Ooh, amai, mijn hormonen! Ik ben zo gelukkig met mijn zwangerschap maar sinds enkele dagen staat het wenen meer nabij dan het lachen. Ik pieker om het minste, ben continu bezig met de zwangerschap en de desbetreffende regelingen. Ook wordt ik s nacht veel wakker en kan dan zooo piekeren om de domste dingen. Pfff.... Hormonen. Ik heb ook snel last na een kleine inspanning. Ik begin dan pijn te krijgen in mijn onderbuik. En ik vind dat ik nu al zo weinig doe in het huishouden. Ik voel mij gewoon soms schuldig en lui. Wat ben ik in een zaagbeu... Sorry! Maar hopelijk herkenbaar