..... Nu beurt hij Jelle de hele dag op maandag is het opa en oma dag en Jelle weet het precies. Als de gastouder op dinsdag oppast dan zegt ze altijd moet hem echt even resetten hij wil aleen gebeurd worden. Heb al eens geprobeerd er wat van de zeggen als 'pa laat hem nou en niet oppakken' maar het helpt niets. Heb me voorgenomen om me er niet meer zoveel van aan te trekken maar dat valt niet mee!
Sorry maar jammer dan voor opa maar ik zou wel degelijk aangeven dat je dit niet wil en dat hij dingen niet mag doen. Het is jou kindje en hij kan nog niet voor zichzelf op komen. Gisteren is Jaslene naar mijn schoonmoeder geweest voor een paar uurtjes en ik hoorde toen we haar op gingen halen dat ze haar onder het eten hebben laten brullen. Ja goed voor de longen, is dan het antwoord. Ik heb dus ook aangegeven dat wij zo onze dochter niet opvoeden en dat haar redenering uit de vorige eeuw komt en allang niet meer zo werkt. Jammer dan als ze gekrenkt is maar ik breng haar anders nooit meer daar met een gerust hart heen.
Mijn man en ik hebben afgesproken het hier na dinsdag met mijn stiefvader over te hebben. We zijn dan namelijk naar het consultatiebureau geweest. Dat weet opa want hij belt dan altijd hoe het is gegaan. Ook wel weer lief. Dat maakt het dan zo moeilijk. We gaan hem dan vertellen dat niet alleen wij maar ook de consultatieverpleegkundige heeft gezegd dat rust en regelmaat voor Juliën gewoon heel belangrijk is. Dat we niet willen dat hij hem wakker maakt als hij slaapt en dat als hij zijn flesje heeft gehad hij hem best even RUSTIG vast mag houden. haha De olympische spelen bewaart hij maar voor over een paar maanden. @Angel, moeilijk hé! En dan is het nog je eigen vader. Bij een stiefvader werkt dat toch nog meer op je zenuwen omdat ik ook door hem het huis uit ben gegaan. Ook een reden waarom ik het verhaal hier even neerzet. Soms denk ik namelijk dat ik zelf wat onredelijk ben omdat hij het bij mij toch al heeft verkloot.
Om heel eerlijk te zijn vindt ik dat wel. Ik bewaar de goede vrede eigenlijk alleen maar voor mijn moeder. . Maar dat hoeft hij idd niet te weten. Bedankt voor je hulp.
Tja, het klinkt wel bekend hoor, mijn schoonmoeder had in het begin vooral dat soort acties en daar hebben we haar wel op aangesproken. Ze is ook altijd gelijk gepikeerd. Mijn ouders doen ook niet altijd dingen waar ik het mee eens ben (eehm, zo stond mijn vader laatst op het punt om een speen met de dikke laag koffieschuim bij mijn zoontje naar binnen te schuiven), maar die gaan een beetje anders om met 'kritiek'. Die zeggen gewoon 'oke' en niet van 'nou, jij bent anders toch ook groot geworden, vroeger blablabla'. Gewoon wat van zeggen en anders schrijf je eens een brief met hoe je het ziet. Dat hebben we hier ook gedaan, want onze kraamtijd was al behoorlijk verziekt door dat soort discussies die eigenlijk onnodig zouden moeten zijn, want het zijn jullie kinderen en dan moeten ze ook jullie manier van opvoeding respecteren.
helaas ken ik dat niet met mijn eigen vader maar met mijn schoonvader die man is zo ontzetten druk Milan huilt eiegenlijk bijna nooit, maar bij hem is hij al 4x overstuur geweest die man lijkt zelf af en toe wel een kind rent met speelgoed door het huis, wat hij zelf leuker vind dan Milan haha het maakt muziek en heeft lichtjes en moet contineu boven zijn hoofdje aangezet worden resultaat milan overstuur, want hij praat ook heel hard en is mega druk, en dan zegt hij waarom doet hij dat nou? vind het ook rot want hij bedoeld het allemaal goed en hij is gek met milan hoor, maar milan vind hem veels te druk van de week hadden we de verjaardag van mijn schoonmoeder en was zijn zus er en die zei ook tegen mij hij kan m niet met rust laten he. toen hij even ging slapen bleef hij ook maar naar m toe gaan milan duimt en murmelt dan een beetje maar dat is zijn manier van in slaap vallen lijkt alsof hij wil gaan huilen, wij waren aan het eten en hij bleef maar naar hem toe gaan hij valt dan nooit in slaap ik zei al een paar keer laat m maar even maar naar mij wordt echt niet geluisterd ik zei al tegen mij vriend zeg jij er dan eens wat van maar die doet t ook niet terwijl hij wel zegt hij is veels te druk we zijn wel eerder naar huis gegaan omdat hij zelf zei van mn vader is te druk laten we maar gaan maar goed om even op jou verhaal terug te komen ik snap je helemaal, en het is heel lastig hoop dat je vader het begrijpt na jullie gesprek sterkte
Herkenbaar! Niet zozeer het gedrag van je stiefvader, maar wel de reactie van je kindje daarop. Sam reageert precies zo als hij na zijn flesje niet gelijk lekker in zijn bedje mag gaan slapen. Ik sluit me aan bij Anastasia meid. Ik zeg ook voortaan tegen mensen dat Sam zijn rust nodig heeft en dat er liever niet te veel met hem 'gehaffeld' mag worden. Overigens is dat hier wel makkelijk om te zeggen omdat Sam en mamma allebei een zware start hebben gehad en mensen het dan toch iets beter lijken te (willen) begrijpen. Veel succes met het gesprek meid! Liefs, Josien