Helaas heb ik er toch aan toe moeten geven. Na al een paar weken op mijn tandvlees lopen heb ik vanaf volgende week in overleg met leidinggevende een halve dag ziektewet. Ik werk 3 dagen in de kinderopvang waarvan 2 achter elkaar. Na die 2 dagen ben ik helemaal kapot heb ik vaak harde buiken en last van rug/bekken. Nu dan maar de knoop door gehakt. Het voelt wel als falen naar mijn werk. Ik moet nog 6 weken werken. (ben nu 28 weken zwanger) Maar kies toch voor de gezondheid van ons kindje... Moest het even kwijt....
Je moet het echt helemaal niet als falen voelen joh. Laat ik zo zeggen, toen mijn tweede dochter overleed baalde ik ook dat ik niet eerder op mijn werk gewoon gestopt was. Het was niet de doodsoorzaak maar toch. Daarnaast is mijn contract na 3 jaar hard werken niet verlengd na mijn verlofperiode! Vriendin van mij kampte in beide zw met te hoge bloeddruk. Ook de tweede zw is ze te lang door blijven lopen. Resultaat bloeddruk die de hoogte in schoot. Uiteindelijk paar weken ziekenhuisopname ivm preeclampsie en keizersnede op 32 weken. Het gaat gelukkig goed met haar en de kleine. Moraal van dit verhaal. Werken is niet het belangrijkst. Jij en je kindje wel! Veel vrouwen hebben dit gevoel naar een werkgever maar aub doe dat niet. Het is echt niet erg dat je minder gaat werken. Mocht je werkgever problemen ermee hebben dan weet je gelijk watvoor werkgever dit is en wat ze voor jou overhebben. En volgens mij is jouw werkgever niet moeilijk dus heb aub niet het geoel dat je faalt. Dat doe je echt niet!
Dankjewel voor je reactie Aloe. Jeetje jij hebt ook genoeg mee gemaakt zeg.. Wat is er met je 2e dochter gebeurt als ik vragen mag? Ik ben nu toch wel blij met het minder werken . Gelukkig werkt mijn leidinggevende erg fijn mee. Dat heb ik haar ook gezegd vandaag. Ik ga nu gewoon voor een gezond kindje en de rest is even bijzaak. Bedankt voor je bericht! Groetjes Bandietje.
@bandietje kan me voorstellen dat je je zo voelt.. maar idd denk aan je kindje.. Ik heb nu ook harde buiken, en als het niet gaat, gaat het niet, en is het jammer.. als een ander zwanger is en ziek wordt, vang jij het ook op ( als je weer aan ht werk bent.) Ik zeg het wel zo vlot, maar zie er wel tegenop om naar mn leidinggevende te gaan... Omdat je het gevoel hebt dat je collegas je een aansteller vinden...
Bagbi: je hebt helemaal gelijk. Verstandelijk weet je wel dat je voor je kindje moet kiezen, maar je wil ook niet zomaar "toegeven". Nu inmiddels vind ik het heerlijk om minder te werken. Ik voel ons kindje regelematig en kan meer rust pakken. Gelukkig zijn mijn collega's allemaal schatten en denken ze mee. (ook bijna allemaal zwanger geweest dus ze weten wat het is, dat scheelt).
Benader het ook nog van een heel andere kant. Als je nu niet mindert, dan val je waarschijnlijk op korte termijn helemaal uit. En daar heeft je werkgever (en je collega's) nog veel minder aan! Mijn werkgever/arbo-arts had ook liever dat ik minderde (2 uur per dag minder) dan dat ik voortijdig helemaal uit zou vallen.
Ach joh ik ben 22 weken en werk nu ook al 25% minder.. (momenteel zelfs even helemaal thuis ) Maak je er niet druk over: jij en je kindje zijn het belangrijkste! Bovendien krijgt je werk alles vergoed als je ziek bent in de zwangerschap.... En zoals al gezegd: beter wat minder werken dan helemaal niet meer!