Ervaringsverhalen keizersnee?!

Ik Krijg keizersnedes omdat mijn bekken te smal zijn.Ook heb ik vaak last van zwangerschapssuiker en daardoor groeit de bab te snel waardoor ze m eerder eruit moeten halen.
Wat ik wel heel erg pijnlijk vond maar dat was alleen hier in belgie kreeg ik 2 tubes die vastzaten in de wond.Dat was bllijkbaar om het oud bloed op te zuigen.Na 3 dagen werden ze eruit getrokken ik dacht echt dat mijn buik eruit werd getrokken.

 

Keizersnee zelf vond ik niet veel aan. Catheter werd ingebracht vlak voor ik naar OK ging. Daar toen pas ruggenprik gekregen. Viel reuze mee. Had weëenremmers gekregen omdat bevalling ineens ks werd dus weëen waren ook niet meer nodig. Dat was heerlijk aangezien ik niet gedacht had door de weëen voorover gebukt zou kunnen zitten. Had ze om de minuut dus ff snel tussendoor prikken zat er niet in.

Zoontje zag ik ff paar minuten tijdens hechten. Toen nagekeken en even later weer 10 minuutjes. Daarna poosje zonder hem op de verkoever gelegen. Hij werd op de kraamafdeling dus pas voor het eerst aangelegd voor de BV. Dat is echt te lang geweest en daar zou ik een volgende keer zeker opletten!

Ook heb ik de placenta niet gezien. Maar die zou ik bij een evt volgende ks wel willen zien. Weet eigenlijk niet of dit mogelijk is bij een ks maar wil het wel vragen.

en na afloop heeft zoonlief op de kraamafdeling wel bij mij op de buik gelegen maar een volgende keer wil ik wel dat hij lekker in zijn nakie op mijn blote buik gelegd wordt. Toch nog genieten ookal is het niet zoals bij een normale bevalling verlopen.

 

In principe kiest de anesthestist of je een ruggenprik of algehele narcose krijgt. Bij een ruggenprik heb je minder complicaties/bijwerkingen. Maar als je het een heel eng idee vind kan je eventueel wel een ruggenprik krijgen met een roesje. dan slaap je wel en heb je een ruggenprik maar hoef je niet helemaal beademend te worden enzo. Dit is iets wat je bij de anesthesist aan kan geven. Bij en alg.narcose mag je partner er trouwens niet bij zijn. Is alleen bij een ruggenprik.

 

En dan de geboorte van je kindje missen? Je ziet helemaal niets van het bloed, want er hangt een scherm voor. Vond ik zelf wel jammer want ik had het juist wel willen zien..
Ivm zwangerschapsvergiftiging had ik langer een catheter. Ik vond het inbrengen ongemakkelijk, maar meer doordat je er zo mooi bijligt.. Het prikken van de ruggeprik moest drie keer gebeuren, maar ik had het pijnlijker verwacht. Viel reuze mee. Mijn man mocht erbij zijn. Een verpleegkundige van de kraamafdeling maakte foto's tijdens de ks. Ik mocht mijn dochter niet vasthouden omdat ze de couveuse in moest. Terwijl mijn man met haar meeging, werd ik gehecht. Gelijk daarna werd ik naar neonatologie gebracht en kon ik op mijn zij liggen om haar te bekijken. Pas de volgende dag heb ik haar op mijn borst gekregen.
Na ongeveer twee dagen gingen mijn darmen weer werken en dit is geen pretje! Van te voren had ik me druk gemaakt over poepen tijdens de bevalling maar dit was nog erger! Ik moest iemand bellen om me een po te brengen (had bedrust) en met moeite kon ik het ophouden. Dit heeft ook niemand mij verteld..
Het herstel ging goed. Ik heb wel aan 6 weken niet tillen gehouden, maar ik voelde me al eerder weer goed. En een goede tip is idd je buik vasthouden als je van houding veranderd. Ik deed dit automatisch maar de verpleging zei het ook.
Heel veel succes! Nu mag ik gewoon weer proberen normaal te bevallen en daar zie ik ook meer tegenop dan een evt ks. Echt waar!

 

Ik ben eerst aan de bevalling begonnen alleen na 20 uur weken waarvan 6 uren weeen storm, en daarna nog maar 5cm ontsluiting zijn ze overgegaan tot een keizersnede.

Ik kreeg de katheter van te voren, vond het echt pijnljik zo tussen de heftige weeen door, of het normaal minder voelt weet ik niet.
Daarna naar de ok waar ik een ruggenprik kreeg, voelde echt als een opluchting, en voelde er niks van, misschien kwam dat ook nog wel van de weeen tussendoor misschien dat ik er anders wel wat van had gevoelt.
Toen ze bezig waren voel je zo nu en dan wat getrek, heel gek gevoel is dat.
Het ok personeel ging met mij praten en stellen je wel op je gemak.
Toen mijn dochter eruit was werd ze eventjes bij ons gehouden en daarna meegenomen naar de kraam afdeling waar ze werd nagekeken door een kinderarts (had koorts tijdens de bevalling)
Toen gingen ze mij hechten en ben wel vrij veel bloed verloren, 2 liter totaal.
Na een uurtje kwam ik op de verkoever en toen kwamen ze mijn dochter ook brengen die werd gelijk aangelegd, die anestesist stond er met zijn neus boven op vond het prachtig haha.
Wel weet ik nog dat ik enorme dorst had.
Oja en had ook overgegeven vlak na de operatie toen ze mij van bed naar bed gingen verplaatsen.
Al met al viel het me enorm mee, de pijn was er natuurlijk wel maar dat word elke dag minder.
Vond de katheter eruit wel een vervelend gevoel maar ja dat is 10 seconden.
Had trouwens een hoofdpijn reactie van de ruggenprik dat was wel minder heb ik de hele kraamweek nog last van gehad heb 90% plat gelegen.

 

Ik heb ook een keizersnee gehad en zag er als een berg tegen op. Had gekozen voor een ruggenprik want anders mocht mijn man er niet bij zijn. Ik kreeg voor de tijd een katheter ingebracht, voelde niet fijn maar achteraf goed te doen.
De ruggenprik viel me ook erg mee, heb er niks van gevoeld.
Het hechten heb ik wel gevoeld, dat was niet fijn en er is toen nog verdoving bij gespoten. Begon daardoor hevig te schokken op de operatie tafel. Daar was ik knap beroerd van, en vond dat een heel eng gevoel. Helaas mijn mannetjes helemaal niet gezien naar de ks, pas na een aantal uren inverband extreme vroeggeboorte.

De 1e keer opstaan vond ik echt een hel, voelde absoluut niet fijn. Dit ging wel steeds beter en na 3 dagen kon ik zelf kleine stukjes lopen. Achteraf zijn de 1e 2 weken moeilijk ( vond ik). Daarna steeds makkelijker. 3 maanden na de bevalling ben ik ong weer gaan sporten, wel wat rustiger aan maar ging goed allemaal.

 

Ik heb het wel gezien via het raam, mijn moeder mocht achter het raam kijken omdat mijn man al bij mij was. Ik vond het echt geen pretje om te zien hoor. Mijn man had het door en die heeft er voor gezorgd dat het schermpje iets beter hing zodat ik niks meer zag via het raam

 

Wat apart dat je moeder mocht kijken. Bij mij waren er geeneens ramen, volgens mij. En wat naar dat je het hechten hebt gevoeld!
Ik voelde ook geduw en getrek en soms voelde ik mijn lijf heen en weer schudden doordat de artsen met mij bezig waren. Ik had heel weinig bloed verloren, nog geen halve liter.

 

In principe is toch de anesthestist degene die besluit wat voor narcose het gaat worden/ruggenprik. Maar dat gaat dan wel in overleg met jou. Helemaal als je geen spoedks krijgt en dus vantevoren al bij de anesthesist langs moet gaan voor een soort van check up zeg maar kun je dit bespreken. Maar in de meeste gevallen krijg je tegenwoordig een ruggenprik. Hangen minder nadelen aan vast vandaar.
En door dat doek wat al eerder genoemd werd kun je idd niks bloederigs zien hoor. En als je echt helemaal niks wilt zien hou je toch fijn je ogen dicht. Maar het zien van je kleintje maakt daarna alles goed hoor!! Ben je zo afgeleid door al dat moois!

 

Ja als ik er zo over nadenk is het ook wel apart. Heb haar wel eens gevraagd of ze het niet raar vond om te zien dat ze met mij bezig waren. Ze vond het heel bijzonder om zo de bevalling te kunnen zien van haar kleinzoons. Ik persoonlijk had er niet aan moeten denken om zoiets te zien. Ze mocht niet naast mij zitten omdat mijn man bij mij was, en je mag maar 1 persoon bij je hebben.

Heb het er net met mijn man over, hij heeft nog wel over het scherm gekeken. Hij vond het best een heel raar gezicht dat mijn buik helemaal open lag en dat ik nog wel gewoon met hem aan het praten was. Hij weet niet meer of hij nu beide zoons er uit heeft zien komen of 1. Hij zegt dat het allemaal in een roes is gegaan. Lijkt me voor de man trouwens ook wel heftig om mee te maken. Weet wel dat ik mijn man nog zag toen hij helemaal in zo'n pak zat, die kop van hem, geweldig zoooo enorm zenuwachtig. Toen de artsen hem riepen om bij zijn zoons te kijken wist hij ook niet zo goed wat hij moest doen. Hij zei toen: En mijn vrouw dan die kan ik hier toch niet zo achter laten. Moest hem echt aansporen om mee te gaan. Bij ons is dat dus allemaal wat anders verlopen door de vroeggeboorte omdat mijn jongens direct mee moesten.

 

Hoi hoi,

Ik lees ook even mee. Ik ben nu 36 weken zwanger en mijn kleine ligt ook in een stuit. Dit blijft zo omdat ik een afwijking aan mijn baarmoeder heb (mijn dochter is ook in een stuit geboren). Dat was toen een gewone bevalling maar nu wil ik eigenlijk toch voor een ks gaan. Ik weet niet waarom maar mijn gevoel zegt echt dat ik voor een ks moet gaan. Bij mijn dochter had ik heel sterk het gevoel dat ik voor een gewone bevalling moest gaan. En nu zegt mijn gevoel een ks. Ik volg dus mijn gevoel.

Het enige wat me naar lijkt van een ks is dat je kindje vaak wordt meegenomen naar de kraamafdeling en dat jij daar alleen achter blijft. Ik lees dat dat niet altijd zo gebeurt maar wel vaak.
En de wond lijkt me ook vervelend en pijnlijk.
Maar bij mijn dochter had ik dan wel een gewone bevalling maar door omstandigheden moest ik nog 1,5 week in het zh liggen. Dus zo geweldig was dat ook niet.

Morgen moet ik naar de vk en als de kleine dan nog in een stuit ligt wordt ik overgedragen naar de gyn. Ik hoop dat ze dan een keuze willen horen ( ik ben dan 37 weken).
Nou, ja afwachten maar...

 

26-08 ben ik bevallen dmv een geplande KS ivm stuit. Het is me echt 100% meegevallen.

De katheter is hier gezet voor de ruggenprik, vervelend maar niet heel erg pijnlijk. Voor de rest heb ik eigenlijk weinig gevoeld van het infuus en de ruggenprik. Het verwijderen van de katheter was helemaal niet pijnlijk.

Mijn man mocht praktisch overal bij zijn.

Ik voelde me al snel goed na de KS en was met 48 uur weer thuis. Het herstel erna is me ook erg meegevallen! Binnen 2 weken deed ik praktische alles weer thuis en met 4 weken reed ik al weer paard. Ook van de wond heb ik weinig last gehad.

Psychisch heb ik wel wat moeite gehad met de KS, eenmaal thuis had ik veel last van kraamtranen omdat ik het gevoel heb toch veel gemist te hebben. Ik heb mijn zoontje misschien 30 seconde mogen zien in de OK en daarna ruim 1,5 uur alleen moeten wachten. (hechten/uitslaapkamer) Gelukkig heeft mijn man veel foto's gemaakt, zowel in de ok als bij de kinderarts ed.

Kortom, hier geen negatieve ervaringen met de KS!

 

Ik heb in 2009 ook een KS gehad, niet gepland maar omdat de inleiding niet werkte en de hartslag van mijn dochter steeds daalde werd daartoe besloten.
Ik moet zeggen dat ik de ruggeprik heerlijk vond!
Een warm gevoel ging door mijn hele lijf.
Wel heel raar gevoel toen ze mijn dochter eruit haalden.
Ze lag nogal hoog en ze hebben best moeten trekken, zo voelde het tenminste.
Ook het hechten voelde alsof er veel gesjord werd.
De katheter zelf heb ik geen last van gehad, wel duurde het best lang (ongeveer 3 weken) voordat ik weer aandrang voelde om te plassen.
Ik moest dat dus echt zelf in de gaten houden.
Herstel ging best goed, na 4-5 weken ging ik weer boodschappen doen en zo.

Ik ben benieuwd wat het deze keer zal worden, KS of natuurlijke bevalling.

 

2x een keizersnede gehad inmiddels, beide keren omdat de ontsluiting niet verder kwam dan 4 a 5 cm.

De 1ste keer zag ik dochter pas na ruim 1,5 uur weer. Ik vond dat helemaal niet leuk, want ik lag me dood te vervelen en maakte me zorgen om mijn dochter. Deze keer is mijn zoon constant bij mij geweest. Tijdens het hechten lag hij bij papa in warme doeken, daarna mocht hij bij mij onder de dekens. Het bij je houden van je kindje is hier het protocol, of je borstvoeding geeft maakt niet uit (mits alles goed gaat met je kindje natuurlijk).

Herstel ging beide keren heel erg goed, wel goed rekening houden met je zelf. Niet te veel trap lopen, geen auto rijden, niet sjouwen. Dochter werd vrijdagavond om 22:15 geboren en op zondagmorgen stond ik naast mijn bed, katheter eruit en naar de wc. Zoon werd geboren op woensdagavond om 20:25 en donderdagmiddag om 16:00 stond ik naast mijn bed. De verpleegsters vonden het bijzonder dat ik dat al kon, ik moest even op de rand komen zitten eigenlijk. Katheter eruit voel je niet veel van.

Gewoon goed voelen wat je wel en niet kan. Vraag om extra pijnstilling als je pijn hebt, ik had beide keren veel pijn toen de ruggenprik uitgewerkt raakte (deze keer al heel snel, mijn benen kon ik ook tijdens de operatie bewegen meestal kan dat niet). Ik kreeg toen morfine, verder nog een aantal dagen paracetamol. Ik had deze keer meer pijn van de stuwing dan van de ks (behalve toen de ruggenprik uitgewerkt was).

Katheter kreeg ik toen ik al een ruggenprik had, dus daar kan ik niets over zeggen. Ruggenprik kreeg ik beide keren met weeën dus dat was ook anders.

Succes!

 

Hoi vlinder,

Nee, ze doen bij mij geen draaipoging. Dit omdat ik een tussenschot in mijn baarmoeder heb ( een 2hoornige baarmoeder). vanwege dat schotje kan mijn kindje dus niet draaien. Als ze dus wel een draaipoging zouden doen is de kans groot dat ze de boel kapot maken van binnen.
De vk zei vandaag tegen mij: hoeveel kinderen jij ook zult krijgen, ze zullen allemaal in een stuit liggen door je baarmoeder.

Ik moet nu a.s. maandag naar het zh naar de gyn. Die gaat een echo maken van de baby om te kijken hoe die ligt en hoe groot die is. A.d.h daarvan moeten we een keuze maken. Moeilijk, moeilijk, moeilijk hoor!
Maar ja het moet er toch uit he! haha!