@ Duster thnx Weet je ik word er zo onzeker van, zeker na alles wat hij gedaan heeft. En tja hij is de vader van mijn kindjes maar daar is ook alles meegezegd. Hij heeft nooit wat met Jaylinn gedaan, geen fles, geen eten, geen badje, geen schone luier. Gewoon helemaal niks. En tuurlijk wist ik dat er meer op mij neer zou komen, maar soms heb je die paar extra handen gewoon even nodig. Dacht echt dat het goed zat Nou dus niet. Ben zo boos dat ik het niet eerder gezien heb. En nu ben ik mama van een ontzettend lief meisje! En een 2de kleintje opkomst, en sta er echt helemaal alleen voor. Het blijft gewoon pijn doen. Gelukkig heb ik wel veel steun aan me ouders, maar is toch anders, dan iemand die er ook eens voor mij is. 's Avonds als kleine slaapt mis ik dat wel.
Ach buddy Het zoveelste teken dat hij je niet waard is, maar dat neemt de pijn niet weg! En dan ook zo snel! Over je vriendinnen; echte vrienden begrijpen de keuzes die je maakt en gemaakt hebt. Misschien staan er nog wat open voor contact, misschien heeft de vriendschap nooit zo diep gezeten of willen ze niet meer. Ga je iets van zwangerschapsgym, zwemmen of yoga doen? Leuke manier om toch wat contacten op te doen. Of in ieder geval eentje! Je lijkt me een hele lieve meid, dus ik geloof erin dat, mits je niet hele dagen alleen thuis zit, je iemand tegenkomt om een vriendschap mee op te bouwen! Liefs en een dikke knuffel!
Mama, ik leef met je mee hoor! Vind het heel vervelend dat je in zo'n situatie zit, je bent zwanger van de 2e en wil daar gelukkig om zijn maar tegelijkertijd ben je niet meer met de papa van je kindjes! Misschien kan je eens in de buurt opzoek gaan naar een bijeenkomst voor jonge/alleenstaande moeders en leer je daar meiden kennen die het gevoel met je delen, en daar dus vriendschappen mee sluiten! Vrienden zijn belangrijk, of zoek je oude vriendinnetjes op! En als je iemand mee wil naar de echo er zijn zat meiden hier die met je mee willen hoor!
Even een praktische vraag; heeft hij de kindjes erkent, en betaalt hij alimentatie? Anders even regelen, het is al zwaar genoeg zo!
Tja, als ik zeg dat je beter af bent zonder hem, daar heb je natuurlijk niets aan. Ik heb het ook altijd alleen moeten doen en ook al heb ik tranen met tuiten gehuild, zoals ik al schreef: de band tussen mij en mijn kids is super sterk. Als ik nu terug denk aan de tijd dat ze nog heel klein waren, dat was pure geborgenheid, alle liefde die ik had stopte ik in mijn 2 schatjes. Ik moet je zeggen, ik zou het niet nog een keer willen doen zo want het is ook wel zwaar. Maar toch, het heeft heel goed uitgepakt! Ik wens je superveel sterkte en een dikke knuf. Misschien helpt het een mini beetje als je weet dat ik je begrijp en als ik zeg dat je vertrouwen moet hebben in jezelf en in de toekomst. Jij bent hun mama, een supermama!!!!!!!
Nou hier is er heel wat aan de hand, het gebied bij de Dirk was hermetisch afgesloten en daar vliegt de helicopter ook boven. Net toen ik weg liep liep er een klein arrestatieteam het gebied binnen met bivakmutsen. Hier beneden was de wibra afgesloten met politielinten, dus of het daar iets mee te maken heeft, geen idee. Er stonden wel filmploegen bij het gebied dat afgesloten is dus het zal ongetwijfeld wel op RTV Noord Holland of AT5 uitgezonden worden! Ben niet nieuwsgierig!
Ik klaag af en toe zelfs dat alles op mij neer komt en als ik jouw verhaal dan zo lees schaam ik me daar wel voor Het is echt niet makkelijk een kleine meid die nog helemaal afhankelijk van je is en dan zwanger van de 2de. Je moet jezelf niet schuldig voelen, jij was gewoon (te) goed van vertrouwen.
@ buddy thnx. Doe geen zwangerschapsyoga of gym of iets. En mijn dochter heeft hij wel erkent, maar betaald geen cent. Dit kleintje word niet erkent. En weet je ben ook echt heel blij hoor met mijn dochter, en toch ook het wondertje, maar tis verdomd zwaar als je dan ook nog geen psysch veel last van hem hebt. En hoe gek ook ben als de dood dat hij mijn kindjes weg probeert te halen. En dan zijn jullie allemaal zo lief, bedankt!! Met vriendinnen geen contact meer, heb wel geprobeerd maar ja, niet gelukt. Dus tja ook geen echt vriendinnen. En dan voel je je echt alleen.
Ik zou toch even kijken voor een zwangerschapsclubje of wat dan ook, je hebt meteen een onderwerp! Zo is contact leggen een stuk makkelijker.. Ik zou zeggen, kom een keer langs, maar je woont wel heeeeel ver bij mij vandaan! Ik zou als ik jou was even kijken wat er voor nodig is om allimentatie te krijgen. Niet dat je je ex kaal moet plukken, maar het zijn ook zijn kindjes, en aangezien Jaylinn erkent is, zal hij toch ook voor een deel van de kosten op moeten draaien. Het lijtk me de moeite waard om even na te kijken.
@ Buddy zal eens kijken bij clubjes, op richt er eentje op. Over alimentatie, ten eerste kan hij dat niet betalen vanwege zijn eigen inkomen. Is al uitgezocht. En daarnaast is besloten om zo min mogelijk in contact met hem te komen aangezien het cirquit waarin hij zit. En daar laat ik mijn dochtertje echt niet in hoor! Ik heb iig een afspraak gemaakt met psycholoog, want moet dit gewoon verwerken en kwijt. Kijk makkelijk is het niet maar dan gaat het met mij ook beter en dus met mijn kindjes straks ook. Er is gewoon zoveel gebeurd de laatste 2 jaar, echt niet te geloven gewoon. Eigenlijk teveel voor een mensen leven. Vorige week keek ik naar het programma opgelicht, en het leek mijn verhaal wel die ik daar hoorde, alleen dan een ander persoon.
Weet dat wanneer je je kindje laat erkennen je ex-vriend het recht heeft om zijn kinderen te zien. Nu ben ik niet iemand die zegt dat een papa het recht niet mag hebben, maar ken jou situatie natuurlijk niet tot in de puntjes, dus zou daar wel goed over nadenken of je dat zou willen! Alimentatie krijg je dan wel natuurlijk, mits je ex genoeg verdiend om de alimentatie uberhaupt te kunnen betalen, dus daar ben je niet 100% zeker van!
Hij heeft mijn dochter idd erkent, bij de gemeente vorig jaar. en omdat het plan was dat we zouden gaan trouwen, heb ik gezegd dat ze zijn naam mocht dragen omdat ik die dan ook zou hebben. En daar heb ik enorm veel spijt van!! Over het feit dat hij recht zou hebben op bezoekrecht, dat wil ik op dit moment even niet aandenken. Hij heeft nooit wat met haar gedaan, en durf het gewoon niet. Dat heeft meerdere oorzaken. Alimentatie kan hij niet betalen, maar heeft ook nooit wat betaald. Als hij zegd te betalen, word ik gekort en als hij dan niet betaald zit ik met een probleem. Net zoals volgend jaar, dan wil ik opleiding gaan volgen om mijn kindjes een goede toekomst te kunnen bieden. Maar durf niet naar kdv te brengen, want stel je voor dat ik mijn kindjes ophaal en ze weg zijn. Moet er niet aandenken ,maar je kunt geen pijl meer op hem trekken. Dit kindje word niet erkent, miss wil hij het wel, maar er is geen contact meer, en heeft ook niet gebeld oid en naar kleine meid gevraagd totaal niets. Dus ik laat het kindje niet erkennen.
Ik vind ook eigenlijk dat een kind recht heeft op zijn of haar papa, maar in deze situatie niet. Hoe hard dat miss ook klinkt.
mama: dan zal ik het toch zo op gaan stellen dat je de kans niet meer kan lopen hem tegen te komen ect en eens kijken of je de kleine meid der achternaam kan aanpassen in de jouwe bijvoorbeeld. weet nietw at er allemaal bij komt kijken maar ja...
Mama: Mijn ex heeft over alletwee onze kinderen gezag. Dat is iets anders dan wanneer hij alleen jullie kindje erkend heeft. Wanneer je niet getrouwd bent en allebei het gezag over jullie kinderen willlen, moet je dat aanvragen bij het kantongerecht. Hebben jullie dat niet gedaan, dan ben jij de enige die gezag heeft over jullie kids en kan hij geen aanspraak maken op je kinderen. Over alimentatie: ook wij hebben dit uitgezocht en omdat hij niet genoeg geld heeft, hoeft hij niets te betalen. Sinds 2 maanden (nou joepie...) betaald hij 75 euro per maand voor 2 kids. En daar moet ik al blij mee zijn... Voor jou is het nu belangrijker om naar een psycholoog te gaan en voor jezelf te zorgen en voor je 2 kindjes denk ik.... Ik vind het echt rot voor je...
Maar mama dat het recht er is als hij haar erkend heeft wil niet zeggen dat hij het recht heeft. Als hij moeilijk doet en jij doet bij de rechtbank jou verhaal waarom jij vind dat hij daar geen recht op heeft zal de rechter dit zeker in zijn beslissing meenemen hoor! Je moet niet bang zijn dat hij jou kindjes mee zal nemen, want hij heeft daar geen recht op. Misschien moet je eens juridisch advies inwinnen, al is het voor je gemoedsrust, of om voorbereid te zijn. Weet je wel waar je aan toe bent!
Ik wist niet dat je geen alimentatie kreeg als hij het niet kan betalen, ik heb altijd gedacht dat er gewoon beslag werd gelegd op inkomsten. Een bepaald inkomen is er altijd wel, anders kan hij ook niet leven. Laat ie dan maar iets voor Jaylinn betalen i.p.v. een bos bloemen voor z'n nieuwe vriendin. Die meid zou eens moeten weten. Ik wordt hier zo boos van! Ik ben zelf ook eens zo opgelicht, dus dat zal wel raken dan.. Ik geef je gelijk na wat je net uitlegde, goed van je dat je hulp gezocht hebt! Supermama!!
Bedankt voor het meedenken. Het ouderlijkgezag heeft hij niet, dat heb ik alleen. Verder neem ik op dit moment geen gerechtelijke stappen ed omdat ik wil dat hij mij nu met rust laat. Heb het al moeilijk genoeg, en vind dat ik nu eens aan mezelf en mijn kindjes moet denken. Zijn gaan voor alles op dit moment! Het vervelende is dat hij mijn adres weet, ik had bij gemeente aangegeven dat het geheim moest zijn, maar dat is dus niet gebeurd. Heb ook vermoeden dat ik in de gaten gehouden word. Het gekke is dat heeft hij ook bekend dat hij dat eerder gedaan heeft, en dat maakt me ook voorzichtig. Achternaam aanpassen kan helaas nog niet, moet 5 jaar voor haar gezorgd hebben wil dat kunnen. En dan nog kost het een hoop geld, wat ik op dit moment niet heb. Hoe graag ik ook wil dat ze mijn achternaam heeft. HA hheeft wel aangeraden om bij de niet officiele instantie toch mijn naam op te geven, omdat dit in de toekomst wel verandert word.