Goed humeur tijdens zwangerschap

Ik!
Ik heb sowieso geen last gehad van mijn hormonen tot een week of 6 geleden.
Maar t valt nog mee, als ik me vergelijk met mijn schoonzusje
Snauwen valt wel mee, alleen als hij rommel maakt en niet opruimt haha, maar dat weet hij nu, dus daar houdt hij rekening mee

 

Ja hoor, dat heb ik ook! Ben veel opgewekter en word helemaal blij van alles wat met babies te maken heeft. Humeurig ben ik tot nu toe echt nog niet geweest! Lekker toch?

 

Ik heb dat ook ja.
Iedereen zegt ook tegen mij dat ik er zo blij en gelukkig uit zie en dat ben ik ook echt.
Ik vind het heerlijk om zwanger te zijn en ben gewoon heel erg blij dat ik gewoon mijn eigen kindje ga krijgen
Af en toe heb ik weleens last van buien tegen mijn vriend maar die had ik daarvoor ook al

 

ik heb dat ook. Ben ook helemaal niet emotioneel, je hoort wel eens verhalen van meiden die bij boeken, films enzo tranen met tuiten huilen... nergens last van, hihi.
Mijn vriend grapt wel eens als ik gewoon een opmerking maak 'oh snel op de grond liggen' (heeft het boekje van Kluun gelezen en daar bedoeld hij de woenstijn-politiek meer) en dan lig ik helemaal in een deuk. Gaat prima tussen ons, zijn net als Daphne zo blij en gelukkig.
Hopelijk blijft het zo!

 

Hier nog iemand!
Heb nog niet naar mijn mannetje gesnauwd en ben eigenlijk nog steeds erg goed gehumeurd...nu maar hopen dat dit de laatste weekjes ook nog blijft hahaha

 

Ik was bij mijn vorige zwangerschap zelfs ronduit melig...das na een tijdje wel erg vervelend hoor...geen normaal gesprek meer met me te voeren soms..
Gelukkig was dat alleen de eerste maanden, daarna trok het weer een beetje bij...
Maar zo'n intens geluk gevoel...zo van: Als je smorgens wakker word denken...wat was er ook alweer zo leuk??? Oh ja,...ik ben ZWANGER!!!!

 

Ik ben erg vaak goed gehumeurd maar ik kan ook een trut zijn soms nu hoor
Vooral als mn vriend niks in het huishouden doet en het weer van mij alleen moet afkomen krijgt het te horen
Maar ik ben vaker lief dan stout hoor haha

 

de eerste 3 maanden was ik niet te genieten en nu de laatste 3 , nu dat het allemaal zwaarder word.. pffff sommige mensen kunnen nu ook maar beter uit mijn buurt blijven, of gewoon zo min mogelijk tegen me zeggen of doen!

 

de eerste 12 weken was ik een nachtmerrie, nu lijk ik wel een clown met die constante glimlach!! ben wel heel erg emotioneel, dat kan naar huilen doorslaan maar meer ben ik aan het lachen, vind ik alles grappig, en glimlacht iedereen naar me, omdat ik zo vreselijk gelukzalig kijk!!

 

Ik heb het in het begin niet gehad. Maar nu ik heerlijke tabletten heb tegen het overgeven kan mijn wereld niet meer stuk wat de mensen ook doen.

 

ik ben heel wisselend...we hebben even een minder goede periode...met als gevolg dat dat mijn humeur niet onberoerd laat......en veel huilen he...

 

Ik ben ook best wel vrolijk en stabiel.
Behalve als mijn vriend stomme kleren aangetrokken heeft, zich niet geschoren heeft, of zijn haar niet gekamd (en er dan als een jaren 80 glamrocker uitziet met zijn lange haar) of als ie stomme grapjes gaat zitten maken.
Eigenlijk ben ik dus gewoon een biaaaaatch!

 

Gister maakte ie ook stomme grapjes.
Hij had een lange broek aan, en hij zei "ik ga zo ff een andere broek aantrekken" waarmee hij natuurlijk een korte broek bedoelde.
Vervolgens komt er weer een beschrijving van een hele foute outfit.. (ik heb alle combi's al eens voorbij horen komen)
"Ik ga zo ff een andere broek aantrekken. Een witte leren met franje aan de zijkant, en gele cowboylaarzen met sporen eraan. Of nee, een heel wit leren pak. Met franje. Met een spijkerafbeelding van een adelaar op de rug.
En gel in de zijkanten van mijn haar. En jouw tasje.
Of een rode leren broek die van boven wijd zit, en van onder strak.
Of een bruin suède pak, met franje. (jahaaa) Lekker met dit weer."
Hahaha hij klinkt wel een beetje gay zo!

Edit; even voor de duidelijkheid (niet dat het iemand wat interesseert) hij draagt dat soort kleding niet hoor!