sorry moet het even van mijn afschrijven... 3 juli is hier gewoon een dubbele dag. De dag waarop mijn lieve opa jarig is en dit jaar 93 jaar wordt, maar waarschijnlijk ook zijn laatste verjaardag zal zijn, omdat hij zo hard achteruit gaat. 3 juli waarop mijn beste vriendin jarig is, maar ook mijn kleine vriendje. 3 juli een dag waarop mijn kleine vriendje zijn zusje geboren is, maar na 8 dagen overleden is en ondanks dat ik die periode niet heb meegemaakt maar wel kort daarna voel ik de pijn van mijn vriendin ook. 3 julie een dag waarop een andere vriendin vertelde dat hun ongeboren zoontje na bijna 20 weken zwangerschap in de buik is overleden. Een dag met een zwart randje, maar ook een dag met blijdschap. Een dag waar ook hier de tranen hoog zitten en helemaal als ik straks mijn kleine mannetje van 4 maanden uit zijn bed haal en mag knuffelen, terwijl mijn andere vriendin straks naar het ziekenhuis moet om te bespreken hoe nu verder en haar kindje nooit levend in haar armen zal hebben. Een dag waarop ik bij mijn andere vriendin zal steunen om het verlies van hun dochtertje. Zo dubbel allemaal. Een dag met een lach en een traan.
heftig zeg heel veel sterkte, maar geniet ook van opa! maak filmpjes van hem, van zn stem.. mijn opa kon al 5 jaar niet meer praten, en kan mn zn stem niet meer naar boven halen...