Hallo Eigenlijk hadden wij besloten te stoppen na de IUI....maar ik kan het niet. Wie heeft er ervaring met IVF, hoe gaat het in z'n werk? Doet het zeer?
Doet het zeer... De vraag waar alle vrouwen wel antwoord op willen denk ik. Iedereen zal je daar alleen een ander antwoord op geven. Wat ik je kan zeggen is dat het geen zeer HOEFT te doen. Bij mij is alles echt 100% meegevallen. Bij ons begint de IVF bij de eerste dag van je menstruatie. Je krijgt dan een uitgangsecho om te kijken of je eierstokken mooi rustig zijn (voel je ECHT niets van). Dan begin je op dag 3 met het spuiten van hormonen. Welke dat zijn is per ziekenhuis anders. Het is even wennen om jezelf te moeten spuiten, in het begin vond ik het wel eng, maar pijn... nee, ook niet. Ik deed het altijd na het avondeten. Mijn man schonk dan het toetje in en ik zette even een spuit. Zo gepiept! Alleen moet je op een gegeven moment ook een hormoon spuiten om je eisprong tegen te gaan en dat vond ik wel een vervelende prik. Als je follikels groot genoeg zijn volgt natuurlijk de gevreesde punctie. Ook daarbij zijn de ervaringen voor iedereen verschillend. De 1 vindt het vreselijk de ander voelt er amper iets van. Ik behoorde tot de laatste groep. Vond het allemaal wel interessant... Laat je goed informeren. Er zijn legio middelen voor een goede verdoving. In sommige ziekenhuizen mag je zelfs onder narcose (zou ik niet voor kiezen, omdat narcose ook schadelijk kan zijn). Dan volgen er 3 dagen van wachten. Hoeveel embryo's zijn er ontstaan? 's Ochtends krijg je telefoon of er een mooie emmy bijzit en wanneer je de terugplaatsing hebt. Ook hier voel je niets van. En dan... 2 hele lange weken wachten. Maar dat ken je al van IUI. Zelf durfde ik ook bijna niet de stoppen met IUI. Dit zat voornamelijk in mn hoofd. IVF is echt een eindstation. Voor mijn gevoel hoor je dan echt bij de hopeloze gevallen. Daarbij vond ik het wel een veilig gevoel dat IUI onbeperkt vergoed wordt. Dit itt IVF. Achteraf heb ik wel eens spijt gehad. Maar dat kan ik nu zeggen omdat ik zwanger ben. Achteraf was IUI het gewoon niet voor ons en was IVF DE oplossing. Nu zeggen we soms tegen elkaar: 'Eigenlijk zijn wij gewoon super-vruchtbaar!' en dan moeten we daar wel om lachen. Ik hoop dat jullie de knoop kunnen doorhakken. Sterkte!
heel herkenbaar ik heb heel hard geroepen, met iui stoppen we er mee. Ivf gaat me echt te ver. (ik had ooit prednison gehad, ik vond dat vreselijk). Maar als je met lege handen staat, wat doe je dan. Je gaat door! Wij wel.... hele moeilijke emotionele beslissing. Het is pittig, pijnlijk, maar ik hiel me voor ogen een bevalling ook! We hebben dankzij 1 ivf poging 2 geweldige mannetjes. En om eerlijk te zijn, ben ik het vergeten..... de pijn de frustraties..... enz. Ik denk er wel eens aan maar beheerst mijn leven niet meer.