Pff..hopelijk is t een fase en gaat t over, tot dan graag n hart onder de riem, tips en tricks, enz Mijn oudste huilt sinds n paar weken ontzettend snel, om alles eigenlijk...Als ze d'r zin niet krijgt, als iets anders gaat dan ze wil, als we streng zijn, als ze zich n beetje pijn doet, enz. Ze kan ook behoorlijk brutaal zijn; het lijkt echt n puber... Daarnaast zoekt ze erg veel nabijheid en heeft ze de behoefte veel geknuffeld en opgetild te worden. Ik heb t idee dat t samenhangt met een nieuw leerjaar (groep 2) op school; ze moet meer zelf doen,voelt zich verantwoordelijker, is veel moeier , enz. Ik merk dat ze veel nabijheid nodig heeft, tegelijkertijd is t echt ongewenst gedrag en is er veel strijd door de dag heen. Ik merk dat ik t erg lastig vind en t ook echt niet altijd positief kan houden. Een goede aanpak hebben we nog niet echt gevonden; ze blijft snel huilen en verongelijkt zijn. Ik ken dit echt niet van haar en hoop dat n faaaaase is, maar is dit herkenbaar en heeft iemand tips? Heel graag!
heel herkenbaar, hier ook zo'n 'puber'. Brult werkelijk om niets, en doet een partij lelijk als hij zijn zin niet krijgt. Wat hier redelijk goed werkt is duidelijk zijn, duidelijke grenzen (wat mag en wat consequentie als hij dat niet doet of door het lint gaat). Als meneer door het lint gaat is het afkoelen op de onderste traptree.
Mn kindjes zijn nog niet zo oud, maar hier al genoeg dramafases gehad, overgangen naar nieuwe groep op kdv, komst broertje, nieuwe kamer enz. En met al die fases werkt hier 1 ding het beste: duidelijkheid. Mijn tip zou dus zijn om alle teugels aan te trekken, duidelijke grenzen aan te geven, straf uitvogelen die werkt en die ook consequent toepassen. En ondertussen maar hopen dat het niet al te lang gaat duren
We zijn n tijd ook echt consequent geweest in sancties maar dat hielp ook niet. Tegelijkertijd zie ik ook dat ze erg met zichzelf worstelt,wat ik sneu vind maar wat mogelijk haar gedrag dan ook weer erger maakt.
Heel herkenbaar. De laatste weken hebben wij hetzelfde. Zij zit net in groep 3. Wordt nu al weer wat minder. Dus hopelijk echt een fase.
Hier ook een dramaqueen in huis sinds het begin van het schooljaar. De eerste weken vooral door het weer moeten wennen aan school, nieuwe juf, nieuwe klas, deels andere kindjes dan vorig jaar, weer in schoolritme moeten komen... Dat heeft een week of 3-4 geduurd, daarna ging het wel weer wat beter, maar vorige week was weer drama (wij zitten inmiddels in de 7e schoolweek). Tot nog toe is ze deze week vrolijker dan ik haar in weken meegemaakt heb. Hopen dat ze dat vast kan houden Wat ik wel merk is dat ze er aan het eind van de week (nog) meer last van heeft dan aan het begin van de week.
Toch ben ik het wel met nyn eens. Ondanks dat het gedrag heel begrijpelijk is hoef je et niet perse te tolereren. Ook bij ons werkt de teugels een tijdje strakker. Duidelijkheid, genoeg slaap en regelmaat. Dus niet het hele weekend op stap, op tijd naar bed. En bovenal alternatieven voor het dramagedrag. Zeker als je merkt dat ze huilt om "niks" kun je als ze er echt in blijft hangen dat ook gewoon zeggen. En daar ook consequenties aan verbinden. Wij zeggen dan vaak: Stoppen met huilen of anders mag je boven even uithuilen. (Nouja, in iets andere bewoordingen dan) Dan maakt ze zelf een keuze en is het niet echt straf. Maar het is wel klaar. (Of niet, maar dan heb jij er wel minder last van) Natuurlijk krijgt ze ook weleens straf hoor... Maar mijn voorkeur is dat ze zelf kiest wat ze wil. Als ze boven gaat uithuilen zit ze meestal in no time weer te spelen. Ik ga dan wel even luisteren of ze niet heel erg zit te sippen. Want dan is er blijkbaar toch nog wat TLC nodig