Heel herkenbaar helaas. Mijn man is er nu wel aan gewend geloof ik. Die zegt gewoon tegen Sam: he, wie zit daar op dat krukje? Oh dat is mama's nukje! (De eerste keer stond ik 'm maar dwaas aan te kijken, maar nu is het nukje zo weer van het krukje af ) Wat mij altijd wel een beetje helpt is om even wat gas terug te nemen en even iets doen wat ik echt leuk vind, boek lezen, met de hond naar buiten, windowshoppen () achter de computer enz. groetjes
Ja dat helpt meestal wel om even iets te gaan doen en daarna vraag ik me altijd af, waarom ik nou eigelijk zo sjaggie was
Ik ben ook zo.Was vandaag beetje erger,ik denk onbewust omdat een vriendin van mij afgelopen zaterdag is overleden.
Ooh wat erg voor je van je vriendin. Was het onverwachts of was ze ziek? Heel veel sterkte met je verlies
Hahahaha , dit is zo grappig , dat is mama´s nukje .. Herkenbaar , hier ook verschrikkelijke moodswings zoals ze het bij mij noemen .. het ene moment niets aan de hand en dan ineens slaat het humeur compleet om .. meestal gaat het na een tijdje dan wel weer gewoon over maar op zo´n moment is niets goed !
36 jaar pas, jeetje zeg, wat jong nog en wat vreselijk voor haar kindjes. Het lijkt me verschrikkelijk om me moeder kwijt te raken en dan ben ik volwassen, laat staan dat je zonder je moeder moet opgroeien. Vind het heel erg voor je en voor je vriendin haar kindjes. Echt super veel sterkte
Ik heb dat inderdaad ook, maar volgens mij is het echt een hormonale kwestie bij mij. Het is namelijk het zelfde wanneer ik ongesteld moet worden, dan voel ik me ook zo.
Ik begon al te denken dat ik abnormaal was... dat ik aan een enkele soort van gradatie aan bordeline leed... Dit is zoooooooo herkenbaar Ook eigenlijk altijd uit het niets! En wat het dan nog erger maakt, is als mijn vriend op mij probeert in te praten :x Denk dat ik hem dit topic maar eens moet laten lezen... Waarschijnlijk dus toch écht een vrouwending.
haha hier ook precies hetzelfde hoor! Ik kan ook echt van het ene op het andere moment behoorlijk sjaggie worden en dat vooral op mijn vriend afreageren. Laatst vertelde ik tegen hem dat hij mij even met rust moest laten omdat ik het gevoel had dat de bom elk moment kon barsten. Wat doet die lieverd, gaat hij mij allemaal dingen vragen, of hij wat verkeerd doet, etc. Tja dat moet je dan op dat moment net niet doen! Ook heb ik het vaak tijdens poetsbuien. Die van mij is ook een sloddervos! haha.
Het was weer zover. Voelde het al weer aankomen. Dacht ga ik maar ff strijken, had me vriend het al gedaan, alleen had ie een aantal shirts gewoon binnenste buiten gestreken en de kreukels zaten er nog in. Tja, kon het niet laten om er over te mopperen tegen hem. Dus nu is ie maar in bed gaan liggen en zit ik nog beneden achter de laptop, me bui aan het laten zakken. :x