Noppie, Gefeliciteerd meid met je meid! Pfff, da's ook meteen effe slikken zeg.... Hoop dat je inmiddels (want neem aan dat je nu al weg bent) weer een beetje bijgekomen bent van het gesprek van je vader, na je werkbezoek aan londen. Inderdaad stoer dat jij het gesprek hebt opengebroken. En volgens mij, ken je natuurlijk niet zo goed maar tot nu alleen van 'tussen de regels door' ben jij ook een type dat de confrontaties voor jezelf graag aan wilt gaan als ze je in de weg zitten en zaken wil oplossen. Ben er van overtuigd dat, als je die kwaliteiten hebt, en een beetje zelfbewust bent en luistert naar je eigen lijf, helemaal of grotendeels van je burnout af kunt komen! (....mede eigen ervaring...) Dus volgens mij hoeft dat inderdaad absoluut geen probleem te zijn voor een moederschap en kan het zelfs je voordeel zijn, als je jezelf hebt leren kennen, ipv een nadeel. Voor jou maar ook voor je kind! Maar als ik je verhaal zo volg heeft je vader ook al e.e.a. meegemaakt en als ik lees hoe je vader reageert zit hij volgens mij wat anders in elkaar dan jou. Als hij niet zo'n onderzoeker is van zijn eigen emoties maar wegloper, lijkt het me helaas ook voor hem onmogelijk om zich goed in jou te kunnen verplaatsen. Voorzichtige gedachte..... "misschien zou je vanuit je vaders karakter met een burnout inderdaad ook moeite hebben gehad met je moederschap....?" Zonde hoor, dat jullie allebei zoveel daardoor moeten missen. Sterkte met de vervolg gesprekken. Mobiel, Tjee ook jij al zo'n verhaal. Knap hoor hoe jij het allemaal hebt opgepakt Mobiel. Dat moet wat kracht hebben gekost.... Enne, vind die "thuislijn" zo'n gekke gedachte nog niet om wat extra's bij te verdienen Axioma, tjonge...nog zo eentje...sterkte! Karina, pfff nog effe de laatste loodjes.... succes! ... Hey, zal ik jou dan ook maar toevoegen aan de BOLLEN BUIKEN NAAR CYPRUS lijst"? Vaam, Hmmm, gratis tickets regelen? Kan wel eens effe gaan googelen..... 8) Patries, misschien heb je het al geschreven inmiddels hoor maar ben ook ondertussen wel nieuwschierig naar wat voor werk jij doet... Dayenne, TJEEEEEEEEEEESSSSSSSZZZZZZZZZZZZZZZZZ wat een verhaal!!! Ongelooflijk!! Wat erg... arghhh weet gewoon niet wat ik zeggen moet. Het meest KL.. moet wel zijn die verscheurde dubbele gevoelens. Tja, kon je zoiets maar in je eentje oplossen. Helaas hoop je dat toch altijd een keertje samen te kunnen doen.... ongelooflijk Zie nog steeds jouw filmpje voor me dayenne, met die handen van je vriend hoe lief hij probeerde het kleintje wakker te maken. Volgens mij moet hij superlief zijn en tjee dat heb je ook wel nodig, meis! Is je gegund.
Meiden, wat zijn dit allemaal voor verschrikkelijke verhalen. Ik schrik ervan. Als ik naar mijn eigen jeugd en mijn ouders kijk, vind ik het zo moeilijk te begrijpen hoe sommige ouders hun kinderen behandelen. Ouderliefde zou toch onvoorwaardelijk moeten zijn. Wat je kind ook doet, de liefde blijft altijd en je wil alleen het beste voor je kind. Ik kan me niet voorstellen dat er iets zou zijn waar ik met mijn ouders niet uit zou kunnen komen. En andersom ook. Ik ben niet echt een makkelijke puber geweest, mijn mijn ouders zijn er wel altijd voor me geweest. Wat ik ook tegen ze gezegd heb en hoeveel pijn ik ze ook heb gedaan. Zij zijn altijd reeel en goed voor ons geweest. Dat ik dan die verhalen van jullie lees. Wat moet het verschrikkelijk zijn als je als kind die steun van je ouder(s) niet hebt om op terug te vallen. Of sterker nog, wordt misbruikt. Die steun van je ouders, de warme plek waar je als kind zijnde altijd weet dat je terecht kunt, dat is zo'n belangrijke basis. Ik vind jullie allemaal overkomen als vrouwen, die deze liefde, steun en warme plek stuk voor stuk wel aan jullie kindje gaan geven. Dat is dan het lichtpuntje hierin. Ondanks wat jullie hebben meegemaakt, gaan jullie ervoor zorgen dat wat je overkomen is, zeker niet doorgegeven wordt. Meiden, sterkte.
Hier eigenlijk weinig nieuws... vandaag een sjachi dag. waarom? Verder begin ik last te krijgen van exzeem in ellebogen. Jaren geen last meer van gehad, als kind wel veel. Zwaar K dus... vrees dat de kleine... ach
@ Maka, mooi verwoord. Is idd ook wat ik bedoel. @ febr21, fijn he eczeem, ik heb het onder mn oksels.. tis af en toe net of ik de Chicken Tonight reclame nadoe Weet dat ik beter niet kan krabben, maar ja, soms kan ik mezelf niet bedwingen
Jeetje, wat een nare verhalen zeg (Noppie, Mobiel, Amor en Dayenne). Ik zit hier gewoon met tranen in mijn ogen, ben zo emo, ik weet gewoon niet wat ik tegen jullie moet zeggen. Ik vind het echt verschrikkelijk, echt heel sterk van jullie hoe jullie met jullie situaties omgaan! @ Karina: Wat vervelend dat je geen plezier hebt in je werk. Ik herken het gevoel. Ik heb het sinds ik verteld heb dat ik zwanger ben ook helemaal niet meer naar mijn zin op het werk. Echt twee minuten nadat ik had verteld dat ik zwanger was werd er al gepraat over dat het bedrijfstechnisch gezien niet handig is om straks mijn contract te verlengen, terwijl ik zeker weet dat ik gewoon verlenging had gekregen als ik niet zwanger was. Nou ja, precies zoals het is, ik heb eergisteren te horen gekregen dat mijn contract inderdaad NIET wordt verlengd. De reden is niet mijn zwangerschap, maar dat er te veel personeel is. (M'n hoela!) Van de ene kant ben ik blij dat ik straks daar weg ben, maar van de andere kant... we kunnen het geld wel gebruiken met ons huis en de kleine straks. Geen idioot die mij nu gaat aannemen als ik solliciteer. Dan moet ik maar al mijn hoop vestigen op een baan na mijn zwangerschaps"verlof". Ik hoop dat jij het een beetje vol kunt houden tot je verlof. En na je verlof lekker voor jezelf kiezen hoor! Je moet niet met tegenzin naar je werk gaan, daar wordt je doodongelukkig van...
marriedgirl, arghhh ja inderdaad, zoiets..... erg he!? Loop hier soms met gestrekte armen door de boot heen. Lastig is die warmte hier want met zweten wordt het nog eens erger.... Als ik was met Lactacied zeep of talkpoeder erop doe lucht het wel weer op maar ja, alleen maar voor kort. Had jij het ook veel als kind? Zou ervan balen als ik dat zou doorgeven. Vroeger thuis drie dochters. Alledrie erg veel last exzeem gehad, en ook bronchitis en allergien. Bij een zus is het erger geworden in vorm van astma en allergien (huisstofmijt vrij interieur). Bij de andere zus is het erger geworden in vorm van exzeem... Ik ben overal tussendoor gevlogen en nergens meer last van gehad maar goed, komt wel uit de familie. Zou het balen vinden als dit al teken is dat de kleine straks het ook onder het exzeem zou zitten. en dat met deze tropische temperaturen...
Noppie en mobiel, wat een verhalen van jullie. Ik wil jullie allebei heel veel sterkte wensen en ik hoop dat het toch nog een stuk beter wordt dan het nu is! Karina, wat balen dat die baan zo tegenvalt. Ik denk inderdaad dat de anderen gelijk hebben als ze zeggen nog even uitzitten tot je verlof en daarna iets anders gaan zoeken. Succes meid! AMor, jij hebt ook al zo veel meegemaakt.... Ook voor jou heel veel sterkte! Dayenne, jeetje, nog al zo'n verhaal. Ik weet niet wat ik moet zeggen.... Ik hoop dat voor jullie uiteindelijk ook alles goe dgaat komen! Meiden, wat een hope vervelende verhalen komen er zo toch naar boven! Ik vind het heel moeilijk om iets daar op te zeggen en besef hierdoor hoe blij wij mogen zijn dat we nog zo'n goed contact hebben met onze ouders! Ik wil jullie vanaf hier toch heel veel sterkte wensen en voor iedereen die hem nodig heeft of wilt een HELE DIKKE KNUFFEL!
@ febar21. Ik heb het vroeger niet echt gehad, mijn broertje daarentegen heel erg. Die zat altijd onder de eczeem en had er ook nog eens astma bij. Mijn vader heeft ook in mindere mate last van eczeem. Ik heb het sinds een paar jaar, voornamelijk onder mn oksels en bij wisseling van de seizoenen. Ik ben ook bang het door te geven aan de beeb. Ik heb gelezen dat je beter niet teveel pinda's kunt eten om allergieën en eczeem tegen te gaan (ik laat de pindakaas sinds een maand of 5 dus staan helaas) en dat borstvoeding ook goed is. Dus dat ga ik ook maar proberen. Vervelende kwaal he?
Marriedgirl, ja voor mezelf vind ik het 'vervelend en jammer' maar ook de gedachten erbij 'of wel/niet naar beeb' haalt me momenteel een beetje neer. Hmmm, moest nooit iets hebben van pindakaas. maar sinds we bezoek uit NL hebben gehad ineens wel. Ga ik direct laten staan... dank!
Baat het niet dan schaadt het niet, toch? Enne, wellicht krijgt de beeb er geen last van joh, maak je er maar niet druk om, je kunt er nu toch weinig aan doen!
Dayenne, jij hebt ook al zoveel meegemaakt in je jonge leventje. Maar naar mijn idee ben je er wel heel erg sterk uitgekomen en gaan jij en je vriend een heerlijk liefdevol gezinnetje stichten. Dikke knuffel. Amor, ook al zegt men dat je op je moeder lijkt, er zal ook vast wel een deel zijn dat op je vader lijkt, of dat je zelf hebt samengesteld. En zo te lezen probeer je het iig niet zo te doen als je moeder heeft gedaan. Jij en je vriend zullen het heus samen helemaal anders aanpakken. Ik sluit me ook bij Maka aan, ze heeft het idd erg mooi verwoord.
Marriedgirl, ja voor mezelf vind ik het 'vervelend en jammer' maar ook de gedachten erbij 'of wel/niet naar beeb' haalt me momenteel een beetje neer. Hmmm, moest nooit iets hebben van pindakaas. maar sinds we bezoek uit NL hebben gehad ineens wel. Ga ik direct laten staan... dank!
marriedgirl Ja inderdaad, misschien krijgt de kleine het wel niet, (maar heb eerlijk gezegd het gevoel van wel....) Maar je hebt gelijk dat ik me niet zo druk moet maken, weinig aan te doen...
zooow wat een verhalen weer zeg! heftig! een klein gedeelte herken ik zelf wel, heb het ook met mijn moeder, ze is niet eens op mijn trouwerij geweest! als reden gaf ze dat ze niet wist hoe ze op de plek moest komen (terwijl ze een auto heeft, fiets in de schuur, om het uur rijden er bussen, en ook zijn er taxi;s aanwezig, maar daar wil ze niets van weten). verder heb ik haar nu al 2 weken niet meer gesproken, terwijl voordat ik zwanger was sprak ik haar bijna dagelijks.. Misschien omdat ze het niet zo leuk vind om oma te worden? ik weet het niet. mijn ouders zijn ook gescheiden, maar ik heb deze band altijd al met haar gehad..... jammer maar helaas. Ik weet niet meer wie het vroeg, maar iemand vroeg of onze werkgevers moeilijk doen over zwangerschapsverlof of ziekte? nou ik moest dus van mijn verloskundige een afspraak laten maken bij mijn bedrijfsarts i.v.m. de harde buiken die ik telkens heb. ze keurde het absoluut niet goed, en ze was bang dat het mis zou gaan als ik ermee door zou blijven lopen. Ik dus naar mijn baas. helemaal nerveus, zweet stond me blank op de rug..... de situatie uitgelegt, en zijn reactie was: OOH GEEN PROBLEEM, BEL NU VOOR JE! (maargoed, wat blijkt nou.... het kost hem geen geld als ik in de ziektewet zou gaan.. alles word betaald door het UWV.. vind je het gek dat hij er geen problemen mee heeft.) nou vandaag dus bij de bedrijfsarts geweest. Vanaf volgende week ga ik nog maar 2 uur per dag werken i.p.v 6 uur.. naja dan maar kijken hoe het gaat.. ben wel blij dat ik er meteen werk van heb gemaakt! alle mensen met een goede 20w echo gefeliciteerd! en ook alle zoontjes en dochtertjes die bekent zijn geworden! nou iedereen die nog moet, wens ik sterkte, maar dat komt vast wel goed.. euhm @ mobiel! : even denken..... 30 oktober moet ik weer naar de verloskundige.. en 22 december ga ik met verlof (als ik natuurlijk niet eerder moet stoppen met werken, maar daar gaan we niet vanuit!) groetjes!
oohw nog iets vergeten te melden! gister me eerste baby-pakje gekregen! zoooooo schattig! een vriendin van mij kon het niet laten, en heeft een super leuk beige (neutraal) pakje gekocht met bijpassend mutsje en sokjes! ik was op slag verliefd
Hoi meiden, wat een ellendige verhalen allemaal weer...heb ze net allemaal zitten lezen en wordt er gewoon depressief van. Ik mag mezelf heel gelukkig prijzen met geweldige ouders... Vandaag was ik 12,5 jaar in dienst van het ziekenhuis. Echt leuk, kreeg 3 prachtige bossen bloemen, irischeques, kaartjes, bonbons, een leuk kaarsje en natuurlijk een gratificatie (kwart maandsalaris!). Ben echt gigantisch verwend.... Verder was het weer een drukke dag op het werk merk echt dat ik het zwaar begin te vinden, dus eind van de middag naar mijn leidinggevende geweest en het vast aangekaart. Ze gaat in ieder geval proberen in mijn diensten iemand extra in te zetten, zodat ik extra rust kan nemen en maandag moet ik met de verloskundige verder overleggen. Als die zegt dat ik minder moet gaan werken, gaan we in overlge met de arbo-arts de tijden aanpassen. Ben toch wel heel blij dat ik het gezegd heb en ben benieuwd wat de VK zegt maandag.... We gaan zo lekker spinzaie met vis eten...HONGER! xxx Daffie ennne Noppie; wat geweldig leuk EEN DOCHTER!
Jemig wat een verhalen komen hier langs! Ongelovelijk zeg! Nu heeft ieder huisje zijn kruisje, maar jullie hebben wel heftige dingen meegemaakt! Noppie, wat goed van je dat je het hebt aangekaart, ook al voel je je nu ongelukkig mee, anders zou je het jezelf de hele tijd afvragen! Gefeliciteerd met je dochter, fijn dat alles goed was! En hoop dat je toch een beetje plezier hebt in Londen Karina, misschien toch verder zoeken naar een andere baan? Want als je je er niet lekker voelt is natuurlijk helemaal niet leuk! Ik hoop dat het snel beter wordt. Dayenne, ik kan er niet veel op zeggen, alleen een digiknuf geven... Daffie, gefeliciteerd met je 12,5 jarig jubileum Cadeautjes zijn altijd leuk Iloiza, wat klote zeg dat je contract niet verlengd wordt! Ik hoop dat er snel iets leuks op je pad komt! Zo, wij gaan zo naar de verloskundige voor de echo. Ik weet niet zeker of ik het vandaag nog kan laten weten, maar ik ga mijn best doen.
Daffie, gefeliciteerd met je 12,5 jarig jubileum op je werk. Enne eet smakelijk. UK, succes en plezier bij de echo!
Hey meiden! Allereerst bedankt voor jullie lieve reacties! Ik ga ook zeker na mijn verlof op zoek naar iets anders. We kunnen het geld nu nog goed gebruiken en daarbij komt dat het niet mee valt om zo binnen een schooljaar een nieuwe baan in het onderwijs te vinden. Wat een verschrikkelijke verhalen vertellen jullie over jullie vaders. Ik dacht dat ik het al te stellen had met die pa van mij... Maar dat stelt dan weer helemaal niets voor. Ik vind dat toch wel heel erg om te lezen hoor. Ik moet mijn ouders heel vaak missen omdat ze zover hier vandaan wonen (groningen en drenthe), maar ik kan me het niet voorstellen dat ik helemaal zonder 1 van hun moest doen. Zeker in deze periode. Nu hangt het natuurlijk wel van alle situaties af en dat is voor iedereen anders. Maar dat maakt het niet minder erg dat je 1 of beide ouders moet missen in deze belangrijke tijd. Ik heb het ook niet makkelijk gehad met mijn vader. Ook bijzonder manipulatief toen hij nog bij mijn moeder woonde. Ik werd er erg onzeker in alles. Toen kreeg ik van mijn moeder het volgende gedichtje, dat ik aan al jullie meiden geef, met of zonder ouders.....: Geloof in jezelf in de kracht die je hebt, de kracht die jou door het leven leidt, door goede en door slechte dagen tijden. Geloof in je verborgen kwaliteiten die iedereen bezit en die je de juiste weg zullen wijzen. Geloof in morgen en in wat die dag je zal brengen en probeer alles van dezonnige kant te bekijken, wantmet een positieve kijk op het leven is er geen grens aan jouw mogelijkheden. Liefs Karina