Had jij het door?!

Hmmmm, pas in de 8e week kreeg ik iets door denk ik. Onbewust, want achteraf gekeken had ik het eerder kunnen weten. Ik kreeg ineens ietwat grotere borsten, maar dat was het wel.

Ongesteldheidspijntjes had ik ook, weet ik veel dat dat kan komen door een eventuele zwangerschap, ik dacht gewoon dat mn menstruatie niet door wilde zetten. Waren ook niet meer bezig met zwanger raken, aangezien mijn partner onvruchtbaar zou zijn. Ik ging testen omdat ik zoiets had van, dan zet mn menstruatie tenminste door, maar hij bleek positief.

 

nou nee had niet door was ook niet gepland aangezien ik zwanger geraakt ben door de pil heen....

het enige wat ik had/heb is buikpijn zoals ik altijd heb voordat ik ongesteld moet worden... dus nee had ook totaal geen idee dat ik zwanger zou kunnen zijn...

vrijdag heb ik een echo om te kijken hoe ver ik ben nu heb ik ook niet echt door hoor... buikpijn en borsten zijn gevoeliger maarja dat heb ik ook altijd als ik tegen mijn periode zit... dus echt zwanger voel ik me niet zeg maaar...

 

Nee, ik wist het ook niet.. Was net 2 dagen over tijd maar had wel gewoon de buikpijn die ik altijd had als ik ongesteld moest worden, dus ik zat er eigenlijk gewoon op te wachten. Daarbij was ik pas een maand gestopt met de pil..

Reden dat ik zo snel toch een test heb gedaan is meer om mijn man 'gerust' te stellen. Ik had de dag erna een afspraak staan om een grote tattoo te laten zetten dus ik zei 'joh, ik doe wel zo'n test, dan weten we zeker dat ik niet zwanger ben en kan ik gewoon die tattoo laten zetten'..

Ik kon afbellen voor die tattoo

 

Bij mijn eerste zwangerschap 'wist' ik het nog voordat ik een test had gedaan. Helaas geeindigd in een miskraam.
Daarna meer dan een jaar lang elke maand gedacht symptomen te hebben, maar was bleek nooit zwanger.

In Oktober een test gedaan (tegen beter weten in want ik had totaal geen symptomen!) omdat ik 2 dagen overtijd was en prompt bleek ik zwanger
Pas een week na de positieve test kreeg ik echt symptomen van zere borsten tot misselijkheid (en die heb ik nu nog! )

 

Geen enkel vermoeden! Was tien maanden bezig en juist die maand had ik het totaal niet verwacht. Had nog een testje liggen en gebruikte hem 's ochtends omdat hij er nog lag. Het was echt een ontzettend grote verrassing! Ik had echt geen kwaaltjes die maand.

 

ik had het totaaaaaal niet door, we waren er wel mee bezig maar niet echt actief zeg maar dus geen temp enz enz en hield wel me cyclus bij hier op zp toen ik ineens mijn banner zag dat ik geloof 4 dagen overtijd was vond ik wel een beetje raar omdat ik het echt niet verwacht had die maand en toch maar een testje gedaan en had direct een knaltest in handen dus ja het kan wel had ook nergens last van geen enkel kwaaltje

 

Ik had het wel door. Ook mn partner en mn moeder.. eerste tijd wat krampjes in onder buik... en erna behoorlijk misselijk, braken, super moe, veel uitslag in mn gezicht, pijnlijke en gespannen borsten.. we zeiden toen ook ja t is eigenlijk duidelijk..v als de test negatief is, hebben we ons echt super vergist..
Kon t eigenlijk niet geloven doordat we al zo lang bezig waren...

 

Beide keren waren mijn eerste symptomen het uitblijven van de menstruatie. Voor de rest had ik nog nergens last van, al was het geen totale verrassing dat ik vervolgens positief testte (in beide gevallen bewust gestopt met AC).

 

heb een korter lontje en wat meer moe denk dat dat mijn symptonen zijn verder voel ik geen enkel steekje

 

Ik ben altijd heel strikt in m'n cyclus geweest voor m'n zwangerschap. Toen ik dus een weekend te laat was, ging er wel al een lichtje branden. Een week gewacht, toen kreeg ik zere borsten. Vond ik echt raar, had ik nog nooit eerder gehad. Een halve week later positief getest.

 

Bij mijn eerste heeft het even geduurd voor het kwartje viel . Ik was net met de pil gestopt, geen enkel idee van cyclus, en druk bezig met bruiloft. Ik was allang blij dat ik niet ongesteld werd op mijn trouwdag (ongeveer een maandje na mijn laatste onttrekkingsbloeding) en heerlijk op huwelijksreis gegaan.

Aldaar wat pijn in de borsten en ongi-krampen, dus ik dacht: ha! Ongesteld. Maandverband gebruikt, maar er kwam geen bloed. Omdat de krampen bleven dacht ik dat het menstruatie ieder moment kon losbarsten, 'het zal vandaag wel komen' dacht ik. Dus weer een maandverbandje. Heb een heel pak 'voor niets' gebruikt, voordat manlief met suggestie kwam dat ik misschien zwanger was?

Ik weet nog dat ik heel erg heb moeten lachen, want ik voelde me gewoon zoals altijd voor een menstruatie, gewoon normaal. Dus ik kon echt niet zwanger zijn, vond ik. Tegen het einde van huwelijksreis ging ik me wel 'anders-dan-anders' voelen (verandering eetlust, lustte dingen opeens niet meer, etc). Dus op aandringen van manlief bij thuiskomst toch een testje gedaan, die natuurlijk knalpositief was (aangezien ik al 7 wkn was).

Soms denk ik met weemoed terug aan die ervaring en mijn eigen naiviteit . Want de zwangerschappen die daarna kwamen, stonden bol van de kwaaltjes, zelfs al voor nod...

 

Bij mijn eerste had ik het echtniet door.
Ik was echt heel erg overtuigd dat ik ongesteld zou worden en zo voelde het ook.
Toen ik 4 dagen overtijd was, dacht ik waarom niet?
Laat ik is voor de fun een testje doen en ik kijk naardat ding verschijnt de test streep nog sneller dan de controle streep!
Ik was echt totaal verrast dus bij mijn eerste.
Achteraf had ik wel ook de innesteling gevoelt enzo, maar daar had ik op dat moment nog nietzoveel besef van eigenlijk.
Het raarste van alles was nog dat ik zoeen 2 uurtjes na de positieve test ook overgaf voor het eerst.

 

Ook ik had niets door, ik had het ook nog niet zo snel verwacht omdat ik net met de pil was gestopt en nog niet precies wist hoe mijn lichaam werkte. Op een gegeven moment zag ik het aan mijn borsten, ze waren heel pijnlijk met bultjes op de tepels. . Toch duurde het nog een dag voordat ik dacht laat ik een testje doen.

 

Ik had ook geen symptomen, en was al een paar maanden niet ongesteld geweest na het stoppen met de nuvaring. Toen toch maar een test gedaan, omdat mijn menstruatie zo lang uitbleef (was al bang dat er iets mis was met mijn cyclus na lang anticonceptie te hebben gebruikt ), en toen bleek k 5 weken zwanger. Een paar dagen erna werd ik misselijk.

 

Ik had ook niet verwacht dat het deze maand raak zou zijn.. Wel gewoon goed geklust , maar voelde me precies hetzelfde als wanneer ik ongesteld zou worden (normaal PMS). Toen ik één dag overtijd was (Sinterklaasavond) waagde ik toch maar een testje

 

De eerste keer dat ik in verwachting was had ik geen idee. waren wel bezig maar had een lange cyclus en dacht ook gewoon ongesteld te worden. Uiteindelijk werd ik opgenomen met een BBZ. In twee uur kregen wij dus te horen dat ik positief stikte en daarna dat het vruchtje niet goed zat en operatief verwijderd moest worden.
Nogal een geluk eigenlijk dat ik niks wist... als ik kijk hoe de huidige zwangerschap is gegaan... Vruchtje 'droeg' ik min, al twee maanden bij me. HCG werd gewoon gezien maar ikzelf had dus nog helemaal niks door...

 

Eerste ronde raak, totaal niets in de gaten. Helaas was dat een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De 12 maanden daarna heb ik iedere maand gedacht dat het raak was en heb ik echt álle symptomen ooit wel gevoeld of gezien. In de dertiende maand na mijn bbz had ik me erbij neergelegd dat we verder zouden gaan in de mmm en verwachtte ik geen spontane zwangerschap meer. Guess what??
Zwanger! Totaal niets, maar dan ook niets gevoeld die maand!!
Het kan dus zeker!

 

Hier ook niks gemerkt, dacht echt dat ik ongesteld werd gezien de krampen...maar nee, ineens die positieve test! Het kan dus echt