Je vriend is overbezorgd. Vaders en dochters.... dat is gewoon een combinatie waarbij dit gevoelens makkelijk opkomen. Mijn man is ook beschermender naar onze dochters dan naar onze zoon Ik moet dan vaak even relativeren. Ook meisjes vallen en ook meisjes kunnen pijn hebben. Juist meisjes. Die moeten later gaan liggen bevallen, zeg ik dan altijd. Die kunnen dat, terwijl mannen vaak over elk pijntje piepen
Als het net gebeurd wad voor ophaaltijd dan vind ik het logisch dat ze niet gebeld hebben. Dat je vriend denkt dat het toch wat langer geleden gebeurd was omdat ze niet huilde vind ik geen goed argument. Mijn kind was na een harde klap ook maar een paar minuten aan het huilen.
Ik vind het niet nodig dat de psz of crèche mij daar voor belt. Dat vind ik alleen nodig als het niet goed gaat (bv hersenschudding of iets gebroken). Mijn dochter valt op een dag wel duizend keer waarvan altijd wel 1 of meerdere keren met bulten, schrammen etc. Dan zou ik de hele dag aan de lijn hangen met de crèche
Je vriend en familie zijn inderdaad overbezorgd maar gelukkig gaat het goed met je dochter. Ik zou me kapot schamen om te gaan klagen op de psz maar gelukkig ga je dat dan ook niet doen.
Ja kan gebeuren. Vorige keer viel mijn zoontje van een hoge stenen traptree bovenop zijn achterhoofd. De reden: hij zag mij door het hek komen toen ik hem op kwam halen. Ik zag het vallen niet maar hoorde de klap en het gehuil meteen. Het blijven kinderen, 1 op 1 begeleiding/controle kan niet op een kinderopvang. Als ze echt was blijven huilen en ze het idee hadden dat het niet goed met haar ging hadden ze vast wel gebeld. Eerst kijken hoe het met haar is, troosten, koelen en de ernst bepalen is dan even belangrijker dan de ouders bellen.
Ik wil ook zeker niet klagen, hooguit nog een x doorspreken over wat er gebeurt is Maar hoe ik dat hier thuis duidelijk kan maken is nog wel een dingetje haha
Dit topic laten lezen? Mocht je het zelf ook willen en mocht het een optie zijn, dan zou je wel kunnen vragen of ze je een volgende keer bij zo iets zouden willen bellen. Als je thuis bent, kun je haar natuurlijk altijd ophalen. De vraag is alleen of dit ernstig genoeg was (op het moment zelf/kort erna) en of het tijdstip maakte dat je er dan eerder geweest was (misschien was je al onderweg). Mijn oudste dochter is regelmatig gewond, maar ik heb pas een keer meegemaakt dat een juf me belde omdat ze het toch niet vertrouwde. Dat was een soortgelijke situatie als die jij beschrijft, ze was gevallen (met haar voorhoofd tegen de zandbakrand) en het werd steeds dikker en dikker. Zij was al wat ouder en gaf ook aan dat ze misselijk was. Toen heeft de juf mij uiteindelijk gebeld, omdat ze het toch niet helemaal vertrouwde. Ik was thuis, dus ben mijn dochter op gaan halen. Uiteindelijk viel het op het mega ei, een flinke schaafwond en mogelijke lichte hersenschudding erg mee, toen ze mee mocht naar huis kwamen de praatjes al snel weer en ze heeft die middag ook gewoon gespeeld ed. Maar ik vind het in zo'n situatie fijn als ze 'preventief' bellen; ik haal haar liever een keer teveel dan te weinig op, zeker als ik toch thuis ben.
Ik ben zelf leidster op een kdv Wij bellen ouders als, .- we denken dat er door een dokter naar gekeken moet worden. - het er erger uit ziet dan het is zodat ouders niet schrikken als ze komen ophalen.. Denk aan dikke lip etc.
Mijn dochter is op het kdv ooit zo hard gevallen dat ze met haar naar de huisarts zijn gegaan (10 meter lopen) maar vonden het teveel moeite mij te bellen. Toen was ik wel echt ontzettend woest. Hier krijg ik haar ook vaak onder de blauwe plekken en krassen terug van de gastouder, oma of psz Tja, dat gebeurd thuis ook. Ze rent terwijl ze achterom kijkt, komt omhoog zonder te kijken wat er boven haar is en gaat het liefst op de leuning van de bank of vensterbank staan. Zulke dingen gebeuren.
Ik zou in het weekend samen gezellig even langs een paar glijbanen gaan. Kan je samen bepalen hoe goed dat gaat (of niet) en dan deel je die info ook met psz. Als het nodig is, kunnen ze extra dat in de gaten houden.