Nja maar dan nog. Maargoed misschien ligt het aan mijn referentiekader. Wij gaan best vaak weekendjes weg (ook met zijn twee-en) en gaan vaker midweekje weg. Als je toch alleen in de zoner op vakantie gaat beschouw ik het weekendje dat hij weggaat ook wel als een soort mini-vakantie. Dus met gezin maar 1x per jaar op vakantie en in zijn eentje nog eens weekendje weg? Zou van mij niet hoeven.
Nee, dat snap ik ook wel hoor. Mijn man gaat dus regelmatig op zakenreis en heeft er ook geen behoefte aan. Ik daarentegen begin net een beetje op te krabbelen uit een postnatale depressie, ben de afgelopen jaren nooit een nachtje weggeweest en een weekendje weg alleen lijkt mij dan weer heerlijk. Ieder zijn ding. Ik vind in elk geval wel dat het moet kunnen als hij daar behoefte aan heeft. Niet ten koste van zijn gezin.
Ik begrijp het wel hoor. Wij gaan samen als gezin een week op vakantie in de zomer en hij gaat zelf ook nog wel in totaal zo'n 1,5 maand a 2 maanden op (werk)vakantie. Hij werkt heel veel en hij heeft het gewoon nodig om wat tijd voor zichzelf te hebben. Hij gaat niet stappen of op zuipvakantie maar puur voor de rust. Weekje met ons vind hij ook leuk hoor, maar dat is nou eenmaal geen vakantie om tot rust te komen.
Het klinkt alsof je meer moeite hebt met het feit dat hij jullie als gezin nooit eens trakteert dan met het feit dat hij zelf een weekendje weg gaat. Mannen zijn vaak niet zo snugger als het gaat om subtiele signalen opvangen , misschien moet je gewoon eens een (duidelijke) hint laten vallen die suggereert dat een weekendje weg je heel leuk lijkt? Hopelijk doet hij er iets mee en verrast hij jullie ook een keer met een weekendje en dan vind jij het minder erg als hij weggaat met vrienden.
Mij krijg je niet over je heen hoor, want ik ben het helemaal mee eens... Sowieso hebben wij hier geen gezamenlijk, zijn en mijn geld.. Alles gaat op 1 hoop en dan zien we wel weer. Dat betekend niet dat we elkaar toestemming moeten vragen voor bepaalde dingen (bios oid met een vriend/vriendin) maar overleggen doen we wel!
Wat ik me eigenlijk afvraag hoe is jullie verdeling tussen eigen rekening en gezamenlijke rekening geregeld. Houdt een van jullie veel meer/minder over dan de ander waardoor er een oneerlijke verdeling ontstaat van wat je met je eigen geld kan doen? Als dat zo is dan kan ik me heel goed voorstellen dat je dit niet zo leuk vindt.
waarom zeg je het niet gewoon tegen hem? niet dat hij niet weg mag, maar dat je ook graag samen weg wilt. Als hij zegt dat dat financieel niet kan, kun je nog altijd overleggen wat prioriteiten zijn..