Er is idd geen officiële diagnose. Ik had het van mijzelf al jaren het vermoeden dat ik 'anders' was dan anderen. Maar kon er nooit
Pffff. Halverwege reactie gestoord, en nu is ie geplaatst. De rest. Kon er nooit de vinger op leggen waarom ik anders was. Ook aan de kinderen merkte ik dat de standaard aanpak niet werkte. Dat lag altijd aan mij. Omdat ik de ze niet liet huilen. Bij driftbuien ging troosten ipv in de gang zetten etc. Waren ze zo geworden. Nu met jongste bij Gezinscoach/psycholoog geweest ivm zindelijkheid problemen. Zij heeft me bewust gemaakt van de term hooggevoelig. En zij zag het ook bij jongste. Er viel zoveel op zijn plek. We hebben wat 'testjes' .Gedaan, waarbij je vragen moet invullen. En daar kwam dus voor het hele gezin hooggevoeligheid uit. Denk ook dat mijn man en ik elkaar daarom zo goed aanvoelen. Zonder het zelf geweten te hebben.
Hier geen test en het woord hooggevoelig is ook nooit gevallen. Wel op het kdv kreeg ik van de leidsters al terug dat zoon erg gevoelig was en snel overprikkeld. Zij gingen daar op een goeie manier mee om, ze deden ook niet alsof het iets bijzonders was ofzo. Eigenlijk heel prettig. Ik krijg ook vaak terug (meestal van familie) dat zoon zo sensitief is omdat wij hem zo gemaakt en opgevoed hebben, oftewel te beschermend en niet hard genoeg voor hem. Ik vind dat onzin en trek me daar ook niks van aan. Op school valt het de juffen ook op dat hij gevoeliger is dan de meeste andere kindjes in zijn groep, wat angstiger en onzekerder ook. En ook van hen vind ik dat ze er (vooralsnog) goed mee omgaan. Ze herkennen het en ik herken de verhalen die ik van hun hoor. Verder is het eigenlijk een heel ‘normaal’ kind, vrolijk en gezellig.
Hier ook allemaal hsp, waarvan mijn oudste en ik de strong willed variant. Dat botst dus nogal eens Waar wij veel aan hebben gehad zijn de boeken van Scrivo media: kabouter langmuts en draakje vurig (strong willed) toen ze wat jonger waren, het smoeltjesboek en de jongste krijgt Fenne en het danskamp voor sinterklaas. De herkenning vonden mijn kinderen fijn en de kleurenwijzer uit draak vurig wordt hier nog steeds dagelijks gebruikt. We proberen voldoende rust te creëren, pyjama dagjes zijn ook hier favoriet, en een bepaalde mate van structuur aan te houden, ook in weekend/vakanties. Iedere avond hebben ze beiden een-op-een tijd om de dag te bespreken of een spelletje te doen, als wel die door omstandigheden niet hebben merk je dat echt terug bij ze.