Zoals ik al had verteld kreeg ik woensdag mijn eerste echo. Ik kwam in het ziekenhuis, en kon niet wachten totdat ik de kleine zag. Maar helaas, het was niet te zien. De dokter schrok nogal, dus toch ook nog maar even bloed prikken voor de zekerheid. S'midddags kwam ik thuis, en was erg verdrietig. Om 4 uur belde de dokter met het verhaal dat ik echt wel zwanger was, dat kon ze zien aan het hormoon gehalte. Ik moest mijn tas inpakken en gelijk naar het ziekenhuis komen. Nogmaals een echo gedaan, maar wederom konden ze het niet vinden. Na even te zoeken zagen we het hartje kloppen. Maar helaas zat het niet in mijn baarmoeder. Ik had een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik werd gelijk opgenomen, en donderdag geopereerd. De dokters vonden het onverstelbaar dat het hartje nog klopte. Maar goed ze hebben het uit me weg gehaald, en voel me nu dan ook erg leeg. Maar we geven niet op. Eerst herstellen van de operatie, en dan gaan we gewoon weer verder.
Poe Jolanda, ik werd echt even stil van jouw verhaal... Ik vind het vreselijk voor je! Neem maar goed de tijd voor jezelf en je partner om dit allemaal te verwerken. En ik hoop heel erg dat je snel meer geluk hebt! Sterkte, Monique
Hoi Jolanda, Een vervelend verhaal, heel veel sterkte. Na begin november een curretage gehad te hebben ben ik nu al weer zwanger. Heel snel dus! Spannend allemaal, komende dinsdag al de 1e echo. Ik ben dan pas net 6 weken zwanger dus ik vraag me af of er wel een hartje te zien zal zijn...
Hoi allemaal! Gisteren de eerste echo gehad. Het was erg spannend maar we zagen een hartje! Na de curretage van de vorige keer een hele opluchting. Nou hopen dat het de komende tijd goed blijft gaan!