ik heb een superlieve dochter, aleen als ze niet krijgt wat ze wil, op het moment dat zij het wil(mijn eten bijvoorbeeld)of aandacht..dan begint ze zooo te gillen!niet huilen, maar gillen! echt met vuistjes dichtgeknepen. en er is niks aan de hand, dan begint ze te grommen, en dan te gillen.. heeft iemand dat ook, en behalve meteen ingeven, wat kan ik doen?speeltje/speentje gooit ze naar me toe!
Hier nog zo'n gifschijterd. Ik laat haar gillen en als ze haar adem gaat inhouden dan blaas ik keihard in haar gezicht of ik laat haar even schrikken, zodat ze weer adem gaat halen. Ik moet wel zeggen dat het de afgelopen tijd beter gaat, ze is wat geduldiger geworden. Misschien omdat ze ouder is geworden.
bij mij het zelfde als bij sweetangel. alleen word het bij dimphy niet minder maar erger en zijn de 'driftbuien' steeds heftiger. mij is gezegd vooral niet toe te geven, maar is soms erg moeilijk.
Volgens mij is het meid eigen hoor. Vooral dat gillen. Hier nog zo 1 nl .. doet gewoon pijn aan je oren Maar ik negeer haar gewoon en pas als ze weer normaal kan doen dan krijgt ze aandacht. Anders ga je negatief met aandacht belonen en das ook de bedoeling niet ( heb ik niet van mezelf hoor, komt uit een boekje )
Jep, hier ook zo'n driftkoppie.. en ook hier wordt er gewoon geen aandacht aan besteedt.. niet dat dat werkt, het blijft een driftkikkertje.. Echt tips heb ik niet.. gewoon negeren, die bui gaat vanzelf wel weer over.. En inderdaad, als ze haar adem in gaat houden (breath holding spells), flink in het gezichtje blazen of laten schrikken.. Is hier tot nu toe één keer gebeurd, met blauw aanlopen erbij.. Gelukkig zie ik het vaker op mijn werk, dus ik raak niet zo heel snel in paniek als ze zoiets doen..
nou jongens kunnen er ook wat van hoor ...Tenminste die van mij dan..Die kan ook echt heel hard en heel hoog gillen als meneer zijn zin niet krijgt, of gewoon om de aandacht..
heb het vanmorgen bij de arts nagevraagd, en idd het is gewoon aandacht trekken.. negeren zei ze, maar dat vind ik echt wel heel moeilijk
De mijne is nog maar klein, maar klinkt erg herkenbaar. Kamiel moet ik soms ook in zn gezichtje blazen omdat hij stopt met ademhalen. Ik hou hem gewoon stevig vast en maakt een sussend geluid. Op een gegeven moment houdt hij dan op en is het alleen nog maar een snikkend geluid dat hij maakt. Als het om borstvoeding gaat ligt hij soms inderdaad ook met van die samen geknepen vuistje (met witte knokkeltjes). Dan hou ik ze vast of probeer zn vingertjes los te maken, meestal ontspant hij ze dan wel, maar soms ook niet hoor... Liefs, Daphne
Hebben ze geen last van darmkrampjes? Tenminste dat had melody wel (vooral de 1ste 3 maand) Ze ging dan ook plotseling hard gillen en maakte vuistjes... Het wordt nu gelukkig steeds minder...
is ook erg moeilijk om niet toe te geven. heb er ook vaak moeite mee. dimphy heeft nu ook een fase, dat ze alles wil hebben en als het niet mag gaat ze schreeuwen. ook als haar iets niet lukt. ze schreeuwt de hele dag zo'n beetje op het bureau noemen ze haar al typje. en zeggen dat ze een hele erge eigen wil heeft. en niemand haar daar van afbrengt. dit klopt ook. zijn jullie kindjes ook zo? en hoe zijn ze op het cb. dimphy doet echt niks wat die arts wil dat ze doet. knieen opzij, nee doet ze niet, houdt haar benen helemaal stijf. gevolg, mama met haar naar het ziekenhus, foto's maken. niks aan de hand. gewoon eigenwijs en dit doet ze ook met alle andere onderzoekjes. soms erg vermoeiend.
teruggillen dat zou mijn moeder vroeger gedaan hebben... zoiezo geen speeltje of speentje geven (dan krijgt ze toch IETS) Ik heb een oppaskindje gehad die deed precies hetzelfde (weet alleen niet meer precies hoe oud hij was) bij zijn ouders kreeg die het dan voor elkaar maar zodra ze weg waren had ik geen last meer van hem, probeerde het een keer uit, heb mijn ma gebeld, terug gegild en rare blik gekregen en is opgehouden...nog weleens proberen hoor maar werkte aardig lekker gillen en negeren... (laat die ouders het maar niet horen, want ik moest hem verwennen hihi) DAT deed ik ook als HIJ lief was natuurlijk!
mijn oudste zoon kon ook heel driftig zijn, en ging ook op de grond liggen schreeuwen, en helemaal uitstrekken. daar was geen land mee te bezeilen. dan moest je hem echt gewoon negeren. terwijl de 2de, mijn dochter nooit iets van drift heeft getoond. als ik zei van nu normaal doen dan was ze rustig. en ze is nu 10 en echt nooit driftig geweest. het ligt ook heel erg aan het karakter van het kind.
Haha die van mij is ook een echt meisje. Ook gillen als ze iets wil. Ze doet verder nog niets zelf. Kruipen bijvoorbeeld is toch helemaal niet nodig als mama alles voor je doet . Moet ik echt afleren, maar is inderdaad echt moeilijk! Vooral als je snel hoofdpijn krijgt...
Hugo begint ook echt zijn eigen willetje te krijgen, hoor! Ook kan ie erg hard gillen, piept af en toe echt in mijn oren.... Gr. Niki
nee krampjes zijn het niet, dan huilt ze, of kijkt ze heel zielig.. dit is echt haar manier om aandacht! en idd.. de cb hier ook gezegd dat ze een sterke wil heeft, erg lui is... en dat ik strenger moet zijn... moeilijk hoor!
Glenn heeft er nu ook een handje van...........gillen! Als het me te dol wordt, dan roep ik hard: HEEEEEJ, en dan schrikt ie idd en is het (even) over. Wat het CB zei was: zet hem in het wippertje in een hoekje zonder speeltje, dan kan ie rustig worden.
hihi wat herkenbaar! Valentino kan ook echt schreeuwen en gillen, en nu laatste tijd laat hij zich op de grond vallen en gaat dan op zijn buiken liggen, hoofdje op zijn armpjes en zielig liggen snikken en slaan op de grond, als ik m gewoon negeer (er als t ware overheen stap) dan is t zo over, geef ik m aandacht dan gaat hij door!
Thijmen heeft de laatste tijd ook van die buien en ik probeer dan zijn aandacht te trekken met een speeltje of een raar geluidje maken en vaak word die bui dan minder. Helaas werkt dit ook niet altijd Soms weet je gewoon niet wat goed is om te doen maar moeilijk is het wel om je kindje te negeren!
Glenn begint wéér 's nachts te huilen/krijsen. Maar nu is het echt aandacht. Zodra mijn man hem er uit haalde voor een schone luier, had ie praatjes voor 10. Terug in bed: krijsen, huilen, gillen. Na ongeveer 45 minuten was het over. Toen had ie zich in slaap gehuild.
Hoi meiden, wat goed dat jullie jullie kindjes al zo goed door hebben. Nu nog het volhouden van het negeren enzo, want als je ze nu al aanleert dat ze hun zin krijgen dan wordt het alleen maar erger en vervelender later. Succes.