Hallo, Ik heb een vraag, wij hebben een labrador van 4 jaar en een tweeling van 16 maanden. In het begin ging het perfect tussen onze hond en de jongens. Alleen sinds 1.5 week iets minder. 1 van mijn jongens is enorm druk richting de hond. Wat onze hond steeds minder trekt. Soms kruipt mijn zoontje al kruipend naar de hond toe en maakt dan grom geluiden, de hond heeft een eigen plekje op de bank. Maar doordat mijn zoontje zich in allerlei bochten wringt kan hij af en toe bij de hond komen. Onze hond begint sinds kort te grommen naar hem omdat mijn zoon zo druk is. Ik 'straf' mijn zoontje hiervoor, maar goed hij is 16 maanden dus hij heeft niet door wat hij fout doet. Ik ben er consequent (schrijf je dat zo ??) in dat ik hem steeds weg haal bij de hond. Ik weet eerlijk gezegt ook niet of ik onze hond moet 'straffen'voor haar gegrom dus dat ik heb ik nog niet gedaan want in mijn ogen komt het door mijn zoon. Het is ook niet de hele dag door ofzo dat ze gromt maar af en toe eens. Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt? En wat hebben jullie er aan gedaan? De hond is verder echt een lieve schat. Een enorme knuffelkont. Met mijn andere zoon heeft ze absoluut geen problemen. Als ze mee gaat wandelen en de jongens zijn er ook bij dan 'past' ze het goed op de jongens en houd de wandelwagen goed in de gaten. Als we s'morgens uit bed komen is ze erg blij ook tegenover de jongens. Dus eerlijk gezegt weet ik niet zo heel goed wat ik met haar gegrom aan moet. Wij hebben haar vanaf het begin af overal bij betrokken. Dus als wij aan het spelen waren met de jongens dan mocht zij er ook bij. Gingen we een eind wandelen dan gaat de hond ook mee. Dus het is niet zo dat ze jaloers is omdat ze bijvoorbeeld te weinig aandacht krijgt. Heeft er iemand misschien tips voor mij? Thanx
lastige situatie, goed dat je het probleem inziet. Het verdient zeker de aandacht, voordat het fout gaat. Ik denk dat je hier met deskundige begeleiding nog wel uitkomt. Ik zal alleen dit niet hier op het forum bespreken, ik denk dat je tips nodig hebt van een gespecialiseerd iemand. neem contact op met je dierenarts, die weet wel hoe en wat. Zo niet, dan kan ik je nog wel een adres geven via een pb.
Dank je voor je reactie. Ik kan inderdaad wel even overleggen met onze dierenarts. Hij kent onze hond natuurlijk ook. Vind het zo moeilijk omdat de hond altijd een lieverd is en bij onze andere zoon accepteerd ze wel alles. Moet zeggen dat hij ook een stuk rustiger is. Nogmaals bedankt voor je tip
Vind dat je het goed aanpakt voor iets wat totaal nieuw is en je niet kent. Maar vind ook wel dat je je hond moet aanpkakken voor het grommen, dit mag namelijk niet en zo zal je hond denken dat het mag als je dit toelaat en zal het misschien een keer bij het minst of geringste fout gaan. Mijn zwager heeft een hond van een jaar en gaat iedere week naar training en heeft geleerd dat als je alleen al even lekker dol speelt met de hond en de hond te dol word dat ie gaat grommen hij dit meteen moet aanpakken. En inderdaad kun je dit verder het beste met iemand overleggen die gespeciallisseerd is hierin.
Oke dus jij vind dat ik het grommen wel aan moet pakken. Logisch natuurlijk, en dat ga ik dan vanaf nu ook doen. Alleen ik was juist bang dat ze dan alleen maar bozer zou worden omdat het eigenlijk niet haar fout is, want mijn zoon is zo druk. Het lijkt wel een soort bescherming voor haar zelf zeg maar. Laat ik wel even voorop stellen dat ik inderdaad niet gediend ben van haar gegrom maar was juist bang dat ik het verkeerd zou aanpakken. Dank je voor je reactie.
Je hond kan ook op geen andere manier duidelijk maken dat ze het niet leuk vind maar als je hier nu niets bij doet en je zoontje gaat ook door zal je hond misschien gaan denken, dat grommen werkt dus ook niet. Weet niet hoe dat precies zit bij een hond hoor hihi. Jij kent je hond het beste en zo ook je kindjes dus denk dat je dit heel goed oplost en zult oplossen zo te lezen in je opening. Veel succes ermee verder en hopelijk gaat dit gauw over.
Ja heb je ook helemaal gelijk in. Weet ook niet hoe een hond denkt haha maar net wat je zegt straks weet ze dat grommen niet helpt en gaat ze een stap verder. Nogmaals bedankt voor je reactie!
1 ding..........de hond moet van de bank!!!!!!!!! Je zegt dat hij een eigen plekje op de bank heeft, maar in mijn ogen is dat geen eigen plekje. Iedereen zit op de bank, dus de bank is niet van de hond! De hond moet een lage plek hebben (op de grond dus) die echt alleen van de hond is en waar dus niemand anders op zit. Echt, het gaat altijd fout mbt de dominantie (rangorde) en dat begint dus ook al fout bij dat de hond op de bank ligt!
Ik denk dat Skye gelijk heeft. Vaak is het inderdaad een probleem mbt rangorde. Zeker als het kind klein is en de hond op een hogere plaats zit. Als je je kind bij de hond weghaalt als hij gromt wordt het grommen ook nog beloond. Je hond krijgt dan wat hij wil. Ik zou niet zelf je hond gaan corrigeren, dat kan averechts werken. Schakel een professional in en zorg dat je kind met geen mogelijkheid meer bij de hond kan komen. Zet de hond desnoods in de bench als je kinderen spelen. Je dierenarts kan je doorverwijzen naar een gedragsspecialist. Veel succes.
Van de bank is geen optie, dat mag ze al vanaf pup af aan. Ze heeft al genoeg in moeten leveren toen de jongens kwamen. Snap het punt met de rangorde, maar ze ligt haar hele leventje daar al. En ze heeft een 'eigen'vaste plek op de bank Een bench hebben we niet. Ben er ook geen voorstander van om de hond in een bench te doen als de jongens spelen op de grond. In mijn ogen moet zij dan weg en ben dan juist weer bang dat we haar te kort doen daarmee. Ik ga inderdaad morgen bellen met de dierenarts of hij nog goede tips heeft en of hij mij kan doorverwijzen naar een therapeut Bedankt voor jullie reactie's
Nou, als je naar een therapeut gaat (en je hebt een goede), zal hij/zij ook als eerste zeggen "hond van de bank"! Sorry, maar met de opmerking "hij ligt er heel zijn leven al" komt er natuurlijk geen oplossing! Het punt is dat hij gromt naar je zoontje en of je nou wilt of niet, er moet wat gaan veranderen. En dat is dus dat de hond lager geplaatst moet gaan worden als je zoontje! Ik begrijp dat het in jouw ogen niet leukis, dat de hond van de bank moet, maar ik denk dat het nog ietsje minder leuk is als je zoontje een bijtwond in zijn gezicht heeft!
Dat er wat moet gebeuren snap ik ook ja. Daarom vraag ik inderdaad om advies. Ik wacht het morgen even af wat onze dierenarts zegt. Heb net overlegt met mijn man en we zorgen nu eerst dat ze op de andere bank een plaats krijgt. Daar kunnen de jongens helemaal niet bij komen.
Goed om te horen dat je er goed overna denkt en wat aan wilt veranderen. De DA bellen lijkt me ook een goede optie. En al is je kindje nog maar 16 maanden, als je consequent nee zegt en hem daar weg haalt leert hij langzaam wel dat dat niet mag. Misschien daar in tegen laten zien wat wel mag (bijv. aaien). En als je zoon weer begint met 'klieren', hem voor het grommen al corrigeren/ toespreken? Succes! Ben benieuwd wat je DA morgen zegt!
Hoi Wij hebben voor onze honden ook een bench. Vinden de honden heerlijk om in te liggen en doen dit dan ook uit zichzelf. Bij ons staan ze ook gewoon open. En onze dochter van 2 weet dat ze er niet bij mag komen en onze dochter van 9 maanden moet het uiteraard nog leren. Maar de honden weten ook dat we haar weghalen als ze in de buurt komt. En inderdaad is op de bank een hogere positie in de rangorde.... veel succes
Ja natuurlijk laat ik het weten. Heb net met een meisje gemaild ( via hyves) die werkt als assistent bij onze dierenarts. Heb haar gevraagt om tips en of ze een telefoonnummer voor me heeft voor een goede gedragstherapeut. Lijkt me dat een dierenarts wel goede adressen weet.
Jeetje wat rot zeg. En een enge situatie. Ik zou er denk ik wel voor zorgen dat je kindje (iig tot het beter gaat) niet bij je hond kan. Veel succes
Ik ben het met Skye eens, je hond ligt op de bank, waardoor hij 'hoger' is dan jouw zoontje en gaat jouw zoontje naar de hond toe en bij honden is het gebruikelijk dat een lagere naar een hogere gaat en niet andersom. Bovendien is het sowieso al moeilijk om een kind als 'hogere' te laten zien aan de hond. Een bench is prima, maar als hij dat niet gewend is, moet je dat langzaam opbouwen en op de juiste manier aanpakken. Goed dat je advies gaat vragen van een gedragstherapeut, ik ben benieuwd wat die te zeggen heeft . Dat achter de hond aan kruipen blijft je kindje ook niet altijd doen, hier heeft het een paar maanden geduurd, constant opletten en in de gaten houden, zeggen tegen je kindje dat het niet mag en dan komt er vanzelf weer een tijd dat ze wel weten dat dat niet mag (en proberen ze het natuurlijk af en toe nog). Hier ging de hond zelfs graag in de bench in die periode, gewoon omdat ze wist dat dat haar rustige holletje was, waar mensen/kinderen haar lieten slapen.