Sandra, je zegt dat ze er bij de bevalling rekening mee hebben gehouden maar waar moet ik dan aan denken? Wat balen dat er een hoop VK zijn die dit niet serieus nemen zeg. Je kunt er een hoop ellende van overhouden als je er niet op tijd bij bent!
Hoi Eppie, Ik liep al een tijdje in het ziekenhuis dus ze wisten van mijn klachten. Ik kreeg en infuus, maar mocht toch van bed af (vaak gaan je dan op bed en mag je er niet meer af). Verder zijn mijn benen in steunen gegaan. Ook zat indy nog te hoog bij de persweeen, het was dus of niet persen of de vaccuum. Dit was geen optie volgens de gynecoloog ivm bekken (als het echt kritiek was geweest had het natuurlijk gemoeten, maar was gelukkig niet), dus ze hebben me goed begeleid om nog even te puffen ipv te persen, ook al was het bijna onmogelijk om ze tegen te houden. Na een half uur puffen was ze voldoende ingedaald, en na een half uurtje persen was ze er. Snap je het nog een beetje, of klinkt het heel verwarrend? Groetjes sandra
Hoi patries en sientje, Wat is jullie verhaal (wat uitgebreider), en wanneer besloten jullie de medische molen in te gaan, en hoe is dat gegaan? Mijn therapeut zegt dt het zeker 9 maanden kan duren. Indy is nu 4 maanden. Hebben jullie ook dat de klachten voor/tijdens de menstruatie veel erger zijn, en is de pil doorslikken of de prikpil waarbij je geen menstruatie krijgt dan een optie? groetjes sandra
Nee hoor meis, het is helemaal duidelijk! Maak me ook een beetje druk over de bevalling ivm mijn bekken dus ik ga het meerdere malen goed aangeven tegen die tijd!
Ik heb ook nog behoorlijk last van mijn bekken.. helaas! Als er iemand is die tips heeft: roep maar! Ik loop nog steeds bij therapeute
Hoi eppie, Gewoon heel goed aangeven aan je vk of gyn. dan houden ze er als het goed is rekening mee. Een belangrijke tip die ik kreeg is dat je bij het persen of zelf je benen vast moet houden of in de steunen. Je ziet ook wel eens dat de kraamhulp/vpk één been vast houden en partner het anderen. Dit is voor je bekken echt funest. Wanneer je het zelf doet of in steunen zet is het symmetrisch. Ik moet zeggen dat ik de steunen (in het zkh) heel prettig vond. Zo heeft een kennis van mij haar bekken nl verpest. groetjes sandra
Thanx Sandra, voor de tip! Ga ik zeker iets mee doen! Heb jij ook extra kraamzorg gehad door je bekken of toch gewoon standaard 40 uur? En heb je het gemeld bij je zorgverzekeraar?
Ik ben thuisblijfmama Mijn ma helpt mij eens per week met alles een goede beurt geven hier. Ver lopen en fietsen kan ik ook nog niet, dus moet meestal ergens heengebracht worden
Ja hoor ik heb extra kraamhulp gekregen; Het maximale, 10 dagen van 8 uur. 80 uur dus in het totaal. Heb het in het voorgesprek al aangegeven, en toen zeiden ze dat ze het na de bevalling zouden bekijken. In overleg kreeg ik ipv 5 uur per dag 8 uur, en na 7 dagen bleek dat ik ipv 8 dagen nog 2 extra dagen nodig had. groetjes sandra
Hier ook iemand met zware BI. Bij mijn eerste ontstonden de klachten rond week 18, ik ben met 23 weken volledig uitgevallen voor mijn werk. Direct na de bevalling kon ik niet meer lopen, het was echt een drama. Heb toen fysio in het kraambed gekregen. Ik denk dat het al met al bijna een half jaar heeft geduurd voordat het weer over was. Ik heb toen 10 dagen kraamhulp gehad van 8 uur ivm mijn klachten. Nu ben ik bijna 35 weken zwanger van de tweede. In week 12 begon de ellende al. Ik ben meteen naar een Mensendieck gegaan, zij heeft mij diverse houdingsadviezen en oefeningen meegegeven. Vanaf week 20 ben ik 50% gaan werken en vanaf week 28 geloof ik ben ik volledig uitgevallen. Inmiddels loop ik sinds een week met krukken in combinatie met een bekkenband. De pijn is ondraaglijk, ik slaap 's nachts ook gemiddeld 3-4 uur, het draaien in bed is iedere keer huilen en ook kleine stukjes lopen gaat niet meer. Zelfs autorijden gaat niet zonder pijn! Ik zit er zwaar over te denken om een rolstoel via de Thuiszorg te regelen, anders kom ik de deur niet meer uit. Traplopen? Ik moet al huilen als ik er aan denk. 's Nachts schiet ik vaak "op slot" (weet niet hoe ik het anders moet noemen). Dan schieten volgens mij de botten uit mijn schaambeen een stukje scheef. Dan kan ik niet meer lopen en kan ik wel gillen van de pijn. Pas als het terugschiet (je hoort dan echt "plop") dan kan ik weer lopen. Ik zie enorm op tegen de nachten en nog meer tegen de tijd na de bevalling, hoe erg wordt het dan? Ik heb de vorige keer al heel lang met de VK hierover gesproken, maandag moet ik weer, dan wil ik echt verder bespreken over eventueel eerder halen van de baby. Mijn eerste hebben ze uiteindelijk door mijn bi ook met 38 weken gehaald (was ook een heel groot kind, bijna 4200 gram). In ieder geval is al wel afgesproken dat ik niet voorbij 40 weken hoef te lopen, maar ik wil gewoon dat ze met 37 weken gaan kijken of er wellicht al uitsluiting is (was toen al 3 cm bij de eerste). Dan mag ze van mij wel strippen en kijken wat er dan gebeurd of nog liever inleiden. Het is zo erg, dat wij beiden 100% zeker ervan zijn dat mijn man zich laat steriliseren na de bevalling, deze pijn is voor mij, maar ook voor hem, niet meer te doen! Ook omdat ik zo slecht slaap, ben ik erg knorrig en reageer dat af op hem. Natuurlijk ook niet goed.
Lieve Kuki! Wat vreselijk om mee te maken meis! Ik kan me ook niet voorstellen dat ze je met deze helse pijnen onnodig lang door laten 'lopen'. Als inleiden een optie is zou het fijn zijn om daar gebruik van te maken! Toen ik je verhaal las dacht ik echt:"en zover moet ik het dus niet laten komen en nu echt flink gas terug nemen". Niet dat jij het zover hebt laten komen hoor, het is je overkomen, maar de VK heeft me gewaarschuwd voor het schrikbeeld waar jij je in bevind! Ik wil je heel, heel erg veel sterkte toenwensen want het is alles behalve genieten van je zwangerschap nu! Succes!
Beste kuki, Nou het is net of ik mijn eigen verhaal lees.....weet dus in wat voor situatie je zit en het is ellende. Heeeeel veel sterkte. Hopelijk halen ze het eerder. liefs sandra
Hallo, Ik herken mezelf ook in jullie verhalen, ik heb het dan niet in zware mate. Ik ben zwanger van de 3e en zit al een tijdje in de ziektewet (vanwege andere klachten) maar krijg al meer last van mijn bekken, dacht eerst dat dit door de blaasontsteking kwam. Bij Zefanja, mijn 2e zwangerschap werd mij verteld door een fysiotherapeut dat mijn bekken te vast stonden, ze heeft dit dan ook 2 maal per week gemasseerd en dat ging best goed. Ik mocht ook niet met opgetrokken benen bevallen, maar kon deze gewoon op het bed laten staan, dit werkte voor mij heel goed. Nu heb ik ook dat het bij mijn schaambeen, spieren van mijn liezen zeer doen. Kan 's nachts amper omdraaien van de pijn en moeilijk uit bed komen. Te veel lopen of te lang staan of zitten is niet echt heel prettig. Maar ik vraag me nu af of het BI is of dat het weer te vast staat. woensdag voor het eerst naar fysio.
Nou, ik ben vanmorgen bij de VK geweest, er is inmiddels een afspraak bij de gyn in het ziekenhuis gemaakt voor over 14 dagen, de 30e dus. Dan gaan ze kijken of ik inleidbaar ben, dus duimen maar! [-o<
Die pijn heb ik ook en bij mij is het overbelasting van mijn bekkenspieren. Het begon bij mijn linkerbil/been en ondertussen is het op mijn liezen geslagen. De fysio masseert het weg bij mij en een bekkenband help goed.
@kuki, fijn dat je een afspraak bij de gyn. hebt over 2 weken. We duimen voor je dat ze het dan inleiden. @tari, de klachten die jij beschrijft was bij mij het begin stadium van b.i. groetjes sandra
Grrr, ik had eerst ook zo'n VK. Maar omdat ik altijd al gewrichtsklachten heb ik het daar niet bij laten zitten en heb zelf via de HA in de 14e week wekelijkse fysio geregeld. Ik moet nog bevallen en door de jarenlange 'standaard' gewrichtsklachten weten ze niet goed of ik nou BI heb 'opgelopen' of dat ik gewoon eigenlijk altijd al o.a. BI heb. Maar ik merkte op bezoek bij een collega met 'echte' BI, dat ik wèl kan meepraten. Moeite met trappen, te lang in één houding blijven, heupen die 'op slot schieten', ik heb het elke dag, al jaren. Je leert wel trucjes, trouwens. En het onbegrip van mensen om je heen ("Ach kom, je kunt toch wel zelf je tas dat trappetje op dragen?"), dáár weet ik ook alles van
hoihoi ik heb ook al een aantal weken echt hele erge pijn bij me schaambot tegen mij is verteld door de vk dat ik het rustiger aan moet doen maar nu is het helemaal erg geworden snachts omdraaien gaat echt niet en als ik dan me bed uit moet om te plassen dan verga ik van de pijn vanuit lig naar zit stand gaan dan rollen de tranen over me wangen en dan vanuit zit naar staan precies hetzelfde echt een hele heftige stekende pijn van de week kon ik met moeite me ene been voor me andere zetten gewoon een stap zetten of als je ergens over heen moet stappen ging niet wat kan ik er tegen doen moet ik dit weer melden bij me vk? het word namenlijk steeds erger ipv beter ookal neem ik me rust. groetjes joyce