Ff een vraagje aan jullie.... Hoe gevoelig is jullie man? De mijne echt übergevoelig. Nog veel gevoeliger als ik. Bij elke film huilt hij. Als het over onze trouwdag gaat, die nog moet komen, zit hij al meteen met de tranen in zijn ogen. En vanmorgen werd ik een beetje boos op hem en is hij ook meteen ontdaan en verdrietig. Ik begin me zo langzamerhand wel af te vragen of dit wel normaal is. Ik denk wel dat hij een onverwerkt verdriet heeft, namelijk het overlijden van zijn vader. Maar of dit er mee te maken heeft weet ik niet. Verder is het een heel zachtaardige man, die zelf nooit boos wordt. Het ook heel moeilijk vindt om streng te zijn voor onze zoon. En hij doet echt alles voor me, dus eigenlijk een geweldige vent. En het gevoelige wat hij heeft, siert hem ook wel weer, maar misschien is het toch net iets té. Maar goed, mijn vraag is dus of jullie mannen erg gevoelig zijn en of jullie denken dat bovenstaande 'normaal' is of dat hij misschien eens met iemand moet gaan praten ofzo.....
Uhm.. Mijn man is eigenlijk helemaal niet zo gevoelig.. Ja hij heeft wel gevoel, maar hij huilt niet snel.. De laatste keer dat hij gehuild heeft was met de bevalling van ons zoontje, omdat hij bang was dat we het allebei niet zouden halen.. En nadat ik uit de operatiekamer kwam huilde hij weer.. Dit keer omdat hij zoooo gelukkig was Maar tijdens een film, nee.. Hij blijft ook behoorlijk koel als ik boos wordt op hem. Kan schreeuwen wat ik wil, maar hij kan erg goed negeren Het zou kunnen dat er een onverwerkt verdriet zit.. Heb je dit al met hem besproken?
Ja, maar hij zegt zelf dat hij verder nooit aan zijn vader denkt. Maar dat is niet echt een antwoord op mijn vraag. Hij heeft van het gevoelig zijn zelf eigenlijk ook wel last hoor. Hij vind het vaak heel vervelend. Want ook in het openbaar is het voor hem moeilijk om het droog te houden.... Gisteren zaten we bij onze cateraar (voor de bruiloft) wat dingen door te nemen. En als hij dan omschrijft hoe ik dan binnen moet komen lopen in de kerk, zie ik ook de traantjes al weer in z'n ogen komen. Hij kan het dan nog wel tegenhouden. Maar hij is wel weer ontroerd...
Hm.. Natuurlijk wel mooi dat hij zo reageerd op jullie huwelijk! Maar kan me goed voorstellen dat het niet altijd fijn is.. Kan hij wel goed voor zichzelf op komen? Anders kun je aan de HA vragen, of er in de buurt assertiviteits- cursussen worden gegeven. Hier kan hij leren 'sterker' voor zichzelf te worden..
Vind het wel schattig haha. Mijn man is denk ik wel gevoelig maar laat het totaal niet merken. Ook bijv met de bevallingen van onze kinderen gaat hij daarna heel geconcentreerd met z´n blackberry aan de haal, staat heel stom, maar volgens mij doet hij dat om zijn emoties niet te tonen.
Mijn man is ook erg gevoelig, laat zijn emotie's ook zien, kan er niet tegen als wie dan ook boos doet tegen hem, hij huilt er nog net niet bij, maar je kunt zien dat hij dan erg ontdaan is, verder huilt hij vaker bij een film als mij, en ik jank al gauw Ik vind het wel wat hebben zo'n gevoelige man,
en op onze trouwfoto's zie je dat hij een traantje wegpinkt bij het ja woord en bij de geboortes van beide kinderen moest hij ook wel even een traantje wegpinken.
Mijn vriend is gevoelig maar alleen binnen ons gezin/familie. Hij huilt alleen bij een echt erge gebeurtenis en hij laat alleen aan mij zien dat hij verdriet heeft. Ik krijg van de buitenwereld dan ook dikwijls te horen wat een ongevoelige zak ik als vriend heb maar dit is dus niet zo.
NooNooman laat z'n emoties ook niet zo snel zien. Of hij dan meteen ook niet gevoelig is weet ik niet... een binnenvetter is het wel! In de 5 jaar dat we nu samen zijn heb ik hem twee keer zien huilen. De eerste keer toen z'n parkiet dood ging in z'n handen (oh ik vond het zo erg dat ie huilde, ik deed om die reden minstens zo hard mee) en de tweede keer toen één van onze katten bijna het loodje legde. Toen was mijn reactie daar trouwens al anders op, ik zette mijn eigen verdriet opzij en ging helemaal in de troostmodus Eigenlijk zou ik er nog een derde keer bij moeten zetten, maar dat ontkent hij tot op de dag van vandaag... Toen hij me op onze trouwdag kwamen ophalen en ik de deur open deed zag ik 'm daar met van die glazige glimoogjes staan. Later vroeg ik of hij soms een beetje moest huilen, maar hij beweert bij hoog en laag dat het door de wind kwam. Dus...
de mijne is alles behalve gevoelig Weer het andere uiterste, maar hij is een echte binnevetter, wat ook wel is vervelend is! En dus absoluut niet makkenlijk. Maar je kan altijd is proberen om met hem te praten, om toch te kijken of er niet ergens iets zit waardoor hij misschien zo reageert ? Of misschien is hij gewoon gevoelig, het kan altijd natuurlijk!
Mijn man is wel gevoelig maar niet zo erg als jouw man Linda Hij heeft soms ook wel eens tranen in zn ogen bij een film bijv. Hij was heel erg een binnenvetter maar samen hebben we daaraan gewerkt en nu kan hij bij mij heel goed zn gevoelens tonen. Ben ik soms geslotener dan hij
Ik heb een man, die totaal niet gevoelig is! Nouja, hij heeft wel gevoel, maar laat het echt niet merken. Tijdens onze trouwdag stond hij echt te trillen als een rietje en hij was echt emo, dat deed me dan wel weer wat! Zo'n stoere vent.... En ook tijdens onze echo's met de kleine, dan zie je zo'n stoere vent verdwijnen in een zacht eitje! Hihi
Hij is wel gevoelig. Hij huilt bij films. Huilt als hij trots is op onze kinderen. Huilt als hij verteld hoe gek op mij is. Huilt als hij het k*t heeft op zijn werk enz. Maar hij kan ook heel boos worden hoor, dus zo zachtegekookt ei is het ook wel weer niet
Mijn man is dus echt niet gevoelig. Niet op de manier dat huilt bij films of ruzies (die we eigelijk nooit hebben) Laatst bij de 7 weken echo heb ik voor het eerst in 3 jaar gezien dat hij een traantje weg pinkte toen het hartje klopte. Ik denk dat ik zijn tranen niet vaak zal zien
Zoals jouw man zou mijn vent niet moeten zijn hoor...zou daar niet tegen kunnen eigenlijk! Mijn vriend is best een harde maar op bepaalde momenten als het zijn familie of iets betreft kan hij wel een traantje laten maar meer dan dat is het eigenlijk niet. De keer dat ik me nog kan herinneren is toen ons zoontje geboren werd en hij zijn moeder van de gang ging halen, bij mama kwamen de tranen (echt een moederskindje namelijk)
Mijn man is wel gevoelig en zou het absoluut niet anders willen. Ik vind het stoer dat hij geheel zichzelf durft te zijn! Een echte vent die ook een hele zachte kant heeft. En daarbij horen de traantjes met een film, ontroert worden door heftige gebeurtenissen of mooie zoals onze bruiloft waar ik overigens niet heb gehuild Ik kan het moeilijk vanaf hier beoordelen. Wordt het erger? Was het al zo? Ik zou erg oppassen dat je hem niet het gevoel geeft dat hij iets "fout" doet. Als je, je echt zorgen maakt omdat je ziet dat het slecht met hem gaat dan zou je kunnen praten met hem om te kijken of hij behoefte heeft om met iemand te praten.
ah wat lief! Ik wou dat die van mij af en toe eens wat meer emotie toonde. Heb hem in de afgelopen 4,5 jaar 3 keer zien huilen. 1 keer toen onze kat 11 meter naar beneden gedonderd was en hij hem beneden gewond en krijsend vond. 2e keer omdat ik zei dat ik bij hem weg zou gaan (had er even genoeg van), en 1 keer omdat ie per ongeluk onze oudste met haar hoofd tegen een keukenkastje had gestoten. Hij is wel heel gevoelig over zn kinderen. Maar verder doet niet veel hem en ik vind dat best wel eens irritant, vooral als ik wel erg aangedaan ben haha...
Wow, wat een reacties al zeg. Bedankt! Nou, zo even samenvattend, kan ik wel zeggen dat mijn schat dus wel ff wat emotioneler is, dan de gemiddelde man, haha. Ik heb er zelf weinig last van hoor! Ik zie precies aan hem, wanneer hij weer tranen probeert tegen te houden. En soms op de gekste momenten dat ik even niet snap waarom ie nou geëmotioneerd is. En dan vraag ik er soms achteraf naar en dan moest ie op dat moment net ergens aan denken, zegt ie dan. Ik geef hem nooit het gevoel dat ie iets fout doet, want dat doet ie in mijn ogen ook echt niet. Ik vind het inderdaad ook wel schattig dat ie zo gevoelig is. Maar zelf vindt hij het dus wel vervelend soms. Ik ben bang dat hij niet zo snel met iemand er over zou gaan praten. Dat vindt ie dan weer een beetje te ver gaan, denk ik. Terwijl dat natuurlijk helemaal geen schande is. Er zijn volgens mij heel veel mensen in therapie, voor de meest uiteenlopende dingen. Ik zal het proberen nog eens aan te kaarten, als hij weer een emomomentje heeft.....
Ik had ooit een vriend; type harde rocker, lang haar, baard, tattoo's, etc. Maar hij huilde ook bij het minste of geringste. De eerste keer vond ik het schattig. De tweede keer ook. Maar op den duur begon het me te irriteren. Vooral als we het niet eens waren over iets simpels. Geen discussie, geen ruzie. Gewoon twee verschillende standpunten. Niks aan het handje. Dan ging hij zitten mokken, en als ik er dan aandacht aan schonk, opzichtig zitten sniffen. Op den duur dacht ik 'ow nee hè? Gaaaat hij weer... Snel andere kant op kijken, en doen alsof ik het niet zie.' Nee, een vent mag best gevoelig zijn, of huilen. Maar niet te vaak.
Hahaha, o maar dat klinkt ook wel heel erg. Alsof hij ook ging huilen om zijn zin te krijgen ofzo, of om zielig te doen.... Dat doet die van mij niet gelukkig.....