Heej meiden, Ik ben heel benieuwd of er ook meiden zijn die 'ergens' wel wisten dat het misschien niet goed zou gaan, zoals ik. Het duurde bij mij erg lang voordat ik een positieve test had. Iets van 10 dagen overtijd ofzo. Eerst dus een negatieve test, toen een ongeldige test, en toen eindelijk een positieve. Tuurlijk was ik blij maar iets in me zei dat het wel 'vreemd' was. Het eerste gesprek bij de vk vond ik vreemd. Ik vond dat ze veel te ver op de zaken vooruit liep. Wilde ik thuis bevallen of niet.. ik dacht.. man.. laten we eerst even afwachten! Ik voelde ook niet de drang het aan allemaal mensen te vertellen. Uiteindelijk hebben we het onze ouders en zussen verteld met Sinterklaas, zaterdag. Was heel bijzonder en ontroerend. De volgende dag, gisteren, verloor ik bloed en voelde ik me erg ongesteld. Vandaag een echo gekregen en wat bleek: het vruchtje was niet goed ontwikkeld en veel te klein voor 10 weken zwangerschap. Het was maar 3 millimeter en had geen hartje. Een klein klompje cellen met een vruchtzakje. Het is dus al heel vroeg gestopt met groeien. Ik keek gelaten naar het scherm en dacht alleen maar: ik wist het wel, en het is goed zo. Misschien voor sommige van jullie vreemd om te lezen, maar ergens voelt het okee. Juist omdat het een bevestiging is van mijn intuitie. Dat het nog geen duidelijk 'mensje' was, maakt het wel makkelijker hoor. Ook met het uitscheiden (straks). Grote kans dat het tussen de andere stolsels niet eens opvalt. Nouja, ach.. dit is mijn verhaal en er zijn zoveel verschillende verhalen. Ik ben gewoon benieuwd of er meer meiden zijn die zo'n ervaring hebben (gehad). Natuurlijk ben ik wel teleurgesteld hoor! Ik heb gisteren heel lang gehuild.. Liefs, Wil
heel veel sterkte meid! ik heb een mk gehad maar dat was 1 van een 2ling... en herken dat gevoel niet want bleef me zwanger voelen omdat er nog 1 kindje in zat...
Ik heb ook gehoord met 10 weken dat het hartje niet klopte. Moest toen nog 2 weken wachten (was onregelmatig) om zeker te zijn dat ik echt zo lang zwanger was. Met 12 weken is het weggehaald. Achteraf had ik ook wel een hele goede zwangerschap. Was niet misselijk en voelde niets. Drie zwangerschapstesten gaven inderdaad een licht streepje. Ik was daarna best snel weer zwanger en voelde toen een duidelijk verschil. Zwangerschapstest was duidelijk en toen was ik wel misselijk. Groetjes en sterkte.
hey meid veel sterkte. ik heb ook een mk gehad verhaal onder je. ik blijf me ook zwanger voelen omdat het 1 van een 2ling is maar omdat ze in 1 vruchtzak zitten blijft het andere kindje zitten dat met 9w5d is overleden
Hoi Wil, Je verhaal komt me heel bekend voor. Ik was in September zwanger en bij 7 wk ging het mis. Maar iets in mij zei dat het toch niet goed zal gaan. Toen ik het mijn man vertelde zei ik ook al gelijk, je moet er rekening mee houden dat het mis kan gaan. En zelfs tegen mijn vrienden zei ik het. Het gevoel zat er wel degelijk. Toen ik bloed verloor, wist ik het dus al, en had er net als jouw 'vrede' mee. Natuurlijk heb ik ook dagen lopen huilen. Heel veel sterkte meis, want ik zie dat het van jou pas net gebeurd is. Ik duim voor je dat je het snel een plaatsje kan geven. En opnieuw zwanger bent. KNUF
Hier nog iemand... Ik was 8 weken zwanger toen ik het vruchtje verloor... het was iets meer dan 5 weken oud... Elke keer als ik iets over de zwangerschap of het kindje zei kwam er automatisch " als alles goed gaat" achter... Ik wist het dus ook al bleek dus later... Bij eerdere zwangerschappen heb ik dat niet gehad dus ik denk dat je lichaam het op die manier gewoon aangeeft... Heel veel sterkte Wil
Hoi, Ook ik heb het aangevoeld. De eerste zwangerschap (in maart dit jaar) voelde het al vanaf het begin niet goed. En de 2e zwangerschap (nov dit jaar) voelde eerst wel goed, maar vanaf 12 dec. voelde ik me niet meer zwanger. 3 dagen later begon ik te vloeien en wat bleek, het hartje was die dag 12 dec. gestopt met kloppen. Morgen moet ik gecurreteerd omdat ons kleintje niet weg wil. Liefs, Patries
ik had net als jou een gevoel dat het niet goed zat, en gisteren met de echo bleek het ook niet goed te zijn. ik heb er ook vrede mee, er zat iets niet goed anders stoot mijn lichaam het niet af. veel sterkte. XXX Gusam
Ook ik had geen goed gevoel erbij maar omdat dit mn eerste zw.schap was dacht ik dat t aan mezelf lag... ik begon het net te geloven toen ik begon te vloeien, is een enorme domper... doet enorm pijn allemaal, dagen gehuild...maar ik wist het..als ik t mensen vertelde zei ik er ook altijd bij "maar eerst maar een goed echo" durfde ook geen cadeautjes te kopen enzo...
Hoi, Ook ik ken het gevoel. Ik ben op 1 januari ons kleintje verloren. Die maandag (29/12) begon ik met vloeien en ik wist meteen dat het niet goed zat. Hiervoor had ik al het gevoel dat er iets niet klopte, ik voelde me niet zwanger (vergeleken met de zwangerschap van onze dochter) en ik "voelde" m'n buik de gehele tijd, alsof je ongesteld moet worden. Ik was op weg naar 10 weken zwangerschap, maar ons kleintje was tussen de 5e en 6e week al niet meer... Groetjes, Dewi
Ik had er ook een raar gevoel over. Ik was ontzettend blij, maar toch, ergens was er een gevoel wat ik niet kon plaatsen. Ik heb een echo gehad en alles was goed. Echo daarna (7w5d) bleek ons kindje niet meer te leven.