Hier nog een huilerige zwangere! Ik ging van de week bijvoorbeeld brullen toen de kat heel lief bij me kwam liggen, maar ook toen dokter Mark Green uit ER dood ging.. Manlief kijkt er inmiddels niet gek meer van op
Hahahaha huilen o ja hoor meer dan me lief is. Ik huil mee met het journaal, met films met muziek......zucht. Gister een huilend kind op tv ik ook huilen dus. Het verschilt wel per dag gister voelde ik mij helemaal niet lekker en dan gaat het snel hoor. Ik ben al mijn mans emokipje (hij zegt het dan zo lief tegen me dat ik daar ook weer om moet huilen hihihi)
ow ik huilde toen ik een keer trek had in knakworstjes en mn vriend voor de grap zei van nou in de kast ligt er een blikje.. dus ik hollen naar beneden en tot mijn grootste teleurstelling waren er geen knakworstjes.. HUILENNN jonge dat wil je niet weten. ook stom he ahahahhaa
mwahahaha nou lennylenn dat is wel een beetje bijzonder om voor te huilen hihihi (geweldig wat hormonen met je doen ) maar ja als je er net trek in hebt O ja ik heb het ook met het liedje van trijntje oosterhuis; nu jij er bent
ahahahahahah ja erg he! hij moest erom lachen dat ik huilde maar toen werd ik ebst wel boos want het was zijn schuld hahaa. (vond ik) Ooh knakworstjes! Ik ga mijn man vanavond naar de supermarkt sturen! _________________ ZIE JE WEL DIE KNAKWORSTJES DOEN IETS MET ONS HIHHIHIHIHIHHH
Nou daar heb ik ook heel hard bij zitten brullen! Helemaal dikke ogen ervan. Ik vond het ook erg zielig. Helaas had ik dit ook al toen ik nog niet zwanger was!
Hier ook huilen huilen huilen. Het gekke is, dat ik ook écht intens verdrietig ben dan. Ik verander in een soort van klein kind met een enorm verdriet omdat hij zijn knuffel kwijt is. Vandaag naar de gyn geweest en een echo gehad, ons kleintje was met z'n oren aan het spelen! Mijn lief kon het heel goed zien, ik lag er echter niet heel goed voor, ik zag het wel, maar niet echt goed. In plaats van blij te zijn barstte ik toen we buiten waren in huilen uit; Jij kon het heel goed zien en ik helemaal niet. Misschien ook wat spanning dat loskwam. Ik voel me ook echt vaak verongelijkt en niet serieus genomen. In ieder geval zit het met de hormoontjes wel goed en de ukkepuk zag er fantastisch uit (dat kon ik dan nog nét zien, haha) Allemaal maar lekker aan toegeven!
Ik ben normaal niet zo'n huiler, maar laatst las ik een bericht over dierenleed toen moest ik echt janken! (Vind ik normaal ook erg, maar niet dat ik zou huilen.) Of als mijn vriend gaat werken dan denk ik soms wel eens wat voor een loeder ik soms ben en dat hij altijd zo lief is voor me Ik hou normaal niet van Nederlandstalige muziek, maar zodra ik "Kleine Jongen" van André Hazes hoor dan kan ik me niet inhouden! Maar ik huil wel altijd "stiekem"
Toen ik nog niet zwanger was dacht ik dat je als je emotioneel werd door hormonen die emoties irreel zou vinden. Met andere woorden dat het niet als echt verdriet of echte boosheid zou voelen. Dat dacht ik omdat je dan huilt of boos bent om dingen waar je anders niet om zou huilen of boos om zou zijn. Ik was dan ook erg verbaasd hoe heftig en reeël je verdriet kan zijn door je hormomen! Idd, snotteren als een klein kind, met van die uithalen enzo.
Hoi astrid, mag ik je vragen waarom je "stiekem"huilt wil je niet dat je vriend je ziet of schaam je je ervoor. Soms als ik (weer eens) verdrietig ben dan kruip ik lekker dicht tegen m'n mannetje aan en huil even flink uit. En ik moet zeggen dat dat wel erg oplucht hoor
Ja ik denk dat ik me er gewoon voor schaam , heel stom weet ik. Hoef me er ook niet voor te schamen, maar ik huil liever alleen
Heel herkenbaar! Ik heb het niet elke dag maar soms barst ik spontaan in huilen uit wanneer ik hem dan zie of aan de telefoon heb. Of gewoon naast hem op de bank zit en dan zooooooo blij ben dat hij er is dat ik ervan moet huilen... Hij vindt het wel schattig dus stiekum hoopt ie dat dít deeltje van de hormonen nog LANG doorwerkt haha.....
astrid je hoeft je er echt niet voor te schamen maar dat zei je zelf ook al en het is echt niet stom . En alleen huilen is ook niets mis mee.
Ooooh ja, dit had ik ook zó erg toen ik zwanger was! Vooral m'n vriend missen, ik kreeg het al toen hij zei; 'ik ga nog effe naar de winkel'. 'hoezo dan moet dat nou echt?!' En idd, het voelt op dat moment heel echt, alsof er echt een drama is gebeurd!
een tijdje ging het goed, maar sinds vandaag is het weer hopeloos, zit hier weer te huilen op de bank. mssr waarom weet ik niet. Ik moet zo gaan werken, maarh heb echt helemaal geen zin.