Allereerst happy new year!!! Misschien dat ik het helemaal op de verkeerde plek post, maar ik zit even met iets.... Sinds ik dacht zwanger te zijn door allerlei aparte symptomen ondanks de pil. Krijg ik de gedachte van een kleine niet meer uit mijn hoofd... Nu is het zo dat ik net een hele serieuze relatie heb van net 2 maanden. Volgens mij wil hij ook kinderen op een gegeven moment, want hij praat wel eens in de vorm van mijn kinderen later.... Ik wil dus graag weten of hij een kinderwens heeft en op welk termijn, want hij is 30 en ik 26. Dus wel een mooie leeftijd voor kinderen zou ik zo zeggen. Maar ik weet niet zo goed hoe ik daarover moet beginnen ik wil hem namelijk niet afschrikken.... Wat zouden jullie doen? Het gewoon vragen of nog even mee wachten?
gewoon vragen, ik heb al 2 kindjes mijn vriend nog niet, hij was diegene die het mij vroeg hij zei ik wil ook graag kinderen en nu in 2015 gaan wij er ook voor! gewoon over beginnen is niet zo dat als je over zoiets begint het meteen moet etc gewoon rustig over praten met elkaar 😄
Denk dat het wel belangrijk is wederzijdse wensen te weten. Maar zou er duidelijk bij zeggen dat het om een toekomst wens gaat.
Je kan ook neutraal over toekomst wensen beginnen zoals droonvakantie, huis, huisdieren, werk, carrière en dan; wil jij eigenlijk kinderen? Voor een termijn hebben mijn vriend en ik eerst onze kinderloze dromen nagejaagd en besproken dat we pas kindje willen wanneer we groter woonden en aantal backpak vakanties achter de rug hadden.
Inderdaad je toekomstdromen met elkaar bespreken. Dat deed ik ook met mijn man toen we nog maar kort een relatie hadden. Lekker fantaseren over de toekomst!
gewoon vragen. ongeveer het eerste wat ik tegen mijn man zei was: luister, ik begrijp van heel veel mensen dat je geen kinderen wil en ik wel dus ik vraag het maar meteen hoe het zit. ga namelijk geen tijd in deze relatie steken als we niet hetzelfde einddoel hebben... Volgens mij was hij er wel blij mee dat ik het open gooide omdat het voor mij zo belangrijk was. er lijkt me niks ergers als na een jaar of langer ineens blijkt dat je vriend het helemaal niet wil... wat doe je dan
zoiets zou ik ook doen. Hoewel tijd niets zegt is 2 maanden nog wel erg pril. Op die manier schrikt hij zich niet rot en weten jullie gelijk van elkaar wat je wilt bereiken in het leven.
Ongeveer zoals hierboven ging het bij ons. Mijn man heeft twee kinderen uit zijn vorige huwelijk. En ik heb meteen geinformeerd of hij uberhaupt openstond voor 'een tweede leg'. Als het antwoord 'nee' was geweest, dan was ik niet met hem doorgegaan. Ik was toen bijna 30 en ik wilde echt niet pas na 5jr voor zo'n keuze komen te staan... Nu was zijn reactie dat hij erover na moest denken. En niet al te lange tijd daarna dat hij het zag zitten om met mij aan kinderen te beginnen, hij wilde alleen niet te oud zijn. Hij kon toen echter niet weten (en ik ook niet) dat we de hele MMM voor onze kiezen zouden krijgen, waardoor het alsnog 4jr geduurd heeft. Gelukkig ben ik nu in verwachting van onze eerste en gaan we niet al te lang wachten met proberen voor een tweede.
Gewoon bespreken. Je wilt toch weten of hij dezelfde toekomst voor zich ziet als jij. Bijv kinderen trouwen enz. Aan mijn vriend heb ik het nooit gevraagd die zei vanaf het begin al dat ie dolgraag kinderen wilde en niet wilde trouwen, helemaal top ik denk er namelijk hetzelfde over
Bedankt meiden voor jullie reacties en voor degene die zwanger zijn, van harte gefeliciteerd! Ik ga inderdaad wel over de toekomst beginnen, wat zijn plannen zijn en of kinderen daar ook bij horen