Sinds een tijdje nu voel ik me een dichtgesnoerd mensje dat geen kant op kan. Alsof iemand me met plastic folie (iets te strak) omwikkeld heeft en ik met moeite kan gaan zitten of omdraaien wanneer je ligt... Wij zwangere vrouwen hebben het af en toe maar zwaar, maar klagen ho maar. Tot nog toe heb ik nog niemand in mijn omgeving horen klagen over haar zwangerschap, alleen maar positieve berichten. Als ik dan even voor mezelf spreek moet ik eerlijk zeggen dat ik het af en toe echt gehad heb. :x Niet meer lekker pittig kunnen eten (krijg je last van je maag en maagzuur), als je al iets te veel eet voel je je alsof je 4 hoofdgerechten heb verorbert, je kan niet meer lekker onderuitgezakt op de bank zitten, want of dan zit de kleine in de weg (en dat laat ie dan goed weten ook) of je krijgt het benauwd. Naar voren leunen om iets op te pakken is al helemaal niet te doen! Laat staan je veters strikken of zelfs ook maar je schoenen aantrekken. Af en toe voel ik me een hele dikke oude oma die bij alles steunt en kreunt. Maar ja, ik hou me nog kranig. Dit is de eerste keer dat ik klaag in het 'openbaar' en het er ook echt even uit moet gooien. Gelukkig durf ik tegenwoordig sneller om hulp te vragen en heb ik inmiddels ook geleerd om mijn zwangerschap als excuus te gebruiken om bepaalde dingen niet meer te hoeven doen (nou ja, excuus, ik kan het gewoon ECHT niet meer!). Ik hou nu al van ons kindje en zal er alles aan doen om dit kleintje een zo mooi mogelijk leven te schenken als hij eenmaal geboren is, dus wat dat betreft heeft mijn klaagzang daar niets mee te maken. Maar af en toe ben ik het gewoon even beu...en dat mag best! Liefs, Daphne
Je mag klagen hoor, dat lucht tenminste op En begrijp dat je t zwaar hebt t, t lijkt me ook geen pretje. Je buik zit nu aardig in de weg. Ben nog niet zo lang zwanger, maar zie nu al op tegen de rest van mijn zwangerschap. Ben doodmoe, kan echt niks meer doen! En t ergste is de misselijkheid. Ben al 5 weken misselijk(begon 1 week voor mn NOD) Ben verschrikkelijk misselijk, overgeven bah. Heb nu medicijnen tegen de misselijkheid gehad en moet van de VK rust houden, nou dat deed ik al want ik kan niks. Geef gelukkig sinds 2 dagen niet meer over, ben nog wel misselijk, maar de medicijnen neem ik nu niet in. Dat doe ik alleen maar als t echt niet gaat. Maar ga morgen weer werken(ben al 1 1/2 week thuis) wel tegen t advies van de VK, maar kan t nu niet maken niet te komen. Heb gelukkig de medicijnen, dus als t niet gaat kan ik die nog innemen. Wil dit kindje dolgraag en ben ook dankbaar dat ik in ronde 1 zwanger ben geraakt, maar had niet verwacht dat t zo zwaar zou zijn en ben ook de enige in mijn omgeving die zo erg misselijk is. Maar lekker klagen lucht op En jij kan over een paar weken een kindje in je armen houden, daar doe je t voor Maar snap wel dat je t moeilijk hebt, de laatste loodjes wegen t zwaarst. Dus heel veel sterkte nog die laatste weken.
Haha ja dat van het naar voren leunen, niet lekker onderuit op de bank, veters strikken, dat herken ik! Ik zit ook nooit lekker, ben constant aan het verschuiven, dan weer rechtop, dan weer onderuitgezakt, moeilijk om een fijne positie te vinden. Ik voel me ook een bejaarde, vooral bij het in en uit de auto stappen, en uit bed gaan.
Kan me wel goed een voorstelling maken hoe jullie dikke buik in de weg zit, heb 2 1/2 jaar geleden een buikwandcorrectie gehad en daarna kon ik 4 maanden niks. Liep toen krom en kon echt letterlijk niks, zelfs oma's met rollaters haalde me toen in
Pfff en dan loop ik nu al met 18 weken te klagen, dat ik me af en toe een bejaarde voel Ik kom al moeilijk uit bed, uit de stoel of uit de auto, dus hoe zal dat gaan als ik dalijk verder ben...
Inderdaad ook dat uit bed komen, en of ik nou wil of niet ik kreun bij alles wat ik doe! :S Als ik dus bijvoorbeeld iets van de grond wil pakken of mijn schoenen aan wil doen is het van uhhhhhmmmm. Als ik dat niet doe krijg ik een rood hoofd en geen adem! Hahaha. Ik hoop maar dat hij lekker snel gaat indalen, dan zal ik er wel iets minder last van krijgen (hopelijk). Sandra, het blijft leuk hoor, zwanger zijn, maar alleen als je accepteert dat het dadelijk allemaal zwaarder wordt en jezelf ook toelaat af en toe eens lekker te klagen! Meiden succes allemaal met de zwangerschap! Liefs, Daphne
Heel herkenbaar! Soms zie ik het ook echt even niet meer zitten. En dan iedereen om je heen die maar blijft zeggen 'geniet er nog maar van hoor'. Probeer ik natuurlijk wel zoveel mogelijk te doen, maar aan de andere kant kan ik ook niet wachten tot ik straks weer 'buik-vrij' ben! Gisteren ging ik een stukje wandelen met een stel vrienden in het bos. Veel bult op, ben ik gewoon helemaal buiten adem?! Dat geluid maken vind ik ook zo vreemd, probeer het wel te laten maar op de een of andere manier moet het er toch uit. Hihi, wat een toestanden hè? Wat ik zelf nu ook steeds meer ga missen is een lekker glaasje rode wijn, echt het water loopt me af en toe in de mond en krijg er steeds meer zin in! Maar gelukkig is het voor een "goed doel"! Laten we ons daar maar op concentreren... Suc6 ermee! (lucht wel op hè deze klaagzang?!)
ik herken het ook wel, alleen zie ik het los van elkaar. heb nogal wat lichamelijk ongemakken (o.a. een bekken wat echt niet meer wil)die pijn begin ik nu zat te worden, en natuurlijk ook het zuur etc. (eigen alles wat hierboven al genoemd is) maar ik kan je zeggen dat ik iedere dag nog enorm geniet van het voelen van mijn kleintje, hoe hard het af en toe ook gaat. ik weet ook dat ik dat straks best wel missen als ie d'r uit is, en daarom geniet ik er nu extra van
daar kan ik ook van genieten! vanmorgen dacht ik nog, ik ga dit gevoel even goed in me opnemen, want nog een paar weekjes en dan moeten we delen, is natuurlijk ook mooi hoor. maar om ff mee te klagen ik ben helemaal zat van mijn onderrug vooral 'snachts! het niet meer kunnen doorslapen (vanwege de rug, het plassen, de maagzuur, misselijk, en als ik perongeluk op mijn rug beland het bijna stikken ) dan overdag, de schoenen aan trekken, ik heb standaard een schoenenlepel op zak! hond aanlijnen, een wasmand naar de bovenste verdieping tillen met natte was, nou ja.... gelukkig ben ik overdag alleen haha. heerlijk even zo'n klaagtopic
hihihihi heel erg herkenbaar allemaal, ik ben nu nog niet zo ver zwanger maar herken het van mijn eerdere zwangerschappen van mijn jongens. Nu ben ik erg emotioneel kan om alles janken maar ook nog eens overdreven niet zoals ik normal ben maar zoals je wel eens in films ziet. Van het weekend was mijn man bezig met het uitzoeken van oude spullen en vroeg ik sávonds aan hem kom je lekker bij me zitten ? nee nee ik moet eerst nog even dit en dat afmaken. Begon ik ineens als een klein kind te huilen zeg boehoe je wil me niet meer he? en je vind me nu zeker al dik wat moet dat als ik straks verder ben? Achteraf gezien vreselijk die reactie van mij maar ik kan er ook weer niets aan doen ik zit mezelf nu al af en toe in de weg, wat moet dat worden. xxx jet
heeeel herkenbaar.. ik ben t echt wel zat het zwanger zijn ik wil weer alles kunnen doen.. en idd die buik zit soms zoo in de weg.. scheren gaat niet meer hoe graag ik het ook zelf wil doen, bukken niet, sokken en schoenen aan doen, op de bank hangen me ribben zijn bont en blauw hihi steeds naar de wc omdat die kleine op me blaas drukt.. moe, nergens zin in, ben gewoon graag thuis.. pff valt niet mee he dat zwanger zijn af en toe.. maar kop op dames, we komen er wel hoor, en dan kunnen we genieten van die kleintjes
Leuk zo'n klaagtopic. Ik wil ook ff meedoen! Ik ben nog maar net zwanger, maar heb er tot nu toe echt (nog) niet van kunnen genieten. Wat voel ik me slecht, ben erg moe, heb ontzettend last van ongi-krampen en ben ook nog es misselijk! Oh oh oh, klaag klaag klaag.... En ik moet nog bijna 7,5 maanden. Zou het mogelijk zijn voor mij om alsnog te kunnen genieten van de zwangerschap? Ik hoop het zo! Maar zo te lezen wordt het aan het einde van de zwangerschap ook nog es superzwaar! Je moet er echt wat voor over hebben hoor.... Pfffff. Groetjes Miep
Hallo allemaal, Ik dacht dat ik de enige was die het gewoon helemaal zat is. Mijn zusje is 18 oktober bevallen van een zoon en die zegt de hele tijd alleen maar tegen mij geniet er nog maar van, de rust is zo voorbij. Nou ik heb nu ook geen rust, kan niet lekker slapen (rugpijn, maagzuur, last van mijn bekken, en veel plassen), kan niet bukken, kan niet lang blijven staan, niet lang lopen. etc. Voel me net een waggelende eend. Van mij mag ze nu wel komen hoor, maar ik moet nog 4 weken. Ik wil nog zoveel doen, maar er komt gewoon niks uit, omdat ik zo moe ben en snel buiten adem. Het meeste doe ik al zittend maar dat is ook niet alles. Ik heb het gewoon gehad, en af en toe wou ik dat de bevalling maar gaat beginnen dan ben ik van die buik af. pfffff die laatste loodjes he? Iedereen sterkte met de laatste loodjes. Gr. Allyssa