Hoi allemaal, Zoals tittel al zegt, gaan voor een 4de kind? Mijn gevoel zegt echt wel ja maar mijn verstand spreekt het tegen. Even korte uitleg, ik heb 2 dochters uit eerste huwelijk. Deze zijn nu 12 en 91/2 jaar. Die meiden doen het echt goed en zijn heel zelfstandig doordat hun heel jong (jongste 1j, oudste 3 1/2j) waren toen ik bij hun vader ben weggegaan. Die man was nl agressief en moest aan mijn kids denken. Ik heb in juni 2007 mijn huidige partner leren kennen. De eerste 4 jaar liepen niet altijd even goed door omstandigheden maar nu sinds 3 mooie jaren een mooie vaste relatie. Ook zijn er trouwplannen, moeten enkel nog een datum prikken. In november hebben wij een prachtig zoontje gekregen. Hier hebben wij wel wat moeite voor moeten doen want voor ons zoontje zijn er 3 ma geweest. Ik dacht dat nu onze kinderwens wel vervult was want mijn (bijna)man wilde geen kinderen riep hij vroeger altijd. Nu vraagt hij of wij nog een kindje erbij gaan nemen. Pffff en nu begint mijn molentje in mijn hoofd te draaien, momenteel vind ik geen moment rust meer en hoop hier wat raad te vinden. Ik wil wel graag een kindje nog, zegt mijn gevoel maar mijn verstand zegt echt vanalles anders. Ik ga hier wat dingen opsommen en wil even jullie reactie, misschien dat ik dan weet wat richting ik uit moet. Waarom nog een kindje? - Omdat mijn man het heel graag wil en voor hem zou dit het 2de kindje zijn. Pas op, hij zorgt ook wel goed voor de dochters. - Omdat het liefde voor je kind gewoon onbeschrijfelijk is, hoe groot ze ook worden. - Omdat ons zoontje dan ook een broertje/zusje heeft van rond dezelfde leeftijd, net als zijn 2 grote zussen. - de zussen gaan echt super om met hun kleine broertje Waarom niet? - Het kost gewoon veel geld en je wild ze toch een mooie toekomst bieden. Ik kom uit een gezin van 5 en heb financieel nooit geen steun gehad, op ander gebied ook niet maar denk zelf dat dat meer komt door mijn moeder, dit is weer een ander verhaal. - Dan moeten we een grotere auto aanschaffen, anders moeten wij steeds met 2 auto's rijden. Dan denk ik ook weer, als mijn oudste zo snel is als ik. Ik had met mijn 14 jaar een vaste vriend (6j samen geweest) en die was 8 jaar ouder en had al een eigen wagen, dus reed toen met hem mee. Hoop alleen dat mijn kinderen toch wel langer wachten want ik was echt wel te jong. - Nu heeft ieder zijn eigen kamer. Ook niet echt een probleem want kamers zijn ruim genoeg en er kunnen er echt wel 2 op 1 kamer liggen. - bang om terug mk te krijgen - wat gaat mijn werkgever of de buitenwereld ervan zeggen Als ik de knoop doorhak om toch nog voor een kind te gaan. Want mijn man gooit de bal in mijn kamp, hij zegt dat ik de keuze moet maken. Wil ik er nu voor gaan. Ik wordt dit jaar nog 35 jaar. Nu zitten we nog in de pamperfase en de iets moeilijkere periode. Nu is mijn lichaam nog uitgezet van de zwangerschap en is mijn buik nog niet terug strak. Over een jaar wil ik er echt niet terug aan starten zodat alles weer opnieuw moet uitzetten. Ook zit ik met een schuldgevoel naar mijn man. Wat als ik de streep trek en zeg, hier stopt het. Gaat hij mij dit kwalijk nemen? Dames hebben jullie goede raad? Want ik weet het echt niet meer.
Het valt me op dat in alle redenen die je noemt, voor mij niet goed jouw eigen wensen en gevoel naar voren komen. Zet al het gepieker heel even opzij en ga eerst bij jezelf ten rade, wat JIJ zou vinden en zou voelen van nog een kindje erbij.
Ja wat zegt jou gevoel?? Als je echt nog graag een kindje wilt.. Zou ik ervoor gaan ( ondanks je verstand.. ) liefde genoeg toch? En alles al zover vooruit plannen? Dan kun je ook niks meer! Alleen als je het nou echt niet financieel kan bol werken is het een ander verhaal. Maar als er genoeg ruimte is, liefde is.. Waarom niet? Ik droom van een gezin met 4 kinderen!! Wij zijn nu al een hele tijd bezig voor een tweede.. Volg je hart!