Ik heb niet zo een gelijk verhaal maar heb wel het een en ander meegemaakt. Even kort: Ik voelde mijn kindje nooit (ofja als het de hik had), met 34 weken toch maar eens aangegeven en moest aan het ctg in het ziekenhuis. Uiteindelijk bleek het hartje over te slaan van ons kindje waarvoor we naar het AZM moesten. ik werd ziek : hoofdpijn, misselijk en overgeven dus heb lang op en neer gelopen naar het ziekenhuis. het was geen HELLP of zwangerschapsvergiftiging. Met 36 weken precies is spontaan de bevalling begonnen (dit ging zo snel dat ik maar 2 uur heb geweten dat ik aan het bevallen was). 2 dagen in het ziekenhuis, 2 dagen thuis en weer terug naar het ziekenhuis oor geelzien, dus weer een weekje in het ziekenhuis geweest. Onze kleine meid heeft waarschijnlijk KMA (dit moet nog getest worden) het was hier 8 weken een ramp. Zo klein als ze was sliep ze maar max 12/24 uur, ik was gesloopt. Als ze wakker was schreeuwde en krijstte ze, ze kon nooit alleen poepen en had uitslag in het gezicht, ik was ten einde raad. Na 8 weken van CB naar de HA gegaan en vervolgens naar de KA die onze dochter 1,5 week heeft opgenomen in het ziekenhuis. Mijn man heeft een boerderij dus kon niet veel overnemen dus deed vrijwel alles zelf. Ik heb ook lieve mensen om me heen maar alleen maar mensen die het altijd beter weten (ouders en schoonouders). Mijn vriendinnen wonen ver weg maar die waren er wel voor mij. En ja wat ik mij afvroeg.............. waar is die mooie tijd? waar is die roze wolk? Wie vertelde mij dat moeder zijn het mooiste moment van je leven is? Ik vond het krijgen van een kind afschuwelijk (zwangerschap en bevalling nog niet eens meegerekend)! alleen maar stress en negatieve ervaringen hoe kon ik ook genieten. Nu is ze 15 weken en kan ik eindelijk genieten van haar. Ik wil je niet ontmoedigen van mijn verhaal. Ik hoop voor jou dat als je je kindje geboren word dat je alles vergeet en dat je kan genieten. En geloof me zwangerschap en bevalling ben je zoooo weer vergeten Ik heb het ook van me af geschreven zelfs in een fotoboek van mijn dochter staat alles beschreven, wel via internet anders had ik nu ook nog blaren op mijn handen. Mij houdt het nog dagelijks bezig maar....het word steeds minder. En schaam je niet je bent ook een mens en je hebt ook gevoel. Schreeuw het van de daken en blijf praten dat is heel belangrijk! Ik weet niet hoe het is om te rusten maar kan me voorstellen dat je er helemaal gek van word! en 1 ding is helemaal waar : je weet pas wat een ander heeft meegemaakt als je het zelf ook hebt meegemaakt! sterkte meid... dikke kus en knuffel
Mijn tip, probeer "de zwangerschap" en het "in verwachting zijn van je kindje" als twee verschillende dingen te zien.. zo heb ik het voor elkaar gekregen om te genieten! Ik was vanaf de 6e week tot en met de 17e week flink ziek, toen een ziekenhuisopname dreigde, maar een gyn besloot medicijnen voor maagzuur te geven, werd de misselijkheid en het overgeven minder... ik heb toen een paar weken kunnen genieten. Ook zijn wij getrouwd in deze periode. Vanaf de 25e week ging ik veel vocht vasthouden, en ik voelde me maar lamlendig. In de 30e week ben ik opgenomen, het was pre-eclampsie/HELLP. Ben ook vlak daarna bevallen. Ik vond het al die tijd verschrikkelijk om zwanger te zijn, daar is echt geen lol aan.. maar het in verwachting zijn van een kindje... het groeien van de buik, de bewegingen, het luisteren met de angelsound, de echo's... tja, dat was wel heeeel erg leuk Het klinkt beetje als gesplete persoonlijkheid maar het werkte bij mij wel om er twee verschillende dingen van te maken. ook tijdens de tweede zwangerschap was dit de manier voor mij om er van te genieten ondanks de ellende. En wat ik hier ook al van iemand las, en vaker heb gelezen.. koliekpijnen zijn de ergste pijnen die je kunt hebben!!!!
Wat een reacties hier allemaal weer! Wat lief van jullie, de steunende woorden Ondertussen gaat het hier al weer wat beter, ben morgen alweer een weekje thuis dus dat is goed nieuws Waar ik heel bang voor ben is inderdaad net als iemand die hier schreef (ben even vergeten wie), die ook nierstenen had......Dat ik weeën niet herken omdat ik denk dat het zo erg pijn doet net als koliekpijnen.... 1 ding is zeker, de verpleegkundigen in het ziekenhuis hebben mij gezegt als je dat aan kan dan kun je weeën ook makkelijk aan dus laat die bevalling maar komen (nu nog hopen dat ze gelijk hebbben ). Ik moet dinsdag voor het eerst naar de gyn toe, sta nu daar onder controle en niet meer onder de vk, dit wou de vk graag. Ik ben heel benieuwd wat ik ervan moet verwachten, jullie nog ideeën? En heb ik nu ook een medische indicatie om in het ziekenhuis te bevallen (wou ik sowieso al, alleen had geen medische indicatie)? Lieve meiden bedankt voor jullie opbeurende woorden.
hoi Gelukkig gaat het nu een stuk beter met je. Is wel goed dat je onder behandeling van een gyn staat nu,en idd beval je nu ook zowieso in het ziekenhuis. Ik had elke maand afspraak bij de gyn en die deed steeds een in en uitwendige echo,en verder deden ze hetzelfde als de vk. Heel veel succes met de rest van je zwangerschap! groetjes Lisette
Jeetje wat een naar verhaal..! Ik kan me indenken dat je geen roze wolk hebt en dat je ook niet kunt genieten.. Ik denk dat je heel blij moet zijn dat je nu onder de gyn valt: dan zijn de lijntjes toch wat korter en directer. Ik wil je bij deze wat van mijn roze (eigenlijk blauwe) wolk sturen. Hopen dat het je helpt. Veel sterkte en hopelijk een gezond kindje voor jullie!
Dat was ik Als je last krijgt van krampen gewoon je verloskundige bellen. Liever een keer teveel dan te weinig
Hee Iedereen, Even een update van mijn kant. Moet zoals het nu staat elke week 2x naar de gyn toe. Bmm word gemeten en heb vandaag toch voor de zekerheid longrijpingsprik gehad. Morgen nog 1x. Bedankt voor alle lieve berichten
lieve appie, Wel heel goed dat je zo goed in de gaten wordt gehouden nu,t zal ook zeker een beetje stressvol zijn al die pollonaise aan je lijf maar goed beter het zekere voor het onzekere! Ik wil je toch nog een heel fijne zwangerschap wensen,probeer er ook nog een beetje van te genieten,want het is wel heel iets bijzonders, lieve groet sjees
Lief van je. Ik ben blij dat ik zo vaak op controle mag. Beter het zekere voor het onzekere denk ik dan. Bedankt voor je lieve woorden. Xx