Hallo dames, Gisteren heb ik besloten mijn ex niet meer de mogelijkheid te geven onze dochter mee te nemen voor het weekend naar zijn huis. Hier heb ik meerdere redenen voor. Een lijstje met punten die tot deze beslissing hebben geleid: -Hij weigert elke vorm van "normaal" contact over zijn dochter. Hij wilt enkel telefonisch contact, echter is hij telefonisch niet voor rede vatbaar. Hij zal dan kortaf zijn, niet luisteren naar mij, mij de schuld geven, manipuleren en als dat niet lukt zonder pardon de hoorn erop gooien. -Hij houdt zich niet aan haar voedingsschema en liegt hierover. -Hij liegt over meer dingen en verzint soms stomme smoezen om haar niet terug te brengen op zondag. -Hij heeft geen geld om haar op te halen of terug te brengen, dit geld moet hij lenen en ik krijg soms op vrijdag middag na 15.00 uur pas te horen als hij haar om 18.30 uur niet op kan halen ivm te weinig geld. -Hij heeft geen vast woonadres en staat ook nergens ingeschreven. Als onze dochter bij hem is is hij, naar alle waarschijnlijkheid, bij zijn ouders. -Hij heeft ten onrechte spullen van mij (van onze dochter door mij gekocht of gekregen van mijn familie) meegenomen en nog niet teruggebracht. -Hij is niet netjes met haar spullen als ze bij hem is. Er blijven altijd kleertjes liggen en hoestdrank of verzorgingsspullen. Er is nog niet 1 keer geweest dat hij niks heeft laten liggen. -Hij werkt op freelancebasis, maar er is te weinig werk voor hem. Werken in loondienst weigert hij en hij heeft geen uitkering. -Hij heeft torenhoge schulden waar hij geen betalingsregeling mee treft, dan wel afspraken mee maakt. Dit leidt dan natuurlijk tot beslagleggingen van o.a. spullen en loon. Dit kan dus invloed hebben op het wel of niet kunnen verzorgen van onze dochter. -Hij betaald geen allimentatie -Hij heeft geen ouderlijk gezag -Mijn dochter is altijd dagen van slag als ze weer terug is, ze wil dan enkel bij mij zijn en als ze dit niet is, is het enkel overstuur zijn en huilen. Ik heb hem met deze punten geconfronteerd via een email. Hij weigert deze mail te lezen omdat hij geen contact met mij wilt via mail en dus een andere email heeft. Hij kan uiteraard nog wel gewoon bij zijn oude emailbox maar weigert gewoon om even die ene mail te lezen. In de mail heb ik gezegd, op een normale en nette manier, wat mij dwars zat, wat hij moet verbeteren met betrekking tot de omgang van onze dochter om het voor haar zo stabiel en makkelijk mogelijk te maken. -We wonen 1,5 uur rijden bij elkaar vandaan. Dit is geen reden om het contact te wijzigen maar kan van belang zijn. Ook heeft hij als argumenten: "Ze is niet mijn eerste kind en zal zeker niet mijn laatste zijn" "Ik heb al een zoon, denk niet dat ik niks beters te doen heb" "Ik werk alleen nog maar met alles wat met mij meewerkt, alles wat niet met mij meewerkt doe ik niet meer aan mee" "Als je het mij nog moeilijker gaat maken als dat het al is dan hoeft het van mij niet meer" Moeilijk vind hij: als ik hem bel/sms met informatie over onze dochter, de omgangsregeling of allimentatiebereking. Dit is niet gewenst van zijn kant en hangt dan ook de telefoon op en zegt dat ik hem er niet mee lastig moet vallen, als hij iets besluit of weet dan merk ik het vanzelf. Ik heb nu dus besloten dat hij zijn dochter gewoon mag zien, maar wel bij mij thuis. Met als rede dat zijn gedrag niet goed is voor de omgang met onze dochter. Hij gaat nu een advocaat in handen nemen. Nu wil ik mijn punten door derden laten vaststellen als belemmering in de omgang met onze dochter. Wie zou ik daarvoor in moeten schakelen. Kan dit gewoon via de huisarts en verwijst deze mij dan door? Ik weet niet hoe het in zijn werk gaat. Ik wil in ieder geval door derden aan laten geven dat zijn gedrag tot nu toe niet goed is voor onze dochter. Wie kan mij helpen?
ik zou inderdaad de huisarts inschakelen of op het cb melden die kunnen je daar vaak ook al mee verder helpen en zeggen wat je het beste kunt doen! een heel wijs besluit trouwens! iemand met zo'n instelling kan geen kinderen mee opvoeden! het boeit hem gewoon niet zoals ik lees is zijn doel zoveel mogelijk voor nageslacht zorgen zodat hij niet vergeten wordt maar ervoor zorgen ho maar!
Ok dan ga ik dat zeker doen. Een afspraak maken bij de huisarts. Ook zit ik bij een jonge moeder traject. Hier zijn ook wel mogelijkheden denk ik om mij te helpen hiermee. Denk ik ineens aan.
Zou het misschien geen idee zijn dat hij zijn dochter wel mag zien, maar dan onder begeleiding van een derde. Ik kan me namelijk voorstellen dat het voor jou ook heel moeilijk is om hem over de vloer te hebben en dat er dan ook een hele gespannen sfeer hangt. Dat is niet goed voor jou, maar al helemaal niet voor je dochtertje.
Nee, daar houdt hij zich toch niet aan. Dan daarbij gaat het nu al mis terwijl hij bijn familie zit. En hij komt toch niet hier, hij wil mij niet meer zien omdat ik verhuisd ben naar mijn familie (hij net zo, maar dat is niet erg haha)
Des te meer het aantoont dat hij niet echt moeite doet voor zijn dochter. De omstandigheden om haar mee te geven zijn op dit moment niet geschikt. Je biedt wel een oplossing aan totdat de situatie verbetert en hij zegt simpelweg nee? Hij is diegene die niet meewerkt hoor en dat zal alleen tegen hem werken.... Als zijn dochter belangrijk genoeg is, doet hij de moeite en laat hij zien dat het anders kan. Als jij vervolgens neit meewerkt om het weer tot de oude omgangsregeling te krijgen dan kan hij jou iets verwijten, niet voor die tijd! Zo zal een rechter ook oordelen hoor. De subjectieve zaken tellen ook mee.