Wat keken we uit naar de echo van 10 april.. dit veranderde acuut nadat ik zondagochtend bloedverlies had.. dit stopte even om vervolgens zondagavond en maandag door te gaan.. wat waren we zenuwachtig vanmorgen.. je hoopt dat het goed zit maar aan de andere kant voel je zoveel andere dingen.. vanmorgen de echo gehad.. er zat een heel mooi ieniemienie mensje.. dat bij 9wkn gestopt was met groeien en wat geen hardactiviteit had.. en dan lig je daar.. en je had zulke andere verwachtingen..! maargoed nu het ergste.. het wachten totdat het vanzelf afkomt.. en anders moeten we verder naar het ziekenhuis.. wat een teleurstelling en verdriet.. pff.. en wat hebben we erover gefantaseerd hoe het zou zijn.. maarja wanneer we dit hebben afgesloten hopelijk door naar de volgende stap.. want voor de rest zag alles er inwendig goed uit..
oo wat vervelend..loop sinds vannacht al met verschrikkelijke krampen..! dan is het effe weg en dan komt het ineens weer opzetten..en niets helpt eigenlijk.. en waarvoor.. alle pijn is voor niets.. vloeien zet ook niet door..helaas.. nog steeds maar afwachten.. en wachten..
Heel veel sterkte De teleurstelling waar je over schrijft is echt niet te omschrijven, je was 24 uur per dag met je toekomstige kindje bezig en al je mooie toekomstbeelden worden in 1 klap van tafel geveegd Ik maak ongeveer hetzelfde door, en ben benieuwd hoe lang ik hier nog verdriet van zal hebben, nu voelt het alsof dit de rest van mijn leven blijft achtervolgen echt heel heftig dit, nogmaals sterkte ermee
Pfff, wat kan het toch oneerlijk zijn he! Ik zit een beetje in dezelfde situatie, zondagochtend licht bloedverlies en nu nog.... dus ik leef ontzettend met je mee! (alhoewel ik nog niet zo ver ben/was al jij). Heel veel sterkte en het kaarsje wat ik aangestoken heb, is ook voor jou!