Helaas had ik van het weekend weer bloedverlies wat meteen overging in bruin gelukkig. Had hele harde buiken en enorme menstruatiekrampen en durfde ook echt niet naar de wc. Maar ja, moest toch en was er dus al bang voor. Weer bloed. Dacht echt dat het mogelijk weeen waren omdat ik krom lag van de pijn. Gelukkig was dit w.s niet zo.Beebje voel ik iedere dag duidelijk en hartje doet het goed, dus ben nu niet naar z-huis gegaan. Ze kunnen toch niets doen nu. Ik ben blij als beebje levensvatbaar is, voor het geval ze toch veel te vroeg wil komen. Liever niet natuurlijk (wellicht zit ze er tot 42 wkn), maar die angsten op deze manier zijn niet zo fijn. Probeer echt mijn rust erin te vinden. En dat lukt aardig nu het bruinverlies weer zo goed als weg is. Afwachten dus. Btw ik heb best wel een behoorlijk buik voor het termijn. Hij gaat echt in de weg zitten en ik moet nog zo lang. Gek is dat. Ik weet dat mijn vriendin ineens behoorlijk groeide en ze beviel met nog geen 32 wkn van een ienimini meisje. Dus buikomvang zegt niets over grootte baby. De misselijkheid is ook heel erg aanwezig. Is nooit weggeweest, maar er zitten goede en slechte dagen tussen. Steeds weer kokhalzen en spugen moet ik echt soort van tegenhouden. Tja, niemand zei dat het makkelijk ging zijn de zwangerschap. Zal blij zijn als ik mijn beeb gezond en wel op mijn buik heb liggen tzt. Meiden ik denk aan jullie!
meis weer bloed verlies alsof de misselijkheid niet al genoeg is. kan me helemaal voorstellen dat dit ook nog eens angst met zich mee brengt. fijn dat ook het bruin verlies weer bijna weg is. baby kom op blijf lekker bij je mama zitten hoor. gisteren bij de verlos geweesd en alles was weer goed. bloed druk 105/65 vond ik wel wat laag maar vorige keer ook zo. verklaard ook wel waarom ik zi af en toe duizelig ben. dan zal hij wel onder die 105 gaan zakken. verder gaf ze mij een naam van een man acupuncturist of hoe je dat schrijft in nieuwegein. durf eigenlijk niet naar dat soort dingen maar dachtt is iemand hier bekend mee? zijn naam is janjoost kolsteeg. las op de site dat ze dan ook een naald vlakbij je navel deden en toen haakte ik af hahahahaha.
ik heb accupuntuur gedaan en het verlichtte wel. en gaf ook een soort rust en ontspanning. zeker een aanrader
@ musicalfan: he bah, wat ellendig meid, dikke knuffel. Wat akelig dat het ook zo 'onrustig' in je buik is en dan ook nog bloedverlies. Alsof de misselijkheid alleen nog niet genoeg is! Fijn dat de controle van je ukje goed zijn, maar ik kan me voorstellen dat de dagen zo heel lang duren. @ Titus: dikke, dikke knuffel meid! Je mag zo veel klagen als je wilt, want is ook gewoon k*t. Als ik je stukjes lees, krijg ik meteen complete deja vue van hoe ik de zwangerschap van mijn dochter heb doorgeworsteld. Er komen weer heel wat herinneringen en emoties boven, die toch blijkbaar niet vergeten zijn . Tja, acupunctuur hebben ook al meer mensen tegen mij gezegd, maar dat trekt mij echt niet. Naaldjes in de navel klinkt ook niet aantrekkelijk ! @ Rosao: bedankt voor je antwoorden. Het kan goed zijn dat je qua ontlasting gelijk hebt. Het eten/drinken gaat met name de laatste dagen erg goed hier en diarree is weer weg. Heb overigens tabletten. En dan durf ik mezelf dus wel HG te noemen, al zal het waarschijnlijk nooit zo in een medisch dossier komen te staan . Ik heb gelukkig heel snel bij huisarts aan de bel getrokken (5 dgn na start spugen had ik emesafene al). @ hier: gisteren een (erg) goede dag, bijna normaal kunnen eten en niet gespuugd. Wel behoorlijk misselijk, m.n. tegen eind van de middag, maar ja, daar helpt de emesafene helaas niet voor. Mijn eerste echo gehad en gelukkig was alles goed! Ben dus niet voor niets zo beroerd , frummeltje doet het goed. Vandaag is het weer bal helaas, gisteren natuurlijk toch best veel gedaan . Hele middag al kotsmisselijk, wist me bijna geen houding te geven, gelukkig toch na 3 ellendige uren en een flinke huilbui ook flink gespuugd. Geeft toch wat verlichting. En dan de uurtjes maar tellen voor het weer bedtijd is. Als ik slaap, voel ik me tenminste niet misselijk...
Titus wat naar dat je je zo rot voelt. Toch ook wel heel begrijpelijk en herkenbaar dat je er af en toe helemaal door heen zit. Schrijf het maar lekker van je af! Ik hoop dat je je inmiddels weer iets beter voelt. Musicalfan, wat een spanning krijg jij er ook nog bij zeg. Krampen en bloedverlies is toch niet zoals het hoort. Wat vervelend dat ze dan ook zo weinig voor je kunnen doen in het zh. Ik ga heel hard voor je duimen dat je zo snel mogelijk in ieder geval die 24 weken voorbij bent. Ik lig nog altijd in het zh aan de sonde.... Elke dag komt de dietiste en maken we een plan voor de dag. Vandaag 400 ml drinkvoeding en 2 beschuitjes. Dus het gaat langzaam maar er zit nog steeds verbetering in. Waarschijnlijk over een paar dagen naar huis en dan wachten tot ik terug val als ik de verpleegkundigen moet geloven.... Lekker vooruitzicht, ik ben er wel weer klaar mee.
daar zou ik ook zo bang voor zijn dat gaat het goed in het ziekenhuis en kom je thuis en val je weer terug in het patroon van spugen pffffffffffffff. hoop dat het mee valt en dat je het vol kan houden en je geen sonde nodig heb thuis.
Bij Sven moest ik wel dagelijks spugen en kon ik vooral de geur van avondeten niet verdragen maar volgens mij heb ik me er geen dag ziek om gemeld. Toen duurde het tot 20 weken. Ik hoop zo dat ik niet terug val maar ik wordt er inmiddels wel bang voor. Geen idee hoe ik bijvoorbeeld genoeg moet gaan drinken. Het duurt ook nog wel even tot de hormonen echt afnemen. Nou ja, hopen is het enige wat we kunnen toch?
hopen en afwachten. Informeer eens of er accupuntuur is bij het zh? Ik had het ook zo erg bij de middelste en doormiddel van accupuntuur ook bepaalde rust in mijn lichaam gekregen. dat verlichtte echt
Lieve Laust, een hele dikke knuffel voor jou! Hopelijk val je niet terug straks. Doe vooral rustig aan thuis. Toen ik thuiskwam, had ik meteen die terugval, maar thuis doe je ook meer en moet je weer voor jezelf zorgen (probeer je te laten verzorgen). Ik denk aan je! @titus hoe is het nu met jou? Nog even volhouden meis! @senna, hoe voel jij je nu?
Qua zwangerschap mag ik niet klagen al hoewel ik me nu wel beetje zorgen maak. Verder is er een hoop gaande hier wat ik niet zo goed me weg in kan vinden
hier gaat het redelijk, vandaag weinig misselijk geweesd maar ben da n ook druk bezig geweesd zoon flink bezig gehouden terwijl familie aan het klussen is in ons nieuwe huis. ben nu echt bek af. pijn in rug en wat bij de banden maar moet zeggen een beetje weeeig maar niet echt misselijk tot nu. hoop eerlijk gezegt dat het zo blijft tot na de bevalling dan kan ik het wel uit houden tot 40 weken maar als ik weer een terug val heb dan vind ik dat psychies zo zwaar. hoe is het met jullie.
pff..titus, zwaar hoor, ook met die verhuizing erbij. Wanneer ga je het nieuwe huis in? Hoop ook voor je dat het zo blijft. Zelf heb ik betere en slechtere dagen. Bij zo'n betere dag haal ik wel wat kracht uit. Maar ik tel ook enorm af. Tis zo dubbel bij mij vanwege vele harde buiken en menstruatiepijnen ben ik continu bang dat de kleine te vroeg gaat komen. Dat is dan nu de andere kant. Morgen ga ik er even uit (feestje) maar vind dat superspannend en eng. Juist omdat ik zo weinig kan/doe en dat best druk is. Maar de mensen bij wie ik me compleet veilig voel zijn erbij, dus dat scheelt een hoop. spuugzakjes mee en dan zie ik wel hoe lang ik het uithou. @senna, hopelijk blijft het zo qua zwangerschap. Maar vanwaar die zorg. Omdat misselijkheid er wel is? En wat betreft de rest, wat ontzettend rot om te horen. Hopelijk zijn er mensen bij wie je je verhaal kunt doen (mag ook altijd hier hoor). Hou je haaks.
ey lieverds. Ik zit momenteel niet zo lekker in mijn vel. Woensdag is oma met spoed opgenomen in het zh met een beroerte. Ik zag de 112 melding op mijn telefoon en heb gelijk opa gebeld en die vroeg of ik kwam want oma was niet goed. Dus ik erheen gelukkig hele lieve vriendin die op mijn kids wou passen dus hoefde niet op de klok te letten. Donderdag moest ik met S.enna naar het CB daar hebben ze een hartruis gehoord en moest ik direct dat ha inschakelen. Deze heeft niet eerder tijd dan maandag middag. 's avonds bericht gekregen dat oma moet revalideren in het verpleeghuis waar ik op een hele lullige manier ben uit gewerkt. Vandaag hele beneden verdieping schoon gemaakt. Zwembad van 3 meter uit elkaar gehaald en om gekeerd over de stoelen heen om te drogen. Had de frituurpan verschoont en lekker shoarma gebakken voor ons. Ik gauw gegeten met de meiden want ik moest naar Opa toe om mee te gaan want hij kan het hele stuk in het zh niet lopen. Dus nog een man van ruim 100 kilo geduwd. Kom ik thuis. echt alles was in de puntjes opgeruimd en wel nou kom thuis een bende. Kids lagen al wel op bed met de ramen open. Terwijl ze er allebei bij kunnen om hem open en dicht te doen nou dat vind ik niet zo veilig. De keuken was niet opgeruimd. De shoarma die ik over had gelaten voor manlief had ie niet opgegeten had ie geen zin in. De tekenspullen van de kids over de grote tafel heen. Step in de huiskamer, jas over de stoel. Hond die stond te bedelen want die moest piesen. En meneer zit dood leuk op de bank met de laptop op schoot film te kijken met een kop telefoon op. Kon niet eens me verhaal vertellen aan hem en meneer had zijn kop telefoon al op Nou toen werd ik boos echt boos. En dan het ergste is nog het is September de maand dat we 5 jaar geleden ons zoontje verloren en loop de hele dag al mijn tranen in te slikken kan morgen niet naar mijn vriendin toe in zwolle omdat mijn ouders te vermoeit zijn door het gedoe van oma dat ze niet op de kinderen willen passen nou echt daar sta ik voor klaar dan. Heb verdikkeme woensdag 10 minuten mijn beide kids in de steek gelaten om naar opa en oma toe te gaan en de oppas was er nog niet
Hoi iedereen, ik denk nog steeds aan jullie. Het is zo'n zware tijd en ik ben zo blij dat ik het achter de rug heb. Nou tenminste bijna. Ik ben nog steeds misselijk al is het nu wat minder aanwezig. Als dit nog zo blijft ga ik denk ik nog eens naar de internist. Houd vol allemaal! Het is zo zwaar, maar het is het ook helemaal waard!
@senna, jeetje meis, wat heftig allemaal.Kan je man niet vandaag op de kinderen passen zodat jij even weg kan. Het wordt je allemaal niet makkelijk gemaakt zo te lezen. Blijf vooral hier je gevoel uiten meis! Helaas kan ik verder niet veel voor je doen. Ik hoop dat je toch met je man kunt praten en je gevoel daar neer kunt leggen. Ook vwb jullie zoontje*. Dat is zo belangrijk. Ik wens je heel veel sterkte en kracht en hoop ook dat je oma snel weer een beetje mag opknappen. Een hele dikke digi hug van mij
weinig tijd, maar wil iedereen gewoon een onwijze virtuele knuffel geven. jullie zijn stuk voor stuk onwijs sterke vrouwen !!! senna, is het mis gegaan met jullie kleintje? sterkte meid !!!!