Hier ook staand de weeën opgevangen, totdat ik kon gaan persen. Daarna dus gaan liggen, bij de eerste daarna baarkruk en daarna weer gaan liggen. Bij de tweede gaan liggen en na 5 minuten was ze er.
Liggend begonnen met persen. Vond ik niet fijn, kon mijn houding niet vinden in bed. Daarna op de baarkruk, een verademing. Eigenlijk precies wat itakepictures zegt. Hurkend persen is veel natuurlijker dan blijven liggen. Als de bevalling heel snel gaat of je voelt je het prettigst bij liggen dan moet je dat natuurlijk lekker doen. Snap echter niet waarom vrouwen niet vaker worden aangemoedigd om de baarkruk te gebruiken (of op bed te hurken) wanneer het persen niet opschiet. Het kan zoveel schelen. Bij mij was het hoofdje alleen door de zwaartekracht al een stukje gezakt. Veel bloedverlies had ik ook zodra de baby eruit was, moest direct weer op bed gaan liggen. Maar als je ligt heb je net zoveel bloedverlies alleen komt het er iets langzamer uit. Je kan er ook voor kiezen om het allerlaatste stukje toch liggend te persen. Bovendien wil veel bloedverlies bij de eerste niet zeggen dat je het bij een volgend kindje weer hebt.
Liggend de weeen opvangen was voor mij een ramp (had ik nooit verwacht, ik dacht dat ik liggen wel chill zou vinden). Ik heb dus staand de weeen opgevangen en de laatste paar centimeters onder de douche en op de wc gezeten (op de wc hadden ze in het geboortecentrum zulke lekkere stangen waar ik aan kon trekken tijdens een wee ) En daarna op de baarkruk bevallen, want in bed vond ik nog steeds een ramp. Hartje dipte wel bij een perswee. Daar schrok ik zo van dat ik hem bij de volgende perswee met al mijn kracht gelanceerd heb (daar krijg je, in combinatie met een hoog geboortegewicht, dan wel een totaalruptuurtje van... ) bij een volgende lijkt in bad bevallen mij wel "lekker"
Drie keer liggend bevallen, de weeen opgevangen op Mn zij en geperst op Mn rug. Al moet ik zeggen dat ik bij de tweede nog maar net op bed lag en ze al geboren werd
1e liggend, moest vacuümpomp aan te pas komen 2e liggend, moest en zou van de verloskundige omdat anders de ctg niet bleef zitten 3e op de baarkruk, leunend tegen mijn man. De fijnste bevalling!
Van de eerste ben ik liggend bevallen. Dat ging toen prima. Bij de tweede op de baarkruk, omdat ik rugweeën had en niet goed kon liggen. Ik heb heel lang (nou ja, 1 uur) gestaan. Toen ik daar moe van werd ben ik op de baarkruk gaan zitten en toen ging het echt heel snel. De verloskundige kon de baby met een snoekduik nog net opvangen, zeg maar. Bij de derde ben ik toch weer liggend bevallen, omdat ik niet wilde dat het weer zo snel ging. En dat was maar goed ook, want deze keer hoefde ik niet eens te persen, alleen maar te stoppen met níet persen. Ik heb wel de hele tijd gewoon gezeten en gestaan, vanwege weer rugweeën, maar alleen het laatste kwartier, nadat de vliezen waren gebroken heb ik gelegen op mijn rug. Ik had trouwens alle drie de keren niet bijzonder veel bloedverlies. Gewoon gemiddeld, de eerste keer zelfs erg weinig.