Hai dames, Misschien een stomme vraag maar ik weet even niet meer wat ik ermee aanmoet.. Mijn ventje kan zich tegenwoordig optrekken en staan.. Geweldig om te zien natuurlijk! Alleen lukt het hem (nog) niet om zich te laten zakken en rustig te gaan liggen/zitten.. Dus ik ben inmiddels continu bezig wanneer hij verschrikkelijk huilt omdat hij half aan de rand van zijn box in een spagaat hangt, omvalt, met zijn gezicht tegen randen aanknalt of naar achteren valt met zijn hoofd op het laminaat (die vind ik nog het ergste)... Hij is hier non-stop mee bezig en zet het hem op het krijsen wanneer ik hem even oppak en op zijn rug leg... Ik komt nergens meer aan toe! Zelfs zijn hapjes of flesjes klaarmaken wordt zo onderbroken.. What to do? Moet ik hem maar laten vallen? Of afleiden? Ik wil hem niet pamperen maar ook zeker niet laten huilen als hij erg geschrokken is of pijn heeft.. Tot nu toe ben ik heel consequent wat betreft huilen en hem soms even laten, maar ik vind het soms wat moeilijk wanneer hij echt valt en heel hard huilt..
Tja, moeilijk te zeggen, want iedereen vindt natuurlijk een andere aanpak de prettigste c.q. beste. Zelf heb ik in deze periode maar geprobeerd om haar zoveel mogelijk te helpen met weer te gaan zitten, ten dele omdat ik het zo zielig vond wanneer ze viel en ten dele omdat ik een angsthaas ben en bang was dat ze te hard zou vallen. Bij ons meisje duurde deze fase maar een klein weekje ofzo. Ze kreeg gelukkig al vrij snel door hoe ze zich pijnloos weer terug in de zithouding kreeg en hierdoor was het goed te doen om haar gewoon steeds weer te helpen.
Nou, dat gevoel heb ik dus ook... Ik vind het zo zielig als hij hard valt (hij schuift soms ook zachtjes naar beneden waarna hij begint te huilen, en dan zeg ik dat het meevalt en stopt hij ook direct).. Goed om te horen dat het misschien niet zolang duurt! Dan blijf ik hem liever ook een beetje helpen zodat hij het leert.. Want hij valt me toch te hard.. Dankjewel voor de reactie!
Een tussenweg kan toch ook. Je hoeft niet je kindje op te pakken neer te leggen en je hoeft hem ook niet alleen laten stunten. Wat ik deed is hem een beetje begeleiden. Voorkomen dat ie hard valt, maar een voorzichtig plofje op zn luierkontje kan best. Zo leren ze ook veilig vallen. Het duurt voor je gevoel heel lang, maar deze fase is pittig maar zo voorbij.. Achteraf dan he..
Het hoort er ook een beetje bij. Zet hem anders eerst in de kinderstoel of wipstoel voordat he een flesje of hapje maakt. Of leg hem op een kleedje op de grond. Niet te moeilijk maken hoor. Ook wat betreft consequent zijn: kijk wat bij welke fase hoort. Als je kindje zich pijn doet omdat hij nog niet goed weet hoe hij moet gaan zitten/liggen nadat hij is gaan staan, gewoon lekker troosten hoor. Hier verwen je hem echt niet mee. En ook al maakt hij er een spel van; dan us dat zijn manier om aandacht te vragen. Het zijn allemaal fases en dat betekent ook meteen dat het vanzelf anders wordt. Succes!
Zet 'm idd soms even in de kinderstoel als je even met iets bezig bent waarbij je niet onderbroken wil worden. Op andere momenten laat je 'm zelf oefenen en blijf je er een beetje bij zodat hij niet hard valt. En je kan ook kijken of je 'm ergens kan laten oefenen waar hij zich geen pijn kan doen, dus bv op zo'n foam-speelmat ofzo. Kan hij toch eens omkukelen zonder dat het meteen veel pijn doet, want leren vallen hoort er ook wel een beetje bij. Dan hoef je er niet continu naast te zitten. Hier was het ook bij beide meiden maar een korte fase!
Dankjulliewel voor de tips! Daar kan ik wel iets mee... Stom genoeg had ik er ook totaal niet aan gedacht hem gewoon even in zijn stoeltje te zetten. Tot nu toe gaat het vandaag ook al een stuk beter, maarr ik ben wel blij te horen dat het niet zolang duurt!