Mijn dochter wordt over 2 maanden 4 jaar. En ze duimt. Twee van haar ondertanden staan scheef. Ik vind ook dat ze ontzettend vaak duimt. Als ze een boekje kijkt, tv kijkt, in de auto zit, als ze aan het kleuren is en soms zelfs als we aan het wandelen zijn loopt ze met die duim in haar mond. We hebben de afspraak dat ze 's avonds in bed mag duimen. Zij vindt dit prima. Maar het werkt totaal niet want ze heeft gewoon niet door dat ze het doet. Dan zeg ik "duim" en zij: "o ja" en haalt hem snel uit haar mond. Om vervolgens 2sec later hem er weer in te doen Een beloningssysteem voor het niet duimen werkt niet, want ze heeft het gewoon simpelweg niet door. (Ze os sowieso een ontzettende dromer want ik moet haar altijd minstens 3x roepen voordat ze op mij reageert). Heeft iemand DE tip want ik word er onderhand gek van. Zeker nu haar tandjes scheef gaan staan
Ik snap niet goed wat er erg aan is? Die duim biedt haar veiligheid en een fijn gevoel. Een ander kind loopt met zijn knuffel, kroeldoekje of what ever, zij heeft haar duim. Ideaal, kun je nooit kwijt raken, heb je altijd bij je... Maar goed, mijn referentiekader is misschien wat anders. Ik heb zelf tot mijn 15e vrij fanatiek geduimd, toen ik een beugel kreeg ging dat vanzelf over, toen "paste" het niet lekker meer. Mijn oudste zus heeft zeker tot haar 45e geduimd, `s avonds op de bank tegen haar ML aan, bij een filmpje. Mijn ouders hebben daar nooit iets van gezegd, alleen als ik praatte met mijn duim in de mond. Mijn jongste, nu 18 mnd, duimt ook vrij fanatiek en ik vind het prima. Het biedt hem rust en dan voelt hij zich fijn. En het gebit, ach ja... Mijn oudste (8) heeft nooit geduimd, nooit een speen gehad (dat vind ik pas geen gezicht!) nooit uit een tuitbeker gedronken en zijn tanden staan toch schots en scheef. Mijn schoonzus heeft ook nooit geduimd en toch moest ze een vrij heftige kaakoperatie ondergaan vanwege haar gigantische overbeet. Ik bedoel: ook kinderen die niet duimen kunnen beugels krijgen... Laat haar lekker genieten in haar eigen wereldje met iets dat haar rust geeft!
Hm ja, ik snap je punt. Toevallig duimen 2 van haar tantes nu op volwassen leeftijd nog. En ja, dat zie je aan hun gebit. Maar ik wil dus dat ze stopt omdat haar tanden en kaak scheef groeien. Ik Had ook een onderbeet, maar na een beugel was dat verholpen omdat ik mijn gebit niet erna nog eens verpestte met duimen. Als ze dus nog lang doorgaat, heeft ze straks een beugel nodig wat dus geen nut gaat hebben als ze nog duimt. Ook ben ik bang dat ze mij dat later gaat verwijten als ze later een scheve kaak en gebit heeft. Dat ik niet mijn best heb gedaan om haar te laten stoppen. Ze is ook pas gaan duimen toen ik stopte met de borstvoeding (3 maanden). Haar zuigbehoefte was met de fles niet voldaan, en ze pakte geen speentje. Ook al mijn schuld dus
Ik kreeg vroeger van dat spul op mijn duim waardoor het heel vies smaakte. Dat ging er ook niet zomaar af met water dus je stopte echt wel met duimen. Was mijn moeders laatste hoop toen ik met 10 jaar nog niet gestopt was. Zou kijken of je zoiets kan proberen! Duimen heb je als kind namelijk inderdaad echt niet door. Wat dat betreft is een speen 10x makkelijker om af te leren. Heeft ze ook een favoriete knuffel? Anders misschien haar iets uit laten zoeken waar ze zich aan kan 'hechten' als de duim geen optie meer is? Ik had na het duimen een hele zachte sjaal om aan te friemelen in bed omdat ik anders echt niet in slaap kon komen.
Mijn dochter van 9 duimt ook nog wel met regelmaat en dan voornamelijk thuis voor de tv. Buitenshuis of als er mensen op visite zijn doet ze het niet. Haar gebit is mooi en recht. De tandarts gaf wel aan dat zij waarschijnlijk als nog een beugel moet wanneer alles begint te wisselen. Te smalle kaak voor de grote tanden en kiezen en het heeft niks te maken met duimen
Wat een onzin, natuurlijk is dat niet jouw schuld! Ik heb geduimd tot ik mijn beugel had, toen eenmaal mijn tanden in een betere positie stonden paste mijn duim er niet meer lekker tussen en ben ik vanzelf gestopt. Ik probeer het nog wel eens ( ) maar door de spalk die nog steeds achter mijn tanden zit is het niet fijn meer. (dus nu bijt ik op mijn nagels...) Ik denk dus dat ze, na het beugelen, echt niet meer zal duimen. Het is trouwens ook niet fijn, met eerst zo`n blok in je mond, dat voelt niet lekker en later met slotjes op je tanden zit je mond echt te vol om er ook nog een duim bij te kunnen steken Die zus, die tot haar 45e geduimd heeft, heeft nooit een beugel gehad en heeft een prima recht gebit.
Hier allebei 14 maanden borstvoeding gegeven (ok, de jongste maar 10 weken en daarna bv via de sonde), maar hier gingen ze allebei met 3 maanden duimen. Dat is op zich een logische leeftijd, ze krijgen dan meer controle over hun bewegingen. Hier hebben ze wel speentjes gehad maar ik merkte al snel dat ze liever hun duim wilden. Alleen lukte dat voor de 3 maanden nog niet zo Jongste van 7 duimt hier nog steeds, maar alleen 's nachts. En dat al vanaf een jaar of 1,5, want toen zijn we het overdag duimen af gaan leren. Maar haar kaak en tanden hebben er wel onder te lijden. Maar dat zien we dan wel weer, tegenwoordig kunnen ze alles weer rechttrekken . Ze weet dat ze eigenlijk moet stoppen en ik wil haar erbij helpen als ze het zelf ook wil. Maar het geeft haar nu zo'n veilig gevoel dat ze dat niet wil.
Oké dat stelt mij wel een beetje gerust. Maar is het een rare afspraak dat ze alleen 's avonds in bed mag duimen? Veilig gevoel snap ik, maar tijdens het kleuren oid lijkt mij wel een beetje ver gaan.
Mijn duimende jongste heeft trouwens een jaar bv gehad, dus zijn zuigbehoefte ruimschoots kunnen bevredigen, maar duimpje was altijd in de buurt!
Ik vind dat wel een normale afspraak hoor. Alleen een beetje lastiger om op deze leeftijd af te leren, daarom zijn wij er met 1,5 jaar mee begonnen zodat het geen hardnekkige gewoonte kon worden, al ging ze natuurlijk nog wel eens de 'fout' in. Onze jongste kan echt niet slapen zonder duimen en wordt echt verdrietig als ze dan niet mag duimen, dus dat laten we nog maar even zo. Is ook altijd een klein drama 's avonds na een bezoek aan de tandarts, die zegt dat ze moet stoppen met duimen . Want ze wil wel, maar kan het ech niet.
Allebei onze kinderen duimen en ik vind het heerlijk! Zoals hierboven ook al is gezegd; het is echt een rustmomentje voor ze en geeft hen een fijn gevoel. Ik heb er dus geen problemen mee en probeer het ook niet af te leren. Als dat betekent dat ze straks een beugel moeten, so be it. Ik heb zelf ook tot in de puberteit geduimd, nooit een beugel gehad. Nu duim ik niet meer maar ruik ik soms aan mijn haar als ik lekker op de bank hang .
De oudste (7 jaar) duimt nog steeds, als het aan haar ligt altijd als ze haar hand niet hoeft te gebruiken Met haar heb ik de afspraak dat ze als ze naar school gaat, haar duimpleister om krijgt. Eind van de middag mag 'ie er pas af. Soms krijgt ze 'm ook in het weekend om als ik het niet zo gepast vind te duimen (bijvoorbeeld bij een sport). De duimpleister is een soort katoenen tape met een printje van de Action. Ik plak 'm alleen om het onderste deel van de duim. Het is ook een soort herinnering voor haar dat ze haar duim niet in haar mond mag doen. Bijna vier jaar is misschien nog wat jong om echte afspraken met haar erover te maken. Er zullen meerdere kindjes in de kleuterklas zijn die duimen. De jongste (bijna 6) duimt nu nog alleen als ze gaat slapen, zij realiseerde zich dat het 'stom' is te duimen in de klas. Dus misschien komt het besef vanzelf?
Hier in de kleuterklassen wordt er wel wat tegen de kinderen gezegd als ze duimen, heb dat hier ook altijd bij de leerkrachten aangegeven dat ze dat moeten doen. En afspraken maken met 4 jaar kan prima, hier deden we dat al met 1,5 jaar; duimen alleen in bed (middagslaapje dus ook).
Ik heb het duimen wel afgeleerd. Mede omdat het echt enorm goed te zien was aan zijn gebit, hij op zijn duim beet met blaren en ontstekingen aan toe en de hele dag aan het duimen was. Zijn nagel werd ook echt 'slecht'. Byte X werkt niet. De eerste keer schrikken ze even van de smaak, maar die is er dan al af en gaan ze dus vrolijk verder. Pleisters vallen af. Wat wij hebben gedaan is dit; We hebben leukoplast tape (tape is bruin, rol is rood) zowel net onder de nagel als het onderste kootje gedaan. Dus 2 plekken en dan goed rond. Als dit nat word blijft het wel plakken. Hij duimde altijd op 1 duim, maar ging toen naar zijn andere, dus ook die duim afgeplakt. (Gewricht dus niet, duim blijft verder functioneel). Na geruime tijd, na 1 a 2 weken zodra ik zag dat de gewenning van niet duimen erin zat, heb ik 1 stukje tape van zijn niet duim-duim verwijderd. Toen dat goed ging aan de andere duim 1. Toen dat goed ging zijn niet duim-duim tape vrij gemaakt en als laatste zijn andere duim. Totaal ben ik meer dan 4 weken bezig geweest, maar het lichaam moet er ook aan wennen. Na het stoppen merkte we verloop van tijd dat zijn tanden rechter gingen staan en zijn onderkaak ook beter ging staan. Hij was veel minder verkouden, kwijlde ook veel minder en mond spieren gingen ook flink vooruit. Het heeft ons uiteindelijk logopedie bespaard. Duimen kan inderdaad een rustmoment geven, maar het kan ook voor vele andere klachten veroorzaken. Dus ook buiten de tanden om En anders heb je nog DrTumb, maar dat is duurder dan leukoplast en de duim is volgens mij niet meer te buigen.
Ja daar zit ik dus ook mee, dat ik zie dat haar tanden al scheef staan. Toen ze haar mond open deed bij de tandarts was ook het eerste dat hij zei: "oh kijk een duimer" Ik denk dat ik dat toch ga proberen, met die tape. Houd je dat 's nachts ook om?