Nou zeg! Ik was zo blij... er is geregeld op mijn werk (zorg) dat ik in mijn avonddiensten van 20 tot 23 uur hulp krijg. Maar dan heb ik zelf al 4 uur gelopen vanaf 16 uur. Afgelopen woensdag avond was dit voor het eerst. Rond 19 uur had ik het al weer gruwelijk in mijn rug dus ik was blij dat mijn collega er om 20 uur bij kwam. Ik zeg dus "nou, om 19 uur voelde ik mijn rug al behoorlijk, nadat ik mevrouw R. in bed had gelegd" Dus ik denk dat ik het tot 23 uur niet red. Ik mag na 20 uur naar huis als het niet meer gaat. Zegt collega met zwaar overgewicht "Jah... ik heb het altijd in mijn rug!" Nou.... en daar sta je dan... met je goeie bedoelingen van nog niet 100% thuis willen zitten, door bikkelen en inzet tonen... met een bek vol tanden... Ik ben uiteindelijk tot 21.30 uur gebleven. Collega hoefde dan nog maar 4 bewoners te helpen... A.s. maandag wéér een avonddienst met haar. Nou, dat ze het bekijkt.... Cyntje gaat mooi om 8.30 naar huis hoor! En vooral nu dat ik a.s. dinsdag voor een extra groei echo moet omdat de vk denkt dat Ukje nogal achter loopt qua groei... (ik denk zelf dat het wel mee valt) Zo, ik moest het even kwijt.... hebben jullie ook van die fijne collega's?
Pff nee, gelukkig niet! Heb geen collega's meer haha. Maar goed ik herken je verhaal wel een beetje. Als ik zeg dat ik veel last van mn rug/bekken heb tegen mn vader/stiefmoeder, vragen ze de volgende keer of dat van die bekken instabiliteit al eens over is?? ehh nee, duh.. Ze zien niet in dat alles wat ik doe, heel veel pijn en moeite kost. Dát vind ik heel jammer. Gewoon een beetje begrip, is dat al teveel gevraagd?
Ik kan hier niet over mee praten, ik heb super collega's! Mar ik zou me niets van je collega aantrekken, jij en je kindje staan op 1 !!
Pff, wat een bitch zeg. Heeft ze zelf kinderen? Heeft ze overgewicht puur omdat ze zich volvreet met alles dat los en vast zit? Ik zie echt 0 begrip van haar, terwijl je juist zo hard je best doet om nog zo veel mogelijk mee te draaien. Daar mag je haar best wel eens op wijzen.
ik was een keer na zwaar griep te hebben gehad weer veelste snel aan het werk gegaan , toen moesten we naar buiten karren halen , ik zei dat ik net ziek ben geweest en niet naar buiten wil in de kou, het was heel koud toen. Zegt die collega ja en ik ben ook ziek:s dan sta je he echt sommige mensen ongelovelijk!!
Kijk, als ik nu zo'n miep was die over elk dingetje klaagt enzo... tja, daar zou ik zelf ook moe van worden. Maar ik klaag bijna niet, werk gewoon mee net als de rest. Nu zijn er afspraken gemaakt om mij te ontlasten, krijg ik zo'n collega om me te helpen. Ik weet niet waarom ze overgewicht heeft. En ik zie niet iedereen met overgewicht als "veel vraat" Want daar kan niet iedereen iets aan doen. Maar ik vond haar reactie toch wel oncollegiaal. Ze heeft zelf ook een kind dus ze weet hoe zwaar het werken word op een gegeven moment. Eerst klaagt ze dat ze zo weinig voor inval word gevraagd (ze is vaste nachtdienst) en nu weer dít...
Misschien is het een type dat 'altijd iets te klagen' moet hebben? Maar meid, echt aan jezelf denken. Hoe moeilijk dat soms ook kan zijn.. Je laat zien dat je wilt, door te komen werken. En wanneer het niet gaat, vind ik dat daar begrip voor moet zijn. Je laat je wil zien en niet je onwil! Misschien wel een tip om dit eventueel met je leidinggevende te bespreken? Dat jij je 'belemmerd' voelt om naar huis te gaan terwijl deze afspraken niet zomaar zijn gemaakt..
Fijn dat even recht wordt gezet dat niet iedere dikkerd een veelvraat is, dat was echt een lompe opmerking!! ontopic, sommige mensen moeten idd altijd klagen, bah! negeren is de beste oplossing. ga er vooral niet op in want dat blijft ze aan de gang.
Zou je me willen aanwijzen waar ik zeg dat iedere dikkerd een veelvraat is? Wat ik zei was een vraag of ze daarom overgewicht heeft, niet een bewering. Ik zou het waarderen als je mijn woorden niet verdraait
Nee, gelukkig niet. Ik werk (gelukkig niet meer) in de zorg. Ik weet dat de zorg erg zwaar is (ik heb bij laatste fase dementie gewerkt, veel contracturen, mensen met (veel) overgewicht etc). En dat is inderdaad erg zwaar. Er zijn dan wel "tilliften". Nou, sorry, in de zorg zegt men, je mag maar 25 kilo tillen. Daarom is een "tillift" in het leven geroepen. Maar ja, er ligt of hangt soms wel 100 kilo in die lift! En echt makkelijk gaat dat alsnog niet hoor. Wat ik wel heel erg merk in de zorg, is dat collega's erg egoistisch kunnen zijn! In sommige gevallen inderdaad niet bereid om je te helpen. Dat herken ik erg. Of is dat per instelling en mentaliteit verschillend? Natuurlijk, er zijn wel mensen in de zorg die je willen helpen. Al heb je er altijd wel rotte appels tussen zitten. Helaas... Sterkte en kom goed voor jezelf en de kleine uk op. Je zal niet voor niks een extra groeiecho krijgen. Ook al is het maar voor de zekerheid..
als je zwanger bent, ben je niet verplicht om s'avonds te werken , je werkgever moet overdag werk voor je hebben als je het niet trekt
Oh, maar s'avonds werken is eigenlijk het probleem ook niet. Het werk is lichamelijk zelfs lichter als de ochtendzorg. Ik had een paar avonddiensten staan van 16 tot 23 uur en dát is me teveel op het moment. En mijn teamcoatch kon een collega regelen om me dan van 20 tot 23 uur te ondersteunen. En zo dat ik de mogelijkheid heb om naar huis te gaan wanneer ik het te zwaar vind worden. Want eigenlijk is het enige rust moment van 17.30 tot 18.00 en om 19.45 een kwartiertje. Verder is het de hele avond lopen, bukken, sjorren enz enz... Vooral van het lopen krijg ik harde buiken. Morgen avond de laatste "hele" avond. Dan heb ik de 27e een avond tot 18.30 omdat om 19 uur mijn pufcursus begint Zin in!!!! En natuurlijk nog wat ochtenden werken...
oh op die fiets haha.. nou ja..doe maar rustig aan! en laat de rest lekker de ....krijgen jou lichaam en die van je kindje zijn belangrijker!