Zijn er hier mensen die ervaring hebben met home-start? Waarvan vrijwilligers bij je thuis komen, even komen koffie drinken of met je weg gaan of om je te helpen met je kinderen etc.. Na mijn bevalling heb ik enorm last gekregen van angst-paniekaanvallen, en kan haast de deur niet meer uit, nu willen ze me wel van home-start helpen om hiermee aan de slag te gaan en om weer de sociale kant op te gaan. Het lijkt allemaal leuk en aardig, maar ik zag dat het ook van humanitas uit ging en hier gaat het uit van bureau jeugdzorg. Ik heb verder geen probleem met de opvoeding van mijn zoon, maar ze willen en dringen zich wel een beetje op dat ze mij willen helpen.(ook al heb ik nu ook hulp bij een hulpverlener die bij de huisarts zit) Ook heb ik aangegeven dat ik dit allemaal nu een beetje teveel vind, en dat mijn paniekaanvallen veel energie kosten, en ik de rust verder goed nodig ben, en ze blijven maar opdringen, nu ben ik er wel mee akkoord gegaan en heb de intake etc.. al gehad en volgende week komt er een vrijwilliger langs. Zw luisterden niet echt vind ik naar mijn gevoel en wensen, maar aan de ene kant heb ik zoiets van nee, en de andere kant heb ik zoiets van oke kom dan maar 2x en dan kun je in iedergeval niets meer zeggen.. Aangezien dit van bureau jeugdzorg uitgaat hebben wij wel zoiets van, zullen ze denken dat het hier niet goed gaat met de kleine? Ook heb ik aangegeven dat ik vind dat ik het best goed doe en ik mezelf wel een goede moeder vind. Krijg altijd te horen dat hij er erg goed uitziet en ik ook goed met mijn zoontje om ga (wijkverpleegkundige en op het CB) en Home-start zei dat hij er ook goed uit zag en een erg tevreden ventje leek zoals hij bij mij zat. Op het CB hebben ze ook nooit iets ergens op aan te merken en vind het daarom ook zo raar dat ze willen komen. Zijn wij hier nu een beetje in doorgeslagen dat wij hier onze vraagtekens bij zetten bij home-start of is het inderdaad zo dat ze gewoon doen wat ze zeggen. Wand het blijven opdringen vind ik een beetje erg vreemd, ook al ben ik zelf dingen aan het oefenen en ook via de hulpverlener. het is dus niet zo dat ik totaal niets doe. Ik had eerst ook een afspraak met home-start en heb die afspraak van die dag afgezegd omdat ik op dat moment erg veel vond zoveel hulp, ik heb gebeld en gebeld, en kreeg de vrouw niet aan de telefoon en stond ze smiddags op de stoep en beweerde ze dat haar telefoon van het werk kapot was, en dat het niet lag aan de simkaart maar aan haar telefoon zelf (eh hoe kun je dat dan weten???) dat weet je alleen als je je kaartje in een andere telefoon drukt en ziet dat die het doet dus ze heeft zeker ook wel gezien dat ik had gebeld, en ook de voicemail in heb gesproken.. Eigenlijk vertrouw ik ze niet, maar ik hoop dat er hier meer zijn met ervaringen van home-start en hoe het ging bij jullie en of het wel iets is..
Hoi, Ik heb een postnatale depressie en heb sinds 3 weken home start. Tot nu toe moet ik erg wennen. Hier is het vanuit het centrum voor jeugd en gezin. Het is echt een vrijwilliger die verder niets mag doorspelen. En het is vrijwillig he? als jij het niet wil het moet niet. Maar ik snap je gevoel van het opdringen dat had ik ook een beetje.
Ja het vrijwillige is er wel een beetje van af voor mij haha Het voelt alsof ik het verplicht ben, zoals ze op mij overkomen. Had jij ook dat ze eerst van alle mensen voorstelden van die en die is wel wat voor jou, en ik wou perse een oudere vrouw en niet iemand van mijn leeftijd, en zei vond dat prima en ik moest doen wat mijn gevoel me ingaf dat was het beste, nu het zo geregeld was heeft ze toch iemand van mijn leeftijd gevonden (woont een dorp verderop) en opeens was er verder niemand meer over of geschikt om bij mij te komen, wat ik niet echt netjes vond en heb dit ook aangegeven. Het begin van hoe het is met home-start is voor mij niet erg fijn geweest, Kreeg in het eerste gesprek (de intake) al te horen dat ik mijn zoon bij zijn naam moest noemen anders was het erg afstandelijk,(ik zei: die kleine) en ik heb geen contact bijna meer met mijn ouders (die zijn ook erg afstandelijk) en volgens haar hadden mijn ouders mij vroeger ook zo genoemd omdat het contact met mijn ouders niet goed is!! daar zakte mijn broek van af!!!! maar goed ik laat haar wel even 1 of 2x komen en dan kan ik alsnog zeggen of ik het wel of niet wil.
O dat klinkt als iets heel goeds... Ik ga eens kijken of het iets voor mij is om te doen. Als vrijwilliger dus. Sorry TS, geen ervaring dus
Geen probleem haha Is altijd goed om iets voor een ander te willen betekenen Hier kun je meer er over lezen: https://www.home-start.nl/pages/Home-start/Vrijwilligers
Zoals het over komt op mij denk ik dat dit juist heel goed is. geen ervaringen met hun maar wel met paniek en angststoornis en hoe gek ook het enige wat helpt is zulke zetjes in je rug en dingen juist doen waar je enorm tegenop ziet. klinkt nu heel stom en ongeloofwaardig maar als je straks een eind in de goede richting op weg bent zul je hier aan terugdenken, succes
Ik heb me laatst aangemeld als vrijwilliger maar niks van gehoord nog. Ik ken het vanuit mijn stage als maatschappelijk werker. Mooi initiatief maar het klinkt bij jou niet geheel vrijwilliger meer. Erg jammer want het kan erg leuk zijn.
Al die rot ervaringen ken ik helemaal niet de dame die de intake deed was heel aardig en hield heel veel rekening met wat ik wou. Ik wou juist iemand van mijn leeftijd die het zou begrijpen. Nu een hele lieve meid die zelf personal coach is en hier eigenlijk een opleiding voor heeft gevolgd. Anders gewoon bellen naar humanitas over dat er niet naar je geluisterd word.