Misschien een wat vage vraag..maar het is zo: Bij de eerste heb ik/wij de keuze echt verstandelijk gemaakt. Ik was en ben geen algemene kindervriend maar wilde wel kinderen en nog een vrij jonge moeder zijn dus getopt met de pil. En tot onze grote verbazing gelijk zwanger! Nu is ons zoontje 7 maanden en betrap ik mezelf vaak op de gedachte over nog een kindje en daarbij dan een liefdevol gevoel. 'K vind dit zo'n apart gevoel het zijn gevoelens die ik niet ken. Zijn dit de bewuste " klapperende eierstokken". ?
Ik denk het wel. Zo begint bij mij een nieuwe kinderwens in ieder geval. (Vind klapperende eierstokken altijd zo denigrerend klinken..
wahaha jaa dat gevoel herken ik ook! Toen mijn kleine meisje 6 maanden was, begonnen de gevoelens voor nog zo'n mooie lief klein mensje. En ik herken het ook als een intens verliefd gevoel. Ik had dagen dat ik echt om mezelf moest lachen. Ja, hoor je bent pas 6 maanden bevallen en je wilt nu alweer zwanger zijn whaha. Ik heb het gevoel zo'n 3 á 4 maanden gehad. Ik ben blij dat ik mijn gevoelens niet heb gevolgd wahah. Maar nu mijn dochtertje 1 jaar is geworden, beginnen ze weer te komen. Maar nu mag ik van mezelf mijn gevoelens waar gaan maken. wahaha. Ik zal zeggen geniet gewoon van dat fijne gevoel, maar geniet vooral van je kleintje!! Ze worden al zo snel groot!!
Hihi! Hier het zelfde. Kreeg "ineens" weer een blij gevoel als ik een zwangere vrouw zag lopen en ging me steeds vaker bedenken hoe het zou zijn met twee... En nu, net als bij Femke, echt een soort drang om te stoppen met de pil hihihi . Vond het moeilijk uit te leggen, maar zoals ik jou verhaal lees klinkt idd al de kriebels hahah!